~ ŞEHİRLER ARASI İHANET~

RÜYA

Anne bende mi geleceğim seninle? yanında kalıp sana sarılabilecekmiyim?senin yüzüne bakıp sana  gerçekten anne diyebilecekmiyim? cidden bunca yıl sonra yanımda olduğunu en içten bir şekilde hissedebilecekmiyim?

başımda toplanan pelin ve berfini görüp ellerindeki kolonyayla beni uyandırmaya çalıştıklarını hissettiğim zaman anladım bir rüyada olduğumu ve rüya denilen bu kabusta tiz bir çığlık attığımı. Ferzin lütfen uyan koruyorum dedi berfin. oysaki pelin zorla gelmiş gibiydi.

Pelinle biz 5 yaşından beri arkadaşız ve şuan 20 yaşında deli dolu, mutlu bir hayata sahip olan bir kızım.
Fakat pelinin 13 yaşından beri bana karşı garip davranışları var.

Pelinle biz ortaokulda aynı sınıftaydık ve ceyhun diye bir sıra arkadaşım vardı. ceyhun ile ilk başlarda çok yakın değildik fakat ilerleyen günlerde aramızdaki samimiyet ilerlemeye başlamıştı çünkü ben babamın işi sebebiyle okul değiştirmek zorunda kalmıştım. Okula ilk geldiğimde kimseyi tanımıyor, yüzlerine bile bakamıyordum. Okuldaki tenefüslerde bana eşlik eden tek şey vazgeçilmezim olan kitabım ve sandviçim oluyordu. Kantinden bile yemek alamıyordum çünkü daha yerini bile bilmiyordum. Gezdirecek kimsemde olmayınca evden getirmek zorunda kalıyordum. Ama bu benim için bir yandanda iyi oluyordu çünkü sürekli para harcamanın aksine paramı biriktirip hayalim olan parfümü almama büyük bir katkı sağlıyordu küçüklüğümden beri parfüm veya güzel kokulara zaafım vardır. Heleki lavanta kokularına çünkü çocukluğumdan beri lavanta hafif bi kokusu olup,huzur koktuğuna inanırdım, buda beni fazlasıyla rahatlatırdı. Ama okula başladıktan 2 hafta sonra davranışlarım ceyhun'un ilgisini çekmiş olacak ki yanıma geldi ve bana okulu gezdirmek istediğini ve kabul edip edemeyeceğimi sordu. Ben ise

ceyhun'u fazla tanımamama rağmen onun sınıfta bana karşı olan davranışlarından yola çıkarak teklifini kabul ettim. Ceyhun bana tüm okulu gezdirdi, her yeri tek tek öğrenmemi sağladı. Fakat ceyhunun bana karşı olan bu iyi davranışı bir güne mahsus değildi. Yanımda oturduğu her gün, her saat, her dakika bana karşı olan iyi niyetini sürdürdü.

2 hafta sonra bizim yakınlığımız başladı çünkü bu bi kaç hafta içerisinde anlamıştımki o farklı biriydi, o diğerleri gibi değildi, insanlarda alay edecek bir şey aramıyor, aksine onların kusurlarını örtmeye çalışıyordu. Özellikle de banaydı bu güzel davranışı. Ben bunu anlayınca ceyhun benim için bambaşka birine dönüşmüştü. O herkesten ayrıydı artık benim için, o bambaşka biriydi...

Biz samimiyetimizi ilerlettik ilerletmesine ama bu süreçte benim dikkatimi çeken bir şey oldu. Ceyhunla biz yanyana oturuyorduk ama arkamızda oturan pelinden size hiç bahsetmedim sanırım.
Pelinin hareketleri günden güne değişti. Okulu gezdirecek kimsem yok demiştim ya hani işte bu yüzdendi.

Pelin ne zaman yanına gitsem beni tersleyip soğuk yapıyor, fakat ne zaman ortama ceyhun girse hareketleri değişiyordu. Günden güne pelinin bu davranışları ceyhunun ona yüz vermemesine rağmen ilerledi. İşte ben o zaman anladımki pelin ceyhunu seviyordu ve hemen arkamdaki arka sıradan bizim dostluğumuzu ve samimiyetimizi gördükçe içten içe bana kin besliyordu.

Belki söylemek istemiyordu ama ben anlıyordum ki pelin ceyhunu seviyordu, ve onun için çocukluk dostunu bile satmaya hazırdı. Hoş bunu anlamak için bir dahi olmayada gerek yoktu. Fakat bu ceyhunun umrunda bile değildi hal böyle olunca git gide ceyhuna alışmaya ve ondan hoşlanmaya başladım.

Fakat yaşımızdan dolayı herhangi bir yakınlığımız olmadı. Evet sevdik sevdiğimizi ikimizde biliyorduk ama uzak kalmak zorundaydık . O günden sonra pelinle konuşmadık fakat ailelerimiz yakın olduğundan bizi barıştırmaya çalıştılar ve başarılıda oldular fakat biz saadece sözde barışmıştık kalbimizde eski sıcaklık yoktu, ve olamazdıda. Liseye geçtiğimde ceyhunu kaybettim çünkü bende telefon numarası yoktu ve o günden sonra onu hiç görmemiştim. Ama lisenin bana kazandırdığı bi güzellik vardı berfin... berfin bana pelinin aksine daha iyi davranmıştı hani derler ya lisenin ilk arkadaşlıklarına güvenmeyin diye berfin benim ilk arkadaşımdı fakat herhangi bir yanlışını görmemiştim. ben lise son sınıfken tüm derslerimi gördüm ve sınıftan ağır adımlarla çıktım çünkü üstümde koca bir günün yorgunluğu vardı. İdareden telefonumu aldıktan sonra annemi aradım ama

telefon meşguldü tekrar aramayı denedim çaldı ve çaldı... ama hiç bir yanıt yoktu. Sonra babmı aradım fakat oda telefonuna bakmadı. Aklıma gelen şeyle donakaldım. Çünkü annemler bugün babamın iş yerine birlikte gideceklerini söylemişlerdi. Babamın yeni işi almanyadaydı çünkü babam bir iş sahibiydi ve yeni işini oraya kurmak istemişti. Ben fazlasıyla telaşlanıp havaalanı' na koştum. Aslında neden koştuğumu bilmiyordum. Oysaki giden gitmişse ne fayda ama belki bir umut vardır diye havaalanı' na koştum. Geldiğimde burada hiç görmediğim bir kalabalıkla karşılaştım. Bir yandan nefes almaya çalışıyor bir yandan ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordum