"bebeğim gitmene izin veremem vermem konuşalım başbaşa"
"Abi bırak gitsinler!"
İkiside aynı anda "kes sesine taemin!" Diye bağırdıklarında gülesim geldi
Artık bu yaşananlara dayanamıyordum tek başıma kalmak istiyordum
Dolan gözlerimi ellerimle silip kapıya ilerleyeceğimde Tae beni kucağına almıştı
Yoonginin çığlıklarını duyup ona baktığımda jimin onu kucağına almış yukarı çıkıyordu
"YA BIRAK BENİ BIRAK İSTEMİYORUZ SİZİ "
Çığlıklarımı sovururken kapının hızla açıldığını gördüm
Ağlamaya başladığımda taemin karşımda gülüyordu
"Rollere bak.. para için yapmayacağınız şey yok sizin"
Ağzımdan hıçkırıklarım çıkarken ellerimi kulaklarıma götürüp seslice ağlamaya başlamıştım
"GUK!"
Koltuğa bırakıldığımda yoongi üzerime atlamıştı bense ona tepki vermeden seslice ağlamaya devam ediyordum
Tekrar havalanmam ile nefes alamadığımı fark etmiştim
"Jeongguk küçüğüm sakinleş nefes almaya çalış"
Ellerimi kulaklarımdan çekip boğazıma götürmüştüm
Ben nefes alamıyordum!
Jin hyungun kucağında bahçeye çıktığımda çimlere oturtup elindeki suyu yüzüme sürüyordu
Nefes almam yavaş yavaş düzelirken ağlamalarımda durmuştu
Jin hyung kalkıp beni kucağına aldığında başımı göğsüne yaşlanmıştım
yoongiyide Namjoon hyung kucağına aldığında bizi arabanın arka koltuklarına bıraktıklarında yoongi bana sarılmıştı
Cama baktığımda Taenin buraya geldiğini gördüğümde yoongiye sarılmıştım
Kapılar kilitlendiğinde cama bakmamıştım dışarıdan bağırışlar geldiğinde tekrar ağlamaya başlamıştım
Aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyordum ama Namjoon ve Jin hyunglar arabaya binmişler hızlıca buradan ayrılmıştık
"Geçti miniklerim geçti.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Taekook~ minik tavşan
Fanfictionlittle space sendromuna sahip olan minik jeongguk bir sosyal medya uygulamasından birinin ona attığı mesajla şaşırır ve sevinir.. jeongguk masum ve saftı onu insanlardan ayıran şeylerden biri de belki de buydu okuduğu mesaj şuydu "minik bebeğim olm...
