deplasmanda plasebo •multiship•

1- rakip takımın kale direği

iyi okumalar, sizi seviyorum💕

-

Kerem'den:

Ayaklarımı yerde sürte sürte sınıfa girdiğimde beni ilk karşılayan sınıfın bitmek bilmeyen curcunasıydı. Tepemde uçan kağıttan uçaklar, hakarette yaratıcılık duvarını delmiş küfürler, arka sıraları kah uyumak için kah yiyişmek için istila etmiş abazalar, en ön sırada gözlerini kırpıştırarak 'ben buraya okumaya geldim' diye içten iç söylenen ana kuzuları, bir köşede tiktok çeken üç iq insan müsveddeleri ve benim Nuh'u kıskandıracak kadar çeşitlilik barındıran biricik arkadaş grubum; biz kocaman bir aileyiz.

"Kero! Güm güm güm! Kero! Güm güm güm!"

Mert'in benim müşkül suratımı gördüğü anda atmaya başladığı tezahüratlarla diğer herkes de bana döndüğünde yapmacık bir gülümseme gönderip yanlarına adımladım. En arka sıranın bir önündeki iki sıraya kurulmuştular. Yunus ve Arda sağdaki camlara adeta yapışır halde dışarıyı izlerken Mert asla vazgeçmediği oldschool rap parçalarından birini açmıştı. Gözüm İsmail'i arasa da hasta olduğu için gelmediğini biliyordum, yine de yokluğu aratıyordu şerefsizin.

Çantamı Arda'nın kalçasını yasladığı sıraya bırakıp ben de sıraya oturduğumda Mert de hemen karşımdaydı. Yunus da onun oturduğu sıraya kalçasını yaslamış halde duruyordu. Onların neye bu kadar pürdikkat odaklandığını anlamazken, "Pişt," dedim Mert'e göz kırpıp onları işaret ederek. Mert anında piç gülümsemelerinden birini takındı. "12-M'nin maç var," Duymak bile sinirlerimi bozarken 'ee' der gibi baktım. "Bugün sınıflar arası final turnuvasında rakibimiz belli oluyor ya lan, Kero Kero dedik diye ker mi oldun oğlum?"

Göz devirip elimi baldırına atarak etini sıktığımda 'Hay avradını..' temalı bir küfürle karşılık verse de umursamadan masada Arda'ya doğru kayarak çenemi omzuna yaslayıp ben de dışarı bakmaya başladım.

"N'oluyor lan? Çabuk bana da bir maç özeti geçin."

Arda kafasını arkaya çevirip bana kısa bir bakış attı. "Pozisyon tekrarı da ister misin paşam?" Yunus burnundan gülerek domuz gibi sesler çıkarırken, "Kevgire çevirdiler 12-E'yi anasını satayım," dediğinde kaşlarım merakla hafif çatılmış ve görebilmek adına kafamı biraz daha uzatıp bakmıştım sahaya.

Ferdi ve Barış yeni bir gol arayışındayken İrfancan köşede dizlerine yaslanmış soluklanıyordu. Halil ise sıcaktan bayılmak üzere olan İrfancan'ın tepesinde durmuş bir şişe dolusu suyu kafasına boşaltırken 'oynayacağın topu sikeyim' minimalinde küfürleri de ihmal etmiyordu.

Bizim dikkatle izlediğimizi gören Mert de İrfancan'ın halini görmüş olmalı ki arkada katıla katıla gülerken adını anmak istemediğim kıvırcık saçlı sırık piç kaptan olarak Halil'i tekrar oyuna göndermişti. İrfancan da nihayetinde bayılmamış olacak ki sırık piçe pişkince gülümseyerek geri oyuna dönmüştü. İrfancan'ın herkesi deli eden tavrı onun da gözlerini devirip tövbe çekmesine sebep olduğunda kıkırdayarak gülmekten geri duramamıştım.

Arda camı biraz daha açarak başını uzatıp, "Bakın şimdi," dediğinde hepimiz çoktan gülüyor sayılırdık. Camın pervazına elleriyle yaslanıp sarkan Arda, "Ferdi," diye adeta cilveyle söylendiğinde Ferdi sürdüğü topu bırakmış ve direkt kafasını okulun camlarına kaldırmıştı. Arda'yla göz göze geldiğinde ise pişkin gülümsemesi solduğunda 'komik mi' der misali bakınca Arda burnunu kırıştırıp dil çıkarmıştı. Rakip takım anında topu kapıp atağa kalkarken biz camın pervazında gülüyorduk. Barış topun peşinden koşarken yarı yolda Ferdi'ye, "Uçkurunu siksinler Ferdi," diye küfür etmekten geri durmamıştı.

Kıvırcık piç ise topun büyük bir hızla ona doğru geldiği gördüğünde anında pozisyon alırken İrfancan ve Halil de savunmaya yardım için gelmişti. Rakip takımın oyuncusu şutunu çekip yolladığında kıvırcık piç lastik misali uzayıp topu çıkarmıştı. Şimdiye kadar hiç gol yemedikleri için ve maç birazdan çalacak düdükle 4-0 biteceği için bozulsam da belli etmedim.

Tahmin ettiğim gibi hakemlik yapan beden hocamız Volkan Hoca bitiş düdüğünü çaldığında sahada hayvani düzeyde bir kutlama başlamış, kaşla göz arasında cama dönen Ferdi hala sarkık halde duran Arda'ya bakıp elini öperek ona doğru üflemişti. Arda onun hareketine karşı göz devirip somurtarak doğrulmuş ve sıraya oturmuştu.

Halil ve Altay kalenin önünde dururken Barış ve Ferdi de yanlarındaydı. Volkan Hoca ortalarında durmuş, muhtemelen maçın muhakemesini yapıyordu. O sırada İrfancan sahanın ortasında sevinç gösterisi yapıp sahada duran topu kaleye doksana diktiğinde top rokete dönüp büyük bir hızla doksana diye Halil'in suratının ortasına çarpmıştı. İrfancan şaşkınlıkla ağzını kapatıp gülmesini saklamaya çalışırken Mert sınıfı inletiyordu.

Yanımda duran Yunus, "Aa," diye şaşkınlık ve endişeyle mırıldanınca dönüp ters bir bakış atmıştım. Fark edip, "Ne?" diye söylenince, "Bir de pansuman yap istersen abisi," demiştim gözlerimi kısıp kınayarak bakarken. Omuz silkmekle yetinip yine cama yapışmıştı daha yakından görmek adına.

"Ananı avradını!" diyordu o an Halil dünyası etrafında dönerken. Altay Halil'i kolundan yakalayıp destek oldu ve Halil biraz silkelenip kendine geldiğinde burnundan akan kanları silip İrfancan'ın peşine verdi. Mert İrfancan'ın kaçışına daha çok gülerken, "Gidip şununla biraz dalga geçeyim," dediğinde Yunus da fırlamış, "Ben de diğeriyle edeyim," diyerek Mert'in peşine takılmıştı.

Onlar sınıftan çıkarken ben de camın önünde durmayı kesmiş ve son bir bakış atıp Arda'nın yanına oturmuştum. Telefonuna dalmış bakışlarını beni fark edince bana çevirdi. Bir süre sessizce dururken ikimiz de bakışlarımızı karşımızdaki tahtaya dikip düşüncelere dalmıştık.

"Biz şimdi bu piçlerle mi yarışacağız Arda?"

"Öyle oldu galiba,"

Oflayarak sitem ederken, "Arda," dedim yeniden. "Ben o rakip takımın kale direğini var ya,"

"He,"

"Onu Altay'a sokayım,"

*

selam, biraz da kafa dağıtalım diye<3

her bölüm birinin ağzından olacak, umarım keyif almışsınızdır.

aklınızda shipler varsa alabilirim.

sizi yeniden çok seviyor ve öpüyorum, görüşmek üzere:')