O kız karşı eve taşınmıştı 1 sene önce ilk gördüğüm andan itibaren ona aşık olduğumu anlamıştım. O zamanlar onun evine sürekli biri geliyordu sevgilisi midir neyidir bilmiyordum. Bazı geceler eve geç geliyordu endişelenmekten başka çarem yoktu. Her sabah dışarı basketbol oynamaya çıkardım acaba o da camdan bakıyor mudur diye hep merak ederdim ne zaman sevgilisinden ayrıldı o gece evin kapısında ağlıyordu ilk defa evden çıkıp yanına gidicektim ki Leya onun yanına gelip oturdu ne zaman Tuanayı yalnız yakalasam Leya hemen yanında bitiyordu bu kış da olduğu gibi yanında bitmek ne kelime onun evinde yaşamaya karar verdi. Bi de hiç yetmezmiş ki aynı okula nakil oldu . Bugün konuşurlarken duydum arkamı dönüp.
Ç:Kızlar bir problem yok değil mi?
dediğimde Tuananın gözlerindeki o utanç beni çok mutlu etmişti. Ve o ses;
T:Y-yok
Onun o titreyen sesinden utandığını anlamıştım ve hemen yanımdan uzaklaştı. Arkasından onu izlemeye başladım etrafına hiç bakmadan yürüyordu . Ona doğru hızla gelen arabayı gördüğümde ona doğru koşacakken omzuma biri çarpıp hızla önüme geçti ve Tuanayı belinden tutup kendine çekti beraber yere düşmüşlerdi. Onu kıskanmıştım...
Ayağa kalktıklarında Tuananın dizine kaymıştı gözüm onu öylece bırakamazdım tabii ki kucaklayıp banka oturttum canı acıyordu belliydi hızlıca eve gidip bant getirdim bantı nazikçe düzüne yerleştirdiğimde onun gözlerindeki bakış bana yeterdi..
Çantamı alıp hızlıca oradan uzaklaştım.Utanmıştım ve onun bunu fark etmemesi gerekiyordu..
