Δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Σκέφτομαι τα πιο άσχετα μεταξύ τους πράγματα.
Το βιβλίο που διάβασα την περασμένη εβδομάδα.
Μια περίεργη συνταγή κοτόπουλου.
Τα λάθη που έχω κάνει στο παρελθόν.
Και εσένα.
Και όμως εσύ δεν φεύγεις ποτέ.
Πάντα είσαι εκεί.
Με τον έναν τρόπο η τον άλλον.
Σε σκέφτομαι συνέχεια.
Πολλές φορές και γυμνό.
Δεν ξέρω αν σε σοκάρει αυτό καρδιά μου.
Αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι.
Ούτε εγώ...
Βλέπω τον καπνό να κάνει σύννεφα στο ταβάνι.
Με ζαλίζει...
Και δεν ήπια καθόλου κρασί.
Το μπουκάλι στέκεται απέναντι και με κοιτάζει.
Σε βλέπω...
Μικρέ...
Το μυνήμα το έστειλα πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενα...
"Αδερφέ Τι κάνεις ;
Βαριέμαι..."
Ήθελα να είσαι εδώ
Να μιλάμε και να παρατηρώ αλλαγές ...
Και να βασανίζω τον εαυτό μου να μην χαθώ....
Είμαι μαζοχιστης θα έπρεπε να το ξέρεις...
Στο είπα τότε άραγε;
Θα ήθελα να το ξέρεις;
Μου αρέσει να πονάω...
Ειδικά όταν είδα τις αρβύλες σου...
Πρώτη φορά και τώρα η τελευταία...
Η πρόσφατη.
Βαριές και μαύρες...
Και σκέφτηκα να μου πατάνε το στήθος και το κεφάλι...
YOU ARE READING
A little bit of sexart
PoetryΓια σένα και για μένα.... Για όλους εμας Που έχουμε κρυφές φαντασιώσεις ώρα τις αφήσουμε ελεύθερες για λίγο....