Του είχε βουτήξει μια ζακέτα
Και ένα σφιχτό μποξερακι
Ήταν παρατημένα στο πάτωμα.
Όσο ο αφέντης του κοιμόταν.
Τα έκρυψε κάτω από το στρώμα.
Και του έβγαλε καινούρια που είχε δανειστεί πιο παλιά.
Τα είχε πλύνει.
Και του τα επέστρεφε.
Τα φόρεσε.
Όταν σηκώθηκε.
Ήταν πολύ όμορφος.
Πηγαίνανε πολύ το μπλε μπλουζάκι με το ξανθό μαλλί του.
Ήπιαν καφέ μαζί...
Και μετά εκείνος χαιρέτισε το κρυμμένο ζαχαρωτο του...
Και έφυγε...
Πάει ο αφέντης...
Ζαχαρωτο μόνο του...
Λυπημένο.
Σε θέλει αφέντη που πας;
Έλειπαν γονείς.
Έλειπαν όλοι.
Είχε μείνει μόνος.
Και σκεφτόταν όλες τις στιγμές.
Που είχε μια διαβολεμένη επιθυμία.
Να ξαπλώσει στα πόδια του.
Ενώ έβλεπαν εκείνη την ταινία..
Η να γλύψει την μερέντα από τα χείλη του.
Η να τον φιλήσει.
Η και να τον ρουφήξει με μανία.
Ίσως!
Μια σκέψη έκανε!
Αλλά δεν μπόρεσε να το κάνει..
Ντρεπόταν.
Ίσως ο αφέντης να θύμωνε.
Και μετά δεν θα υπήρχαν ταινίες.
Όταν ωραίες συζητήσεις μέσα στην νύχτα.
Ούτε να ακούει την ανάσα του καθώς κοιμάται.
Δεν μπορούσε να το φανταστεί αυτό.

YOU ARE READING
A little bit of sexart
PoetryΓια σένα και για μένα.... Για όλους εμας Που έχουμε κρυφές φαντασιώσεις ώρα τις αφήσουμε ελεύθερες για λίγο....