12.Bölüm

410 22 5
                                    

Alparslan: Annenle bosandık bir süre sonra Tuğba Belinay Tuana 2 hafta annelerinde kalmak istediler bende kabul ettim sonra eve geldiler ama öyle degismislerdiki Çagana Leylaya Topraga laf atıp duruyorlardı annaneleri ve dedeleri onları doldurmustu bize kalsı sonra Annen tekrar geldi Leylaya tokat attı benim yanımda duruyor diye sonra gitti bende eve almadın sonra bende oğlumu gormek istiyorum dedi kabul ettim geldi herkez normel davlandı zaten iste böyle oğlum beni affedermisin çok özür dilerim

Yok ben dayanamıcam hemen sarıldım bana sarıldı

Ben: Tesekkur ederim senin gibi bir babam oldugunu için çok tesekkur ederim baba

Babam: Baban sana kurban olsun

Babama bakıp gülümsedim

Babam: (Mirana donerek söyle dedi) Sen ne zaman bana babab diyeceksin oğlum

Miran hefesle gülümsedi

Miran: Dememi iştermisiniz

Babam: Niye istemim oğlum

Miran: Ama sen benim gercek babam degilsin ki hinede dememi istermisin

Babam: Sen benim oğlumsun ve babana baba demem gerek Yiğitin arkadası olabilirsin ama hinede oğlumsun

Miran: Sende benim babamsın

Babam Miranada sarıldı Miran ve babamın mutlu olması çok güzeldi bende sarıldım sonra ayrıldık asaga indik Babam kimliklerimizi istedi verdik sonra isi oldugundan dolayı gitti
Cağan Toprakta gitti evde ben akkaya ailesi Leyla ve Miran kaldı bizde oturp oyun oynamaya başladik bir süre sonra silah sesleri duyurdu Uday ve Miraz abi beni ve Mirani kolumaya calışti Erende leylayı korumaya calışti silahlar camları patlatmıstı ama kimse kafasını cıkalamıyordu bende kulaklarımı kapattım köpük yukardı kesin korkmustur.

Ben: Abi köpük yukarda çok korkmustur yukarı cıkmam gerek abi

Uday: Yiğit sakın ol köpük iyidir akıllı bir köpek merak etme su silahlar sussunda gidip bakalız

Ben: Abi simdi bakım korkmustur köpük abi

Poyraz: Dayım bak silahlar sussun söz yukarı gidicez

Ben: Dayı ama

Taha: Yiğit biz seni koruyacaz sen hemen kosarak yukarı cık köpügü al ve silah sesleri durana kadar sakın gelme

Ben: Tamam Taha abi

Leylaya baktıginda çok korkmus duruyordu.

Ben: Leyla abla korkma sakın babamlar gelicekelr

Leyla ablam gulumsuyerek baktı ben hemen kosarak merdivenlerden cıkmaya başladım ve odama geldim geldigimde Köpük yerde kanlar icindeydi ben hemen yere egilip ağlamaya başladım onu yavaş bir sekilde kucagıma aldım sükürler olsun yasıyordu bir sure daha bekledim ve silah sesleri durdu hemen yavaşca ayaga kalktım ve bir anda omzun aglıdi omzuma bakınca kanadıginı gordum babam ve Toprak Çağannı kapının onunde gordum ve bana doğru gelip ilk Toprak köpügü aldı sonra Bana sarıldılar bende inledim

Babam: Iyimisin oğlum Çağan hastaneye gidiyoruz

Çağan: Baba hastaneye gitmemiz cok tehlikeli silahla basan biri biz hastaneye giderken arabayada silahlı saldıri yapar bizim eve gidelim

Ben: Baba köpükgun canı acıyor baba ona bir sey olmasın baba nolur bir sey olmasin

Hem aglıyordum hemde yalvalıyordum bir anda bayıldım ve son hatırladıgım babamin kucagina düsmem ve Çağanın Topragin ve babamın endiseli sesiydi sonrası karanlık zaten...

(Yarın misafirlige gidicez bende yarının bolumunu bugün atım dedim gidecegimiz yerde intanet yok malesef ondan isimi riske atmak istemedim ve bugün attım)

Yiğit Efe (Gercek ailem) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin