ស្អែកឡើង
ប៊ែល:ហាយតី
តី:ចា
ប៊ែល:តើផ្លូវបត់ទៅខាងណា
តី:បត់ទៅស្ដាំ
ប៊ែល:អ្នកនាងរៀននៅសាលានេះយូឬនៅ
តី:សាលានឹងខ្ញុំរៀនតាំងខ្ញុំនៅតូចហ៎
ប៊ែល:wow
តី:ដូចខ្ញុំនិយាយចឹង សាលានឹងខ្ញុំស្គាល់ច្បាស់ណាស់
ប៊ែល:អ្នកនាងអាចរៀបរាប់បានទេ ព្រោះខ្ញុំត្រូវទៅវិញ គ្រូនឹងធ្វើការប្រឡងនៅឯប្រេស៉ីលបន្ទាប់ពីបញ្ចប់កាទសនះកិច្ច
តី:បានតើ ព្រោះអ្នកនាងជាមនុស្សពីសេស
ប៊ែល:(ញញឹមទាំងអៀន)
តី:សាលាមាន 4អគារ ហើយក្នុង 1អគារមាន3ជាន់
ប៊ែល:អរ អ្នកនាងមែនទេជាសាលា
តី:ចាស នឹងហើយ នោះកន្លែងផ្ញើឡាន
ប៊ែល:ចាស
គ្រាន់តែចុះមកភ្លាមសិស្សគ្រប់គ្នាក៏សម្លឹងមើលតីនឹងប៊ែលយ៉ាងច្រើនព្រោះប៊ែលសង្ហារ ធ្វើឲ្យទាក់ចិត្តនារីៗជាច្រើន /សង្ហារដូចញុមចឹង🙄/
ឆាឡុត:វ៉ាវអ្នកណាគេនឹងសង្ហារម្លេះ
នូឌី:យើងលឺគេថាសិស្សមកទសនះកិច្ច
ឆាឡុត:ហើយមិចអាតី វាមកជាមួយគាត់ដែរចោះ
(ឆាឡុតមិត្តជាមួយតីដែរ តែមិនសូវស្និតស្នាលដូចឃីមទេ)
នូឌី:ហើយយើងមិចនឹងដឹងទៅ
កាត់
គ្រាន់តែប៊ែលដើរបានបន្តិចក៏មានសិស្សស្រីស្អាតម្នាក់ រត់មករកគេហើយហក់ឱប
ហ្វា:បងប៊ែល នឹកណាស់នៀកបែកគ្នាឡើងពីរថ្ងៃហើយ (ថើបប៊ែល)
តី:(ធ្វើឲ្យតីបើភ្លែកធំៗតែមិនហ៊ាននិយាយអ្វីព្រោះគ្មានអ្វីពាក់ពន្ធ័នឹងគ្នាផង តែក៏លួចអន់ចិត្តដែរ)
ប៊ែល:ហ្វាប្រលែងបងមើល
ហ្វា:នេះបងមិននឹកខ្ញុំទេហ៎
ប៊ែល:នឹកតើ
ហ្វា:ហើយមិចក៏បងមិនជីះឡានក្រុង
