ယူဂျင်းကျောင်းထွက်ပြီးမေမေတို့ဆီပြန်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ
"ယူဂျင်းရုတ်တရက်ကြီးဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ပြန်လာတာတောင်မကြာသေးတာကို အခုအပြီးပြန်သွားတော့မယ်တဲ့လား
"အင်းအဲ့လိုဖြစ်သွားတယ် ငါမင်းတို့ဆီလာလည်မှာပါ မင်းတို့လဲငါ့ဆီလာလို့ရတာပဲဟာကို ပြီးတော့လိုင်းပေါ်မှာလည်းဆက်သွယ်လို့ရတာပဲလေမဟုတ်ဘူးလား
"အင်းပါအစစအရာရာဂရုစိုက်နော် ငါတို့ကိုအဆက်အသွယ်မလုပ်ရင်အဲ့ထိလိုက်လာပြီးလာလုပ်မှာ
"အေးပါကွာ
သူငယ်ချင်းသုံးယောက်မျက်ရည်များဖြင့်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းကျပ်စွာဖတ်ကာနှုတ်ဆက်နေလေရဲ့
"အင်းသွားပြီနော်
တော်ရုံမငိုတက်တဲ့ရစ်ခီတောင်ကျန်းဟာအိုနဲ့ဖတ်ပြီးငိုနေလေရဲ့
ထိုမြင်ကွင်းကိုအဝေးကနေကြည့်နေတဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာမှာလဲမျက်ရည်မိုးတွေရွာနေခဲ့ပါတယ်။
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်ယူဂျင်းဒါပေမယ့်မင်းကိုအပြီးအပိုင်လက်လွှတ်လိုက်တာမဟုတ်ပါဘူးကိုယ်မင်းကိုပြန်လာရှာမှာပါ
ရစ်ခီတို့ရှေ့မှာမငိုအောင်ထိန်းထားတာမို့လေယျာဉ်ပေါ်ကြလွှတ်ချပြီးနာကျည်းစွာငိုနေခဲ့ပါတယ်။
"Surprised!!!!!!
"သားလေး ဘယ်လိုလုပ်
"မေမေကိုလွမ်းလို့ပြန်လာတာလေ
မျက်နှာမရွှင်မလန်းနဲ့သူမရင်ခွင်ထဲကကလေးလေးဆီမှာအကြောင်းတစ်ခုခုရှိတယ်ဆိုတာသူမသိပါတယ်
"ဖေဖေရော
"ညီလေးကိုကျောင်းသွားကြိုတယ်
"အော်
"သားလေးဘာဖြစ်လာတာလဲမေမေ့ကိုပြောပြလို့ရမလား
"နောက်မှ သားအခုပင်ပန်းနေပြီ ရေချိုးပြီးတစ်ရေးလောက်အိပ်ချင်တယ်
"အင်းအင်းသွားနားတော့လေ မေမေသားကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေချက်ထားပေးမယ် နိုးလာမှအဝစားဟုတ်ပြီလား
YOU ARE READING
𝐸𝑣𝑒𝑟𝑦 𝑀𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑂𝑓 𝑦𝑜𝑢(Cᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ)
Fanficအချစ်ကဘာလဲလို့မေးရင်ယူဂျင်းအတွက်ကတော့ဘာမှပြောစရာမရှိပဲနာကျင်ရတဲ့အရာပါပဲ နာကျင်ရမှန်းသိတာတောင်ချစ်ခဲ့တာလည်းယူဂျင်းကိုယ်တိုင်ပဲမလား.....
