13.

383 27 73
                                    


Beomgyu silahı görünce titremişti.

"Y-Yeonjun ne yapıyorsun?"

Gözlerimden akan yaşları sildim.

"Yapmam gerekiyor "

"ÖLDÜRECEK MİSİN BENİ!? "

gözlerinden yaşlar aktı.

Burnunu çekti.

"Neden YEONJUN NEDEN?"

"Bu benim görevim"

"Sen kimsin Yeonjun? "

"Kalbimi çalıp beni bırakacak mısın? "

"Ölümüm ile yaşamım arasında bir fark yok birinde sadece kalbim senin için atıyordu"

Beomgyu ayağa kalktı.

"Son istediğimi sormayacak mısın?"

"Son istek denen şey saçmalık! "

Beomgyu gözündeki yaşları sildi.

"Son isteğim seni öpmek Yeonjun! Son kez olsada seni öpmek istiyorum! "

"Benim için bunu yapar mısın?"

"Yaparım... "

Silahı elimden bırakmadan ona yaklaştım ve öpüşmeye başladık.

Beomgyunun göz yaşları ile benim göz yaşlarım karışıyordu.

Nefes nefese ayrıldık.

"farklı bir dünyada yine seninle karşılaşacağım Yeonjun o zaman mutlu olacağız"

Beomgyunun yüzünde aşık ama çokta kırgın bir ifade vardı. Bir anda hızlıca bana yaklaştı. Ve bağırdı.

"Sen bir sahtekarsın Yeonjun! İnsanları aldatacak kadar kötü ama insanların en güzel anlarını yaşatacak kadar iyi birisin Ye-"

Beomgyu cümleye devam edemedi. Kanlar içinde yerde yatıyordu çünkü. Yeonjun hızlıca beomgyuyu tuttu. Ne yapmıştı o öldürmüşmüydü cidden onu? bir daha göremeyecek miydi yani?

Beomgyu sevdiği adamın kucağında can verdi. Kalbini delen kurşun onun sahibi tarafından atılmıştı.
Yeonjun tuttuğu göz yaşlarını akıttı.

1. Yıl
Yeonjun çok kötüydü. O gün aklından çıkmıyordu. Min Ho kendisine zarar vermesinden korktuğu için yeonjunun evine taşınmıştı. Yeonjun kendisini min Ho ya karşı çok borçlu hissediyordu. Han dan ayrılmak zorunda kalmıştı. Ne kadar onun yüzünden ayrılamadığını söylesene Yeonjun gerçeklerin farkındaydı.

Yeonjun odasından çıkmıyor, yemek bile az az yiyordu. Her gün onun fotoğrafına bakıyor her hafta mezarına gidip ağlıyordu perişan haldeydi.

Yeonjun yine odasındaydı. Hala suçluluk duysa da kendini az da olsa toparlamştı. Hala beomgyuya çok aşık olsada min Ho nun onun için çok endişelendiğini biliyor. Min Ho bu aralar hep eve abilerini getiriyor, abilerini pek sevmemesine rağmen kendisinin sosyalleşmesini istiyor.
Ama bu gün abilerini getirmedi. Yeonjun merak edip içeri giriyor ve onun hanın fotoğrafına bakarak ağladığını görüyor. O onun hep yanında oldu. Şimdi sıra ondaydı az da olsa onu teselli ediyor. Min Ho daha iyi hissediyor hatta bazen gülüyor. Saat geç olunca Yeonjun her gece olduğu gibi yıldızları izliyor çünkü Beomgyu yıldızları sever. Gök yüzüne doğru fısıldıyor

"Sen yıldızları seversin"

Selammm fic bitti umarım beğenirsiniz bayyy
Destekleyen, yorum Vote atan herkese teşekkürler

Arkadaşım istedi kötü sonla bitmesini yoksa ben mutlu son yapacaktım. @oxi2wie istedi.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sahtekar ~YeongyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin