Umudun başladığı yer

15 2 5
                                    

Oradaydı.

Gecenin karanlık saatlerinde, ağaçların arkasında, oradaydı.

Siyah gözleri ve sert bakışlarıyla bana gülümsüyordu. El salladım gülmeye devam etti.Başımı çevirdim ve ailemi gördüm.Tek tek mezarlarına baktım gözlerim doldu.Oturdum ve günümden bahsetmeye devam ettim.Gitmem gerekiyordu. Gözüm oraya takıldı, bu sefer bana el salladı, gülümsedim ve kayboldu, eve doğru yürümeye başladım. Kulağımda kulaklıkla Fısıltı-Hemsaye şarkısını dinliyordum, gece saat 02:00 ve şiddetli bir yağmur yağıyordu. Anahtarı kapıya koydum, açılmadı. Çıkarıp tekrar taktıktan sonra açıldı. Işığı yaktım üstümü değiştirdim uyuyamadım kendime bir kahve yapıp balkona çıktım. Her gece yaptığım gibi mumları yaktım. Mumlar bana huzur veriyordu.Onları yakmadığım her gece, sabah kötü bir şey olacağına inandım. Yani kısacası mumlar benim umudumdu. Bir önceki yağmurdan eser yoktu, ben de üzerimi örtmek için bir battaniye aldım. Onu gördükten sonra garip bir duyguya kapıldım. Ayrıca yarın üniversitede 1. günümdü. Eğitim yılımın ilk senesini dondurmak zorunda kaldım.Derin bir nefes aldım,yağmurdan sonraki toprak kokusunu içime çektim.Kahvemi içtikten sonra saate baktım saat 03:14'dü,yatacak halim yoktu. Ne kadar gözlerim açık uyumak istesem de kendimi uykuya teslim ettim.

Sabah kalktığımda saat 07:36 erken kalkıp banyo yaptım çilekli şampuan kullanmayı çok severdim banyodan çıktım hızlıca kahvaltı hazırladım yemeği balkona çıkardım Yemek yiyecektim bu sırada Aysun'u aradım her sabah onunla konuşmak rutin olmuştu.
- Günaydın bebeğim, gün bensiz başlamaz biliyorum: bu kızın enerjisi hiç bitmiyor, onunla 6 yaşından beri arkadaşız, birbirimizin her şeyini biliyorduk.
—Günaydın
- Çok heyecanlıyım, bugün üniversitede ilk günümüz: Aysun benimle 1 yıl geçirdi, bu yıl bana psikolojik olarak çok yardımcı oldu.
— Bende çok heyecanlıyım: Onunla konuşurken kahvaltımı yaptım.Salata yapmıştım ve sucuklu yumurta
- Saat kaçta buluşalım: ders saat 1'de başlardı, 12'de buluşsaydık oraya kolayca giderdik, üniversiteyi bile gezerdik
— Saat 12'de
-tamam bebeğim hadi hazırlan
—Bay Bay: Saat 10:25 di.Kalktım bulaşıklark makineye yerleştirib,saçımı kuruttum Üzerime siyah dar bir pantolon giydim ve göbeğimi gösterecek bir bluz giydim Havaya baktım akşam soğuk olabilir .Deri ceketimi de bir kenara koydum.Makyaj yapmaya başladım, yüzüme. 1-2 tane sivilcem vardı onları kapatıcı ile kapattım.İnce  göz kalemi ilə güzel şekil verdim.Ve birazda bordo ruj, elimle dağıtdım.Fazla dikkat çekmesini istemedim. Botlarımı giyib kapıyı kapatdım.Motosiklete doğru giderken her gün gördüyüm kediyi sevmeye başladım. Bir kaç dakika oynadıkdan sonra kotora doğru gittim.Aysuna evden çıktım diye mesaj attıktan sonra oadan ayrıldım. Motor sürmek benim için en güzel şeylerden biri olabilir. Aklım hala gecedeydi.Her gece oradaydı ama dün gülümsüyordu.Aşık olunacak bir yüzü vardı, Kara gözleri, sert bakışları, kalın dudakları ve buruşturması...
Aysun ile buluşacağımız yere geldim. -Alisam mükemmel olmuşsun.Bugün motor yarışı var mı?
-- Evet, okulu bırakıp oraya gideceğim. Aysun arkamdan bindi ve üniversiteye gittik.Aysun araba kullanabiliyordu ama"Nerde beleş oraya yerleş" hesabı  çoğu zaman benimle birlikte gidiyordu. Erken gelmişdik. Universiteti gezmeye başladık.Baya büyükdü. İlk defa okuduğum için pişman değildim.
-Alisa sana bir şey sorucam.Aslında çekiniyorum... Nasılsın, psikolojik olarak soruyorum.Aklımda bir süredir dolaşıyordu ama nasıl sorucağımı bilmiyodum
— Her iki anlamda da iyiyim.Bazen geceleri uykularıma giriyor...Uyuyamıyorum...Ama onlarda geçer
-Doktorun verdiği ilaçları kullanıyormusun
— Evet: Yalandı, bir süredir kullanmıyodum. Onları kullandığım zaman beynim uyuşuyordu... Çok fazla uykumu getiriyor sabahları rahat uyanamıyodum
Konuşarak sinif yaklaşdık, orta sıralarda oturduk.Öğretmen içeri girdi
-Selam arkadaşlar ben Ferhat Korkmaz.İnsan Bilimi profesörüyüm... Gençdi. Kahverengi saçları, bal rengi gözleri vardı. Gelde aşık olma anasını satayım!
Öğretmeni hemen araştırdım. Universitesini Amerikada okumuş, acaba burda ne işi vardı. Ben olsam Amerikada yaşar giderdim yani.
Öğretmeni dinlerken gözüm kapıya takıldı.Hassiktir! Gözlerime inanamadım, çünkü..
O BURDAYDI



Merhaba, bu ilk hikayem, yukarıda bıraktığım şarkıyıda dinlerseniz çok sevinirim<3
Yorum yapmayı unutmayın!

Umudumu KaybetdiğimdeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin