Taekook~ minik tavşan

28

Bölümün başından uyarı bol küfürlü bir bölüm olucaktır iyi okumalar

Jeongguk'tan

"kook burası neresi yağ"

"Yola yakın sanırım"

Ormanın içinden bir türlü çıkamıyorduk ki üstelik buranın neresi olduğundan ben bile bilmiyordum

"Ben yoruldum ama yürüyemem daha fazla"

"İhmm.. tamam sen şu kütüğün üzerine otur dinlen ben telefon çekiyor mu diye bakacağım"

Kolundan tutup kütüğe doğru ilerlerken hıçkırmaya başlamıştı

Hayır yoon ağlayamazsın sen ağlarsan ben de ağlarım eve de gidemeyiz

"K-kook e-eve ya gidemezsek"
"O nasıl söz yoon gidicez ama sen böyle ağlarsan gidemeyiz"

Elinin tersiyle dolan gözlerini sildiğinde kıkırdayıp yüzüne yaklaşıp gözlerinin altlarını öpüp sıkıca sarılmıştım

Hava kararmadan dönmemiz lazımdı ama imkansız gözüküyordu

Düşünme kook düşünme düşünürsen daha çok çaresiz hissedeceksin küçük alanına gireceksin şimdi olmaz

•••••

Jin'den

"Ne demek nerdeler bilmiyoruz daehyun!"

"Abi valla bilmiyoruz biz içecek almaya gitmiştik onlarıda oturulacak yerlere bırakmıştık bizi bekleyeceklerini söylemişlerdi ama 15 dakika geçmeden geldik kimse yoktu"

Gözlerim etrafta dolaşırken içim içime sığmıyordu
Ya başlarına birşey geldiyse

Belimde bir el hissetmemle namjoonu görmemle burukça gülümsemiştim

"Haber var mı hayatım?"

"Nerdeyse 5 saat oluyor ama siktiğimin yerinde haber dair hiç bir bok yok"

Öfkeli ve titreyen sesimle konuştuğumda sıkıca sarılmıştı bana

Dakikalar sonra sinirlice benden ayrılıp küfürler yağdırmıştı
"Siktiğimin herifleri.."

"Sizin ne işiniz var ulan burda pezevenkler"

Sinirden göz bebeklerim titrerken Namjoon kolumu tutmuş beni ve kendisini sakinleştirmek amaçlı herşeyi yapmaya çalışıyordu

"Jin.. sakin kal diğerlerinin yanına git napmaları gerektiğini söyle"

"Nam-"

"Uzatma güzelim hadi dediğimi yap"

Zorda olsa ondan ayrılıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurmuştum

Kwanın ve korumaların yanına dönmüştüm kolumdaki kol saatine bakıp saçlarını düzeltmişti

"Kwan dediğin adamlar bu muydu?"