Yine aynı kaosun ortasındaydım. Babamla annemin kavgalarının sesi tüm evi doldurmuştu. Odama çekilmiş ruhsuzca müzik dinliyordum. Bu olay sürekli oluyordu ki bana artık aşırı normal gelmeye başlamıştı tüm her şey.
🍁🍁🍁
Yatağımda gözlerimi kapatmış bir şekilde , bulunduğum durumdan uzaklaşmak için müzik dinlerken bir anda yüksek seste kapı kapanma sesi geldi. Kulaklığımı çıkardığımda ise evde sadece annemin ağlama sesleri yankılanıyordu. Anladığım kadarıyla babam evden gitmişti.
Yatağımdan kalkıp odamdan çıktım. Merdivenlerden inip salona geçtim. Annem Koltukta oturmuş , Avukat olduğu için takım elbisesini hala üstünden çıkarmamış bir vaziyette elleriyle oynuyordu. Birkaç saniye sonra beni fark etti ve oturmam için yana kaydı. Yanına oturunca hızlıca bana döndü ve elinin tersiyle gözyaşlarını sildi. Sonrasında ise konuşmaya başladı
"So-yeon , artık 17 yaşındasın. Bazı durumları ve beni anlayabilirsin diye düşünüyorum. Son zamanlar da baban ile aramız gerçekten kötü ve sen de bunun farkındasın. Biz bir karar aldık. Boşanıyoruz"
Annemin kurduğu cümleler karşısında hiç şaşırmamıştım. Araları o kadar kötüydü ki bunun olacağını zaten tahmin edebiliyordum.
"Yarın mahkememiz var. Avukat olduğum için durumlar normalden daha hızlı gelişiyor. Büyük ihtimalle yarın da her şey hallolur ve yeni evimize gideriz diye düşünüyorum. Evi şimdiden aldım. Her şey için çok özür dilerim kızım. Böyle olmasın istemezdim. Bu arada benimle kalmak istersin diye düşündüm ama sen ne dersin?"
"Zaten fikrim sorulmasa da seninle kalmak sterim anne. Her neyse ben eşyalarımı toplamaya gideyim. İstediğin bir şey olursa söyle olur mu?"
"hm hm neyse Seo-yeon iyi geceler"
"iyi geceler anne"
Anneme gerçekten üzülüyordum. Boşanma işi hem anneme hem de bana iyi gelecekti. neyse ki maddi durumumuz çok iyiydi. "
🍁🍁🍁
Hızlıca odama geçip valizlerimi doldurmaya başladım. yarın giymek için uygun bir kıyafet ayarladım ve o dışında valizime bütün eşyalarımı yerleştirdim.
Zaten üstümde pijamalarım vardı. sadece içinde mobilyalar olan odamdan çıkıp mutfağa gidip suyumu içtim. Geçerken salona da baktım. Annem yoktu fakat onun yerine valizler vardı. Ben de kendi valizlerimi aşağı kata indirip odama çıktım. Yatağıma uzandım. Biraz telefona baktıktan sonra uykumun geldiğini fark edip kendimi uykunun kollarına bıraktım. Yarın çok yoğun bir gün olacaktı. Bunun dışında ise yeni hayatımın, yeni evimin , yeni okulumun ve yeni arkadaşlarımın nasıl olacağını asla kestiremiyordum. Bunları öğrenmek için zaman lazımdı.
🍁🍁🍁
Merhaba sevgili okurlarım. Nasılsınız? Bu benim yazdığım ilk hikayem onun için çok heyecanlıyım. Yazım yanlışlarım varsa lütfen kusura bakmayın. Düşüncelerinizi benimle nazik bir şekilde paylaşabilirsiniz. Ayrıca önerileriniz de benim gelişimim için çok öneli. Sorunuz olursa sormaktan çekinmeyin. Yorumlara bekliyorum. Her bölümde gerekmediği sürece konuşmayacağım. Bazı bölümlerde beni görebilirsiniz. Her gün en az bir bölüm yayınlamaya çalışacağım. Umarım beni ve kitabımı seversiniz. Bir sonraki bölümde görüşürüz👋👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I NEED TO LOVE YOU -...Lee Minho X Girl Fanfic...-
Fanfiction"Peki bana sadece sevdiğini söylemen yetiyor mu?" "Ne demek istiyorsun Seo-yeon?" "Diyorum ki Minho; sevdiğini sadece söylemen yetmez, hissettirmen de gerek"
