"Yaren." Denizi izleyen gözlerim çikolatayı andıran gözlerine kaydı.
"Hım?" Onun aksine benim gözlerim yeşildi. Her zaman beni yeşil gözlüm diye severdi, aklıma geldiğinde burukça gülümsedim.
"Özür dilerim." Bir dakka ne?!
"Ne?" Gözlerime dikkatle baktığında yutkundum, kalbimin sesini duyabiliyordum.
"Seni dinlemeden önyargılı davrandığım için. Özür dilerim." Ah, şu mevzudan konuşmak istemiyorum. Konusu açıldıkça kalbime hançer saplanıyormuş gibi kalbimde bir ağrı oluşuyordu.
Gözlerimi kumlara sabitlediğimde hiç beklemediğim bir harekette davranıp yüzüme gelen saç tutamlarını kulağımın arkasına attı.
"Belkide şuan evliydik ve mutlu bir hayatımız vardı, tıpkı senin hayal ettiğin gibi." Aklımdan geçen kelimeler boğazıma tıkıldığı için konuşamıyordum. Konuşmakta istemiyordum. Benim tekrardan konuşmayacağımı anladığında söze girdi.
"Belki eskisi gibi olamayabiliriz ama kendimize tertemiz yepyeni bir sayfa açabiliriz. Seni bu sefer asla üzmem üzemem. Yapamam bunu Yaren. Herşeye rağmen tekrar benim olur musun?"
İçimde uğradığım bir anlık bozgunla yaşaran gözlerimi takmadım. İçimde yaşadıklarım karşımda ki denizi bile taşırırdı. Sanki zaman durmuş ama karşımdaki denizde fırtınalar kopuyor gibiydi. Ve o deniz sanki beni ona çekiyordu... Tıpkı küçük bir çocuğun sahil kenarında yaptığı kumdan kalenin, deniz suyunun gelmesiyle beraber kaleyi içine çekmesi gibiydi. Ve o deniz herşeye rağmen onunla beraber olmamı istiyordu. O yüzden beni ona çekiyordu ya... Peki herşeye rağmen tekrardan onunla olabilir miydim? Yapabilir miydim bunu kendime? Yapamazdım. Yani sanırım..
"Kerem, ben tekrar hazır değilim. Yapamam bunu kendime, gururum incinir. Kendimi düşünmesem hiç beklemeden teklifini kabul ederdim. Ama artık sende bende büyüdük, çocuk değiliz. Birbirimizi kandırmaya gerek yok, beraber oldukça ikimizden biri kırılıyor. Ne gerek var bunlara?"
Kerem bana 'yapma bunu bize' der gibi baktığında elime düşen göz yaşımla ağladığımı o an anladım.
"Üzgünüm... Zamana bıraksam daha sağlıklı olur bizim için."
Kerem başını peki anlamında sallayınca kalkıp yürümeye başladım. Şu kadar sürede yaşadıklarım çok ağır gelmişti. Eskiyi aşamıyordum hala her an bir kabus gibi gözlerimin önüne geliyordu. Arkamdan gelen adım sesleriyle Kerem'in peşimden geldiğini anladım. Arabanın önüne geldiğimde ne kadar yürüyerek gitmek istesemde Kerem izin vermeyecekti. Gereksiz vakit kaybetmemek için kilidini açtığı arabaya bindim ve kemerimi taktım.
Yolda başımı cama yaslamış yaşadıklarımı düşünürken arabanın duraksamasıyla kendime geldim. Aklıma üzerimde ki ceketi gelince bakışlarımı ağır ağır ona çevirip konuşmaya başladım.
"Teşekkür ederim..." üzerimdeki ceketi çıkartıp ona uzattım. Başını arabanın koltuğuna yaslamış dikkatli bir şekilde gözlerimi incelerken konuşmaya başladı.
"Rica ederim.." kurumuş dudaklarımı ıslatıp arabadan indim. Ben eve girene kadar gitmemiş eve varmamı beklemişti. Hızla binaya girip kapının anahtarını kilide yerleştirmeye çalıştım ama elim titrediği için yerleştirmemiştim. Dikkatli bir şekilde anahtarı yuvasına yerleştirip içeri adımımı attım. Eren hala gelmemişti. Odama geçip geceliklerimi üzerime geçirtim ve kendimi yatağa attım.
Yatağa yatmamla derin düşüncelere daldım. Aklıma eskiler geldi. O zamanlar Tom'suz kalmış Jerry gibiydim. Her gece ağlayarak umarım seni getirir bana yarınlar diyerek dua ettim. O yarınlar seni bana getirdi sevgilim... Acaba tekrar denesek bir kez daha şansımız olabilir miydi? Kesin o zamanda Beraber yıldızları sayalım bitince gidersin gibi bir cümle kurardım. Gülünç. Belki o zamanlar yanımda değildi ama gittiğim her yere onu götürüyordum. Ruhu benimleydi, kalbi benimleydi sanki... Biz bir bütündük tek beden tek vücut. Tüm bunlara rağmen bana inanmayıp 3. Şahıslara inanması kalbimde bir sızı oluştuyordu. Yattığım yerde sola dönmemle dudaklarımın arasından fısıltıyla bir şarkı döküldü.
Aşk yalan, öğrendim. Artık istemem.
Ve başka bir şarkı daha.
Aşık oldum ben sana, gözlerine baka baka...
Heeelllooouuu nassınız bakim
İyisiniz iyii dhsksjsjs
Bu arada hayalet okuyuculuk yapmazsanız sevinirimm
Görüşmek üzereee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esinti // Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Neden böyle davranıyorsun Kerem?" ben bu cümleyi söylediğim anda gözleri bir güzel bakmıştı sanki. Yada ben çok sevdiğimden böyle düşünüyordum. "Kıskanıyorum deli gibi kıskanıyorum seni, çünkü deli gibi seviyorum, şuanda canını ver desen veririm h...
