Seal | Taekook

-17-

Jungkook saçma bir harekette bulunmamak adına heyecanını dizginlemeye çalışıyordu. Bu yüzdendi tam 10 dakikadır önünde durduğu kapıyı çalamayışı. Hayallerinin ötesinde bir gerçekliğe dönüşmüştü son zamanlarında hayatı.

Yıllardır bırakın sevgili olmayı, bir kelam konuşabilmek için gecelerce tanrısına dua edecek kadar aşık olduğu alfayla mühürlüydü. Üstelik başlarda yaşadıkları tatsızlıklara rağmen alfa da onu kabul etmeye, sevgi göstermeye başlamıştı bugünlerde.

Şimdiyse ilişkilerinde yeni bir aşamaya geçiyorlardı, aile ile tanışma aşaması. Tüm bu olayların 2 ay içinde gerçekleşmiş olması Jungkook'u korkutuyordu. Sanki bir rüyadaydı ve uyanacaktı. Hissettiği endişenin en temel tarifi buydu.

Saatin 7'ye geldiğini fark ettiğinde geç kalmış gibi görünmemek adına henüz kendini tam olarak hazır hissetmese de çaldı kapıyı derin bir nefes alıp terlemiş avuç içlerini kotuna sürterek. Çok geçmeden kapı açılıp sevdiği alfa karşısında belirdiğinde heyecanlı bir gülümseme sundu ona.

"Hoşgeldin bebeğim" Taehyung uzanıp yanağına kaçamak bir öpücük kondurduğunda fal taşı gibi açıldı gözleri. Ailesinin görmesi ihtimali utanmasına neden oluyordu. Neyse ki ailesi ana kapıyı görmeyen oturma odasındalardı. Jungkook için Taehyung'un evinde olmak da bir ilk olduğundan bilemiyordu bunu.

Son kızgınlığında kıyafet almaya geldiğinde Taehyung kendisini eve davet etmemişti. Kıyafetlerin olduğu bavulları ona verip kapatmıştı kapıyı yüzüne. Alfasının eşliğinde oturma odasından girdiğinde Taehyung'un babası oturduğu yerden kalkarak Jungkook'a elini uzattı. "Merhaba çocuğum"

Jungkook içtenlikle sıktığı el eşliğinde eğilerek yanıtladı. "Merhaba Efendim" Taehyung'un annesiyse oturduğu yerden kalkmamıştı. Boş gözlerle bakıyordu Jungkook'a. Omega bu harekete biraz içerlese de 'belki de karakteri böyledir' diye geçirdi içinden ve üzerinde durmamaya karar verdi.

"Merhabalar efendim, tanıştığımıza çok memnun oldum." kadının oturduğu koltuğun önüne gidip saygıyla eğilmişti. Kadın soğuk bir ifadeyle başını sallamakla yetindiğinde afalladı Jungkook. Başını çevirip Taehyung'a baktığında onun da annesine delici bakışlar attığını gördü.

O an anladı Jungkook, alfanın annesinin bu ilişkiye hiç de sıcak yaklaşmadığını. Başını yere eğip olduğu yerde beklemeye başladı. "E hadi o zaman sofraya geçelim." Taehyung sesine yapay bir neşe katmaya çalışarak konuştu.

Hep beraber geniş mutfağın ortasında bulunan masanın üzerine hali hazırda kurulmuş olan sofraya geçip oturdular. Dikdörtgen masanın bir kenarında Taehyung ve Jungkook, diğer yanında babası ve annesi konumlandı. Jungkook tam karşısına oturan kadının yüzünde gezen delici bakışlarını hissedebiliyordu.

"Ee Jungkook, necisin, kimlerdensin?" alfa kadın son derece soğuk bir ses tonuyla sorup çorbasından bir kaşık aldı. "Busanlıyım efendim, Taehyung ile aynı yaştayım. Babam ve annem üniversitede akademisyenler. Ben de üniversiteyi kazanıp onlar gibi eğitimci olmak istiyorum." içtenlikle konuşuyordu kendisine takınılan tavra rağmen.

Sözleriyle ve kibarlığıyla kadını oğluna layık bir omega olduğuna ikna etmeye çalışıyordu adeta. Kadın aldığı cevaba karşın hiçbir yüz ifadesi takınmazken babası girdi bu kez araya. "Maşallah maşallah, derslerin de iyidir şimdi senin. Bizim keratayı da çalıştır arada." adam içten bir gülüş sunmuştu ortamda esen soğuk rüzgarları bir nebze dağıtmak için.

"Baba sen de rezil etmesene beni omegamın yanında." Taehyung gülerek sözlerini tamamladığında annesinin elindeki kaşığı sertçe kaseye çarptırmasıyla Jungkook olduğu yerde sıçradı. Taehyung'un yüzündeki gülüş de an be an solmuştu.