KARANLIKTA

Bölüm 4: Mesaj

Selammm, umarım iyisinizdir. Sizi bu kadar çok beklettiğim için üzgünüm ama konuyu çok uzatmakda istemiyorum. 🌼

Beğenip kitap hakkında düşüncelerinizi yazabilirsiniz bende böylece kitap yazarken o şeylere dikkat ederim TEŞEKKÜRLER.

~İyi okumalar dilerim.~

"Hayat bizim istediğimiz gibi devam etmez,
Tanrı kaderimizi yazmış,
Bizim şekillendirmemizi istemiştir,
Bizde ya iyiyi ya da köyüyü seçeriz... "

BÖLÜM DÖRT:
"Mesaj"

Okula gitmek için uyandım. Bugün o nalet olasca okuldakı onubeşinci günümdü ve aynı zamanda kaza olayının dokuzuncu günüydü bildiğiniz üzerinden iki hafta geçti.

Bugün günlerden cuma olduğu için aşşırı mutluydum o zorbaların yüzünü görmiyecektim. Onlar zorba sanıyorlardı kendilerini ama başaramıyorlardı...

Ela cumartesi günü Eskişehir'e gidecekti onun için üzgündüm ama ailesi erkenden oraya taşınmıştı. Hızlıca üstümü giyip hazırlandım kahvaltı yapıp okula gitmek icin yola çıktık.

Polis karakolu yolun üstündeydi her gün ya sabah ya akşam uğrar komiser abiye gelişme var mı diye sorardım fakat bu hafta resmen gelişme yoktu. Kimse birşeyler söylemiyordu.

Dün de sormuştum gelişme olmadığı için sabah sormadım sorarsam komiser abi 'Ben seni arayınca gel niye anca geliyorsun gelme' diyeceğini bildiğim için gitmeyecektim.

Ela ile berber son kez okula gittiğimizde Ela'yla kantinin önündeki masalalardan cam kenarında olanlardan birine oturduk. Daha sınıfa çıkmadığımız için çantalarımız yanımızdaydı çantamı sırtımdan çıkarttım Ela'da çıkartıp masaya bıraktı. Yanımdan kalkıp kantinden bir şeyler almaya gitti.

Ela elimde kahvelerle geldiğinde "Bu sefer son kez sabah kahveleri benden." dedi ona hafifi acıklı bir bakış attım. "Akşam kafeye gidelim mi? Hani şu beni ilk geldiğimde gezdirdiğinizde ki götürdüğünüz kafe Nisan'ın en sevdiği kafeydi galiba." dedi sonda iç çekerek.

"Evet öyle orası aslında kafe değil kırtasiye kafe gibi bir yer, gideriz çıkışta merak etme ben seni götürürüm, bu sefer de kahveler benden son kez ama Nisan olmadan." Ben bile bunu söylerken derin bir iç çekmiştim.

İkimizde sessizlik içinde yavaş yavaş kahvelerimizi yudumluyorduk. Ben ilgimi telefona kaydırmıştım Kuzey ve Efe den hiç ses soluk yoktu iki hafta önce bana sende bizim guruptansın artık dediler fakat hiç biri bir şey demedi oysa onlar arada yanıma geliyorlardı.

Tabi Efe arada bir Nisan'ı soruyordu, bunu saymazsak yanıma çok sık gelmiyorlardı. Tam o sırada telefonuma bir bildirim düştü, mesaja baktım fakat kayıtlı olmayan biriydi kim olabilirdi ki??

**** *** 88 33

Bizi yüz vermiyorsun ne demiştik biz sana ya?

Ne? Ben kime yüz vermiyormuşum ki ya?

Yabancı numara olduğu için mesaj sayfasında çıktım herhalde yanlış atmıştı mesaji. Kahvemeden son yudumu aldım.