İyi okumalar.
Tam 3 yıl geçmişti. Düğündeki kazanın ardından çocuğumu düşük yapmıştım. Çok şey değişmişti. Düşükten sonra Ali çok değişmişti en çok ta onun değişmesi beni kırıyordu.
1 ay evde özel olarak tedavi görüyordum. Ali her gece benimleydi.
İyleştikten sonra artık öyle olmamıştı.
Geceleri eve gelmemeye gelsede benimle konuşmadan ya çalışmaya yada uyumaya başlamıştı. O olanlar benim suçumuş gibi davranıyordu.
Ben onun hep hayatının farklı bölümündeydim. Yaptığı iş yanındaki insanlar ve geçmişi.. her zaman hep sonradan haberim oluyordu.
Ailesine ne olduğunu bile bilmiyordum. Ta ki bana o tokatı atana kadar.
~
Her zamanki gibi gelir gelmez çalışma odasına girmişti. Artık dayanamayıp yanına gittim. "Ali neden böylesin? Naptım?" Ali elindeki dosyadan kafasını Kaldırmadan "nasılmışım?" Bu tavrı canımı yakmıştı. Ama sinir olmuştum. Elindeki dosyayı alıp "benimle dalga mı geçiyorsun" ayağı kalkıp elini dosyaya götürdü bende dosyayı geri çektim
Bu hareketime sinir olmuştu "Aysel ver dosyayı" gözlerim dolmuştu "bu dosya benden daha mı önemli" hiç umursamadan "Aysel işim var" yeniden elini dosyaya uzattı yeniden geri çektim.
Sinir olup kollarımı sıkıca tutu. "Ne istiyorsun hatta mutlu olmalısın istemediğin bebeği doğurmadın senin yüzünden bugün bebeğimiz yok Aysel eğer o gün telefonumu açıp o kuaföre gitmeseydin bende o adamı öldürmeseydim bugün böyle olmazdı."
Dediklerini beni 1000 kat yerin dibine sokmuştu. Yeniden kollarımı sıkıp "o gün öldürdüğüm adam en büyük düşmanımın adımı çıktı o yüzden seni o kadar aramıştım ama beni siklemedin bile"
Ağlamaya başlamıştım "Ali gerçekten de bebeğimizi istemediğimi mi düşünüyorsun" Ali bi anda değişmiş sinirli hali gitmişti. Kollarımı bırakıp geri çekildi. Arkamı dönüp odadan çıktım.
Ali artık sevmek değil benden sadece nefret ediyordu. Tüm gece gözüme uyku girmemişti. Saat 3 e geliyordu. Kalkıp üstümü giyindim. Ali'nin hayatında sadece bir boşluktum. onu çok seviyordum. Ama burda kalamazdım.
Botumu da giydikten sonra evden sesizce çıktım.
~
Ve şimdi aradan 1 yıl geçti. Büyük bir şirkette işe başlamıştım. Ali'yi çok özlüyordum. Her gece onu düşünüyor hatta son hali aklıma geldikçe ağlama krizlerine giriyordum.
Yine işten geç çıkmış eve doğru arabamı sürüyordum. Saat 2 ye geliyordu. Açık olan bir market gördüm. Yanında durup yiyicek birşeyler almak için içeri girdim.
Reyonlara bakarken birden silah sesi duydum. Hemen reyonun önüne çömelip oturdum. Arabamın etrafında 5-6 tane siyah arabanın olduğunu gördüm. Adamlar özellikle arabanın içine bakıyordu.
Beni aradıklarını farkettiğimde titremeye başlamıştım. Bacaklarımı kendime doğru çekip başımı gömdüm. Bu kadar zayıf düşeceğimi tahmin bile etmezdim.
Az sonra önümde duran siyah ayakkabılı kumaş pantolon giymiş birini gördüm. Başımı kaldırıp bakmaya korkuyordum nedensizce.
Nefes alış verişlerim hızlanmıştı.
Önümde çömelip kolunu başıma koydu. Beni birşeyden korumaya çalışıyormuş gibi..
"Korkma burdayım." Bana huzur veren o sesti. aliydi. Ona baktım. O sırada bir silah daha patlamıştı. Ali kendini bana iyice bastırmıştı.
Beni kucağına alıp arka çıkışa doğru hızlı adımlarla ilerledi. Çıkışta 3 araba bizi bekliyordu. Ali ortada duran arabaya beni bırakıp şoför koltuğuna oturdu. Ve sürmeye başladı.
Devam edicek
Bilemem kaç ay sonra ilk defa bölüm atıyorum kusura bakmayın. :/
