sekiz

171 9 1
                                    

yaklaşık 2 saat geçmişti. donghyuck gözlerini açtığı gibi yanında gördüğü çocuk ile şoke olmuştu. kalktığında her yerinin ağrıdığını ve sızladığını hissediyordu. acıkmıştı da fazlasıyla, olan her şeyi unutmuş gibiydi. ama geceden kalan birkaç sesi unutmamıştı,
"haechan nolur yaşıyor ol sevgilim".

bunu ona diyecek tek kişi mark'tı. ardından mark'a döndü. yanında uyuyakalmıştı. ağlamaktan gözleri şişmiş, yanakları kızarmıştı, saçları da epey bir dağılmıştı. haechan biraz üzülse de gülümserken bile canının acıdığını fark ediyordu. mark aşırı yorgun görünüyordu, onu uyandırmak istemedi. arkadaşlarını da çok merak etmişti. o bu haldeyken onlar nasıldı?

biraz sonra mark'ta hafiften gözlerini açtı. haechan'ın uyandığını görmesiyle koşa koşa hemşirelerin yanına gitmesi bir oldu. hemen yemeğini alıp geldi ve haechan'a baktı. "hadi yardım edeyim doğrul biraz iç şu çorbayı".

haechan ne olduğundan habersiz mark'a uydu. doğruluken acıdan gözlerini sıkıyordu. ardından yemeğe uzanmaya çalıştığı sıra koluna bir ağrı girdi, "siktir, çok acıyor mark!". mark bunu duymasıyla hemen kaşığı eline aldı ve yedirmeye başladı. mark'ın gözaltları mosmor kesilmişti. gözleri kızarmıştı, her şekilde yorgundu. ama haechan'ı sağlıklı bir şekilde yemek yerken gülerek izliyordu.

yemek bittiğinde yavaşça dudağının kenarını sildi esmer çocuğun, ardından yemeği bir kenara bıraktı ve yatağının yanına oturup haechan'ın elini avuçları içerisine aldı, sıkıca sarılıp öptü onları. "şükürler olsun donghyuck, şükürler olsun ki benimlesin.". haechan, mark'ın neden böyle yaptığını anlamamıştı. ama o bunları derken acıdan yüzünü oynatmıyor, gülümseyemiyordu.

bir süre böyle kaldılar, ardından kapı sonuna kadar açıldı. gelen onların grubuydu. haechan ve mark'ı öyle görmelerine mi şaşırsınlar, haechan'ın sargılar içinde olmasına mı. mark'ı hemen kenara çektiler ve haechan'a kocaman sarıldılar. ardından mark onları ayırdı, hyuck'un canının acımasından korkuyordu. haechan'a burada bekle işareti yaparak arkadaşlarını alıp dışarı çıktı mark.

"tüm arkadaşları ölü, doktor bir süre daha burada bekleyeceğini söylüyor, son anda kurtuldu. durumu kötü, ama şimdilik iyi sayılır sanırım. ona burada ben bakacağım, sesten etkileniyor, beyni de zarar görmüş. bu yüzden sessiz kalın lütfen, ve bunlardan ona bahsetmeyin mutlu kalmalı."

arkadaşları onu onaylar gibi kafa salladılar ve ellerindeki haechan için olan eşyaları da mark'a teslim edip hastaneden ayrıldılar. mark, artık haechan'a bakacaktı, kaç gün olursa olsun.

enemies to lovers | markhyuck Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin