σε...ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ {GW15}

ΑΓΓΛΙΑ

Είχαν περάσει δυο μήνες χωρίς να το καταλάβω.Οι καλύτεροι της ζωής μου.Όλο αυτό το καιρό προσπαθούσαμε και οι δύο,ο Αλεξάντερ με περισσότερη υπομονή και γι'αυτο τον σεβόμουν όλο και πιο πολύ. Εγώ απο την άλλη άρχιζα να συνηθίζω στην ιδέα της σχέσης με το τρόπο που εκείνος με έκανε να τη ζω.Κάποια πράγματα μου έβγαιναν πλέον αυθόρμητα,χωρίς άγχος,χωρίς αμφιβολία και πολύ σκέψη.Πότε χαλαρός να διασκεδάζει με την αφέλεια μου,πότε ήρεμος προσπαθώντας να με κάνει να απελευθερωθώ και άλλες φορές αυστηρός.Δεν άλλαζε εύκολα γνώμη,είχε μια σταθερότητα σε όλα που με γέμιζε με το αίσθημα της ασφάλειας.Το πάθος μου γι'αυτόν μεγάλωνε.Μαζί του άλλαζα,γινόμουν καλύτερη.Δε με πίεζε ποτέ,ακόμα και στα καυγαδάκια μας είχε το τρόπο να λύνει τα θέματα δίνοντας μου να καταλάβω τι είχε συμβεί.Μου ήταν πλέον απαραίτητος,αν και δε το έδειχνα με την ένταση που το ένιωθα.Ήθελα αυτή η μαγεία να κρατήσει.Είχα σχεδόν ξεχάσει πως ήμουν, πριν τον γνωρίσω.Για τη σχέση μας γνώριζε μόνο η Σκάρλετ.Ήταν δική μου επιλογή και δε μου αρνήθηκε.

Με τα εσώρουχα και μια ποδιά άρχιζα να ετοιμάζω το δείπνο.Εκείνος απλά παρακολουθούσε πίνοντας κρασί.

''Νάντια? Θέλω να μιλήσουμε''

''α όχι τώρα μωρό μου,πρέπει να είμαι συγκεντρωμένη,μη πεις μετά οτι...''

''μιλάω σοβαρά''και ακουγόταν το ίδιο σοβαρός.

''να ανησυχώ?''είπα χαριτωμένα.

''έλα να κάτσεις'' άφησα μαχαίρια,κατσαρόλες και έκατσα στα πόδια του.

''απέναντι'' ζάρωσα λίγο τα φρύδια μου και έκανα όπως μου είπε.

Ήπιε μια γουλιά κρασί και με κοίταξε σοβαρός.Δε μ'άρεσε αυτό,τι συμβαίνει γαμώτο?αναρωτιόμουν και φαινόταν στο προσωπό μου.Δε μπορούσα άλλωστε να του κρυφτώ,να προσποιηθώ.

''πρέπει να φύγω''

''καλά μωρό μου,δε πειράζει.Τρώμε αύριο μαζί αυτό...''

''πρέπει να γυρίσω στη Αγγλία'' τι είπε?

''δε...δε καταλαβαίνω''

''θα λείψω για δύο μήνες περίπου'' όχι,αυτό δε το άκουσα.Σηκώθηκα απο τη θέση μου και γύρισα στη δουλειά μου.

''Λοιπόν,θα το κάνω λίγο πικάντικο παραπάνω που....'' τον ένιωσα πίσω μου και σταμάτησα.

''Νάντια,γύρνα''

Έστριψα όσο πιο αργά μπορούσα μήπως και κάτι άλλαζε.Αναστέναξα και απλώς περίμενα,δε ξέρω τι, αλλά απλώς περίμενα.