Her insanın bir yaratılış amacı vardır,en azından ben buna inanıyorum.Benim yaratılış amacımı kimse kabullenmedi.
Ben hiç bir zaman insanların istediği gibi biri olmadım,olamadım olmak içinde çabalamadım.
"Gerçekten çok yakışıyorsunuz!"Annem hevesle konuştuğunda ben onlara asla bakmıyordum.
Sadece Heeseung için gelmiştim çünkü.
"Hoon sende bişey demeyecek misin?"
Ağzıma attığım lokmayı aniden yutmak zorunda kalmıştım.
"Evet evet dediğin gibi"
Tabağımı kaldırıp mutfağa götürdüğümde içimde huzursuzluk vardı.
Tezgaha yaslandım,içimdeki huzursuzluk beni rahat bırakmıyordu.
Jake de elindeki tabakları getirdiğinde göz göze gelmiştik.
İnkar edemezdim,hiç değişmemişti.
Hala aynı güzellikteydi.
"Sunghoon,iyi misin?Masadan birden kalktın endişelendim"
Derin nefes aldım.
"Endişelenme o zaman"Cümlemi bitirmemle bana dönüp baktığında bakışlarında farklı bir duyguyu hissediyordum.
"Bu kadar kaba olduğunu bilseydim hiç konuşmazdım"Kapıya yöneldiğinde bileğinden tuttum.
"Nasıl davranmamı bekliyorsun?"Kolunu sertçe çektiğinde elimi geri çektim.
"Geldiğinde sana selam verdim selamımı almadın,masada yüzüme bile bakmadın şimdi sana insan gibi bişey söylüyorum sanki düsmanınmışım gibi cevap veriyorsun"
Senden uzak durmaya çalışıyorum çünkü kalbim deli gibi istiyor seni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Brother|jakehoon
FanfictionAşka inanmayıp asla aşk şarkısı yazmayan Sunghoon lisede hoşlandığı Jake ile tekrar karşılaşır. Ama bu sefer sadece lisede hoşlandığı kişiyle değil,abisinin sevgilisi ile karşılaşmıştır.
