Bir Dilek Tut | Stiles Stilinski

5: Hatırlanamayan Anılardaki Katil

İyi okumalar dilerim sevgili okuyucularım.

Lütfen tatlı yorumlarınızı benden esirgemeyin...

Oy vermek unutulmasın!

♪ EMIN feat. JONY - Камин ♪

Profilime koyduğum linkten Spotify hesabıma ulaşabilirsiniz!

Çalma listesinin adı "Bir Dilek Tut"

İyi okumlar^^

☆

Ceset, kan, ip. Bir damla oldu bin damla, gökyüzü karardı, yağmurun suyu toprağı kan ile suladı. Adamın haykırışları ormanı deldi belki, yakarışları gökyüzünde yankılandı. Ama kimse duymadı. Acınası halini kimse görmedi. Katili umursamadı yalvarışlarını, umursamadı yaşamak için çırpınışlarını...

Düdük sesi kulağımı kanatacak seviyede acı vericiydi. Herkes koşmaya başladığında bedenim benden izinsiz harekete geçmişti bile, Isaac en öndeki iki çocuğun arkasından koşuyordu, hemen ardında Stiles ve Scott ona sesleniyor bir yandanda yetişmeye çalışıyordu. Ben de arkalarındaydım. Ne düşündüğümü bile anlamlandıramazken başka bir yola saptım, koştum canım yanıyordu, dikişlerim mi patladı? Hayır, yarama bakmak için bile vaktim yok gibi hissediyorum. Neden peki? Sadece bir şeyler oluyor ama farklı bir yoldayım.

Yolun sonunda bir ağaca bağlanmış adamı gördüm, yaşlı değildi ama benden büyüktü sanırım lise son sınıftı. Ne önemi vardı? Adam ölüydü, kan vardı. Kendi çığlığımı dinledim bir süre, normalde korkmazdım, hâlâ korkmuyordum. Neden çığlık attım peki? Boşluğuma mı gelmişti? Neyse neydi, sorun bu değildi ki. İki ruhum mu vardı? Sanki iki ruhum vardı ve bir birimizi duyamıyorduk ama vücüdum onu dinliyor ona göre hareket ediyordu. Sonra onları gördüm Aiden ve Ethan'ı hemen arkalarında Isaac vardı. Beni ve cesedi gördüklerinde ikiziler durdu, şaşkınlıktan küçük dillerini yutmuşa benziyorlardı. Isaac koşarak yanıma geldi, cesede bir göz atıp bana döndüğünde kollarını omuzlarıma yerleştirip konuşmak için dudaklarını araladı...

Gözlerimi açtığımda karşımda Melissa, doktor ve Stiles vardı. "Tanrım ölüyorsun sandım!" Stiles korku ile bana sarıldığında Melissa araya girdi, "İyi misin tatlım?" Cevap vermedim. Neyden bahsediyorlardı? "Bence bu durum normal değil, Bayan McCall biraz konuşabilir miyiz?" Melissa ve doktor odadan ayrıldığında Stiles yine o krizlerden birini geçirdiğimi söylemiş ve beni aydınlatmıştı.

Saatleri düşüncelerime kaptırmış, güneşin batışını izlerken buldum kendimi.

Belkide Stiles'a söylemeliydim, sonuçta doğaüstü çok şey gördüler ve bana inanabilirler.

"Stiles..."
Fısıltısı çıktı dudakalarımın arasından. Ne zaman söylemeye karar verdiğimi bile anlamadım, hemen yanımda oturan Stiles başını telefondan kaldırıp bana döndü. Bugün Scott kalacağı için onu bekliyordu, normalde 3 saat önce gitmesi gerekirdi fakat Scott veterinerde çalıştığı için bu süre uzamıştı.
"Efendim?" Derin bir nefes çektim ciğerlerime, şimdi ne diyecektim?

"Doğaüstü şeyler, gerçek yani, bunu biliyorum." Derin bir iç çekti, "Evet Diana, bildiğini biliyorum." Dakikalar yine bir birini kovalamaya başladı, yine söyleyemediğim şeyler boğazıma oturduğunda ciğerime çektiğim nefesin aslında oksijen değilde, içimdeki yangını yelleyen rüzgar olduğunu fark ettim. İçimdeki orman yeniden tutuşmaya başlamıştı bile. Yanacak ağaç kalmış mıydı ki?