Kalabalığın arasına hızlıca daldım. Karşılaştığım şey bir deniz ve pert olmuş bir uçak oldu. Hızlıca birilerine uçağın gittiği yeri sordum ama duyduğum şey başımdan aşşağı kaynar suların dökülmesine sebep oldu. çünkü bu uçak bugün babamların bindiği uçaktı. Anne ve babamın ismini titreyen sesim ve ellerim eşliğinde haykırmaya başladım ama ses yoktu.
Çünkü tek duyduğum ses ambulans sirenlerinin sesiydi. Ambulans'a döndüğümde şok oldum çünkü sedyede öylece uzanan babam ve onu hastaneye yetiştimeye çalışan sağlık görevlileri vardı... Hemen oraya koştum ellerim titriyor bacaklarım beni zor taşıyordu. Ambulans'a yaklaştığımda sağlık
görevlisinin sesi ile irkildim. "hastanın nesi oluyorsunuz hanfendi?" babam noldu?, o iyimi? ,iyileşecekmi? üst üste sorularıma yetişemeyen sağlık görevlisi net bir şey diyemem ama tek kesin olan şey vakit kaybetmememizin gerektiği diye yanıtladı. Fakat bilmiyordu ki benim kafamdaki sorular sorduklarımın çeyreği kadar bile değildi... Hastaneye vardığımızda babam ameliyat'a alındı aradadan 30 dk geçti bekledim ve bekledim... Herkese su gibi gelen 30 dk bana o gün koca bir asır gibi gelmişti. İnsanın değer verdiği o kapıdan içeri girince anlıyordu herşeyi :) Babam ameliyattan çıkınca yanına koştum fakat yoğun bakıma aldıkları için girmeme izin vermediler fakat ben çok ısrar edince 20 dk sonra 5 dk
konuşmama izin verdiler. Ben babama dalmıştım o an ama bi eksiklik hissediyordum sahiden annem neredeydi? o anlık telaşla ordan oraya koşturmaya başladım. Kayıtlara adını sordum ama hiçbir hareket yoktu. Sonra danışman masasının önündeki kağıt dikkatimi çekti.Alıp okumaya başladım. Uçak kazasında morg'a kaldırılanların listesi... Fark ettiğim şey gözlerimin dolmasına neden olmuştu
çünkü annemin adı yazıyordu. Nilüfer kara... Titrek sesimle dudaklarımın arasından çıkan tek kelime "ANNE" oldu. Zamanla gözlerim kararmaya , görüntü bulanıklaşmaya başladı. İlk başta ağlamamın sebep olduğu bir şey sandım fakat sesler uğultu haline gelmeye başlayınca anladım bir şeyler olduğunu ama annemin artık hayatımda olmadığını düşününce bana bir şey olma ihtimali kötü değilde bir kurtuluş gibi gelmeye başlamıştı.
merhabaa her gün bir bölüm yazmayı düşünüyorum dediğim gibi yeni başladığım için fazla bir iddiam da yok ama yinede yazmak istiyorum. Yorum yapıp oylarsanız sevinirim kendinize cici bakınnn<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~ ŞEHİRLER ARASI İHANET~
Randomküçük yaşta ağır yükler taşımak zorunda kalan Ferzin ve bazı arkadaşları... fakat bu arkadaşların kaçına güvenebilecek ferzin? kaçı onun her zaman yanında olacak ? ferzin anne ve babasını kabettikten sonra güvendiği kişilerden ihanete uğrar. Buna...
