9.Bölüm

498 22 6
                                    

Uday: Biliyormusun ben 14 yaşımdayken sokakta kalıyordum sonra babam ve ailemle tanıştım ilk onları iştemedim sonra biraz onlara alışmaya başladım sonra annem olucak kadın bana yalan söyledi ve 3 sene daha ailemden ayrıldım babam tekrar beni buldugunda ilk iştemedim sonra annemin babası ild birlik olmuşlar sonra babam ve abimlerle Balıkesire gittik sonra 2 ay sonra kanser oldum o sürecte o kadar zorlandım ki ama ailem her zaman yanımdaydı biraz zor oldu ama kanseri yendim sonra asker olmuştum sana sunu diyim aileni sakın tek etme bende aynısını dedim ama suan onları o kadar seviyorum ki anlatamam Seyran halama ve Alparslan enişteme haksızlık yapma Yiğit

Yiğit: Bilmiyorum ne yapacagımı hiç bilmiyorum

Miran: Yiğit alışmaya calış

Uday: Neden neyi bilmiyorsun anlat ben seni dinlelim

Yiğit: (Ağlayarak) B ben dedemden siddet gordum sebebide dans ettigim için sarkı söyledigim için cünkü dedeme göre erkekler her zaman güclüydu ve ben ona göre güclü degildim sonra intanete video attım hine dövdü ablamı evlendirecektı izin vermedim hine dövdü sunu anladım Uday siddet gorenin ne kadını olur ne erkegi olur ama siddet uygulayan her zaman serefsizdir

Uday bana baktı ve sonra hemen bana sarildı sonra ayrıldı eliyle gözlerimden gelen yasları sildi

Uday: Serefsiz nasıl böyle bir sey yapar ya benim kuzenime benim kardesime nasıl böyle bir sey yapar ya Alparslan amcama söylicem

Uday ayaga kaltigında onu tuttum ve oturtum

Yiğit: Uday hayır kimseye söyleme

Uday: Ama Yiğit

Yiğit: Uday nolur en kısa zamanda ben söylicem

Uday: Tamam Miran senin ne sorunun var

Miran: Anlamadım

Uday: Miran abicim ben salak degilim söyle hadi ailen neden burda kaldıgın sürece hiç aramadı anlat kimseye söylemicem

Miran: Benim annem ve babam bosandı ama bosandıklarında ben 13 yaşımdaydım 2 side beni iştemedi sonra bir adama göturduler adam çocuk satıyormus zarzor kulturdum sonra abimlerde kaldım ama dedem her zaman beni suçladı senin yüzünden bosandılar diye dövdu bagirdı beni dısarı atti neyseki Yiğit her zaman yanımdaydı sonra abim beni tekrar eve getirdi güluyorum erkekler sert olur gülmez erkekler çok konuşmaz diyor ama diger kuzenlerime bakınca onlarda gülüp egleniyor ama bana gelince bagırıp cagirıyor ağlıyorum erkek ağlamaz ağlamanın erkegi kızı mı var abi

Uday: Sizin dedelinizi öldürmem gerekli helalde  üveymiler

Miran: Evet üvey çocugum ama abimler beni çok sever ama digerleri zaten neyse

Yiğit: Uday sağol

Uday: Bir sey olmaz abim ben seni her zaman dinlerim merak etme kardesimsin oğlum sen

Yiğit: Sen benim  abimsin 

Uday abi duydugu abi lafıyka hemen bana sarıldı ve kokumu icine cekti sonra oturdu ve bana bakmaya basladı

Uday: Abin kurban olsun Miran aynı seyler sanada gecerli sen benim kuzenim olmasan bile kardesimsin lan

Miran: Sen benim abim  oldugun için kendimden dugur duyuyorum

Uday Miranada sarıldı Uday abi hem beni hemde Mirani kardesi gibi gormustu sonra eve doğru yürümeye başladık ve kapıyı seyran hanım açtı ve hemen bana ve Mirana sarildı sonra iceri girip koltuga oturduk doğan ve akkaya ailesinin üyeleri bana Mirana ve Udayya sinirli bir sekilde bakıyordu ve Çağan konuşmaya başladı....

Yiğit Efe (Gercek ailem) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin