მეის POV:
ის ბიჭი ძალიან უცნაურია მაგრამ ძალიან ლამაზი
-ასეთი შეყვარებული მინდა მყავდეს
გავიფიქრე და გავიღიმე
ნელ-ნელა შევდივარ სახლში
დეიდა: რატომ დაიგვიანე?
მეი: დავიკარგე დეიდა
დეიდა: დაიკარგე! აქ 19 წელია ცხოვრობ როგორ დაიკარგე
დეიდამ ძლიერად დამარტყა
დეიდა: წადი ეს გადააგდე
ნაგვის პარკი ავიღე და სანაგვისკენ წავედი, ვცდილობ არ ვიტირო მაგრამ ცრემლები მაინც მომდის
თეჰიონის POV:
სახლში მივდიოდი, ფანჯრიდან გავიხედე და ნაცნობი გოგო დავინახე
თეჰიონი: გააჩერე მანქანა
გოგოს ვუყურებ ის ისევ ტირის, სწორედ ამ დროს დაიყვირა ვიღაცამ მისი სახელი
???: მეი რატომ დგახარ ისევ მანდ!!! გინდა გარეთ დაიძინო!!!
ქალი მივიდა მასთან და უცებ დაარტყა, ჩემი მანქანიდან ნელა გადმივდივარ და მის სახლში ვიხედები რომ ვნახო სად არის, უცებ დავინახე მისი ფიგურა, მას ვუყურებდი, მან პერანგის გახდა დაიწყო, ქვედა ტუჩზე ვიკბინე, როდესაც ის თავიდან ფეხებამდე ჩავათვალიერე
-ჯანდაბა რა კარგი ხედია
გავიფიქრე
თეჰიონი: მალე გნახავ პატარავ
მანქანაში დავბრუნდი
თეჰიონი: წავედით
მეის POV:
საწოლზე ვიწექი და ვტიროდი
მინდოდა ჩემს გვერდით ვინმე ყოფილიყო და დავეცვი
ნელა დავხუჭე თვალები და ჩამეძინა
დილით, ვახელ თვალებ და ვუყურებ საათს, ვხვდები რომ ამ დროს უკვე რესტორანში უნდა ვიყო
ბიძაჩემს აქვს საკუთარი რესტორანი მე კი იქ ვმუშაობ
შხაპი მივიღე და რესტორანში წავედი
თეჰიონის POV:
არაფერი მიჭამია, ამიტომ ჩემს მძღოლს ვუთხარი რესტორანში წავეყვანე, რესტორანში შევედი, უამრავი ხალხი იყო, მეზიზღება გამაღიზიანებელი ხალხის გვერდით ყოფნა
დაცვა: ბატონო გნებავთ-
უცებ დავინახე ის გოგო, რომელიც ხალხის შეკვეთებით იყო დაკავებული, დავჯექი და მხოლოდ მას ვუყურებდი, მე მასზე ვიყავი კონცენტრირებული სანამ ის ჩემთან არ მოვიდა
მეი: რას შეუკვეთავთ?
