I Wanna Know |Minsung

8

Jisung

Chana gece yazdığım için görmemişti. Sabah bakmış. O da tamam dedi zaten. Fazla kalmamıştı. Ben şimdiden bile giyeceğim şeyleri düşünüyordum. Jeongini çağırıp onunla birlikte seçtik. Jeonginin tarzına güvenirim. Tamam tek güvenen de ben ve Jeongin.

~~~~~~~~
Fici uzun tutmak istemiyorum yani uzun uzadıya yazmak istemiyorum uzatirsam sıkıcı uzatırım o yüzden 10 bölümü görürseniz şükredin kwmswlmsowksoed neyse biz bunları konser gününe ışınlarız uzattım.

Jisung
Konser bugündü ve ben yerimde bile duramıyordum. Chani bize çağırmıştım. Onunla çıkacağımızı düşünerek. İkimiz 2 3 saat evde oyalandıktan sonra çıkacaktık.
Çıkacağımız saat yaklaşınca ne ben ne de Chan konuşmadan durabiliyorduk. "Jisung çıksak artık diyorum. Evde durdukça daha da sıkıldım ben." Chan benden daha heyecanlı olabilir.

Yine çıkmadan önce bir şeyler yedikten sonra çıkmıştık. Gidene kadar Chan benim başımın etini yedi. Ben tamam diyorum,o başka şeyler konuşmaya başlıyor. Sonra şarkı söylüyor falan... Konser alanına geldiğimizde bu sefer ben de fazla heyecanlıydım. Chani yumruklamış bile olabilirim. Şimdiden her yer dolmuştu bile. Biz fazla önlerde sayılmazdık ama arkalara da geçmemiştik.

Konser başlayalı 1 saati geçtiğini düşünüyorum. Minhonun gelip gelmediğini de merak ediyordum açıkçası. Merakım boşuna sayılırdı. Ne okula gidince dün konsere gittin mi diyebilecek kadar yakınız, ne de bu kadar insan arasından onu görebilecek kadar iyi gözlerim var. Ama belki şu an düşüneceğim son şey bu olabilirdi. Çünkü kaç yıldır istediğim şeydi. Kısacası hayalim ve bugün onu düşünecek kadar önemsediğimi düşünmüyorum. Eskiden olsa önemserdim. Ama artık değil. Biraz da Minho düşünsün,tabi beni sevecek kadar gerizekalı sayılmaz o da.

Konserin sonlarında What Is Love başlamıştı. Twice'ın diye söylemiyorum, acayip mükemmel bir şarkı. Ama bunu bağıra bağıra söyleyebileceğim birisi yokmuş. Bi tık üzdü. Evet gerçekten bi tık sadece.

Minho

Konsere Chaeryeong'un zoruyla gittim. Pek zoruyla sayılmaz. Fazla istiyor değildim ama zorla geldim denebilecek kadar da istemiyor değildim. Konserin başlarında eğlendiğim söylenemezdi. Ama bir kaç saat sonra eğlenceli gelmeye başlamıştı. Büyük ekranlarda Oncelar'ı gösterirlerken gözüme birisi takıldı. Sanırım Jisung. Daha önce bu kadar eğlenirken görmemiştim onu. Mutluyken çok tatlıydı. Onu sevmediğimi düşünsem de sanırım nefret etmiyordum. Hiç bir zaman da nefret etmediğimi düşünüyorum. Gerçekten,benim Jisung'tan nefret etmem için bir sebep yoktu. Hatta onu sevmem için sebepler bile vardı. İlki belki de bu tatlılığıydı. Nerede olduğunu bilmiyordum.

Etrafa bakarken Chaeryeong'un bir şeyler söylediğini duydum. "Nereye bakıyorsun? Başka yerleri izlemen için gelmedik. Sahneye bakmaya ne dersin?" Chaeryeong'un sözleriyle tekrar sahneye döndüm. Sonrasında tekrar konuşmaya başladı. "Az önce de büyük ekranda görünen sizin sınıftaki çocuklar değil miydi?"

"Sen onları nereden tanıyorsun bakalım?"

"Sınıfına hiç gelmemişim gibi davranmayı bırak. Ayrıca benim pcler'imin kime gittiğini de artık biliyorum. Tekrar isterim ben."

Chaeryeong gülerek önüne dönmüştü. Ben de gülüyordum.

Konser bitişinde konser alanından çıkmıştık. Ben belki Jisung'u görebilirim diye etrafa bakıyordum. Neden arıyordum? Görsem konuşacak mıydım? Konuşsam bile söyleyecek bir şeyim mi vardı sanki. Yarın okulda benimle konuşurdu. En azından konsere gelip gelmediğimi sorardı. Yani, en azından normalde sorardı. Sormazsa da ben sorarım, düşman olduğumuzu düşünmüyorum. Yani umarım o da böyle düşünüyordur.

Buna bölüm yazasim gelmiyo ya bunda yorum falan da yok

Oy vermeyi unutmayınn