Διαγωνισμός Διηγήματος : Το μωρό λείπει από την κούνια

Η αρπαγή - @denisbk98

Νιώθω την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή βλέποντας το τεστ εγκυμοσύνης που είναι θετικό. Δεν το πιστεύω! Θα γίνω μητέρα σε τέτοια ηλικία. Παθαίνω σοκ βλέποντας όλη την ζωή μου να περνά σαν ταινία από μπροστά μου. Σκέφτομαι ότι είμαι 22 ετών, μόλις έχω τελειώσει την σχολή μου και επιτέλους έφτασε η στιγμή να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα. Πρώτο πτυχίο στα οικονομικά, μια σχολή που αγάπησα και τώρα προσπαθώ να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενο μου. Επόμενος στόχος κάποιο μεταπτυχιακό. "Ίσως το καθυστερήσω λίγο" σκέφτομαι. Προέχει το παιδί.

Όμως πάλι βλέπω το τέστ και σκέφτομαι πως θα ανακοινώσω την εγκυμοσύνη μου στον σύντροφό μου τον Μιχάλη. Είμαστε τρία χρόνια μαζί και ζούμε μαζί εδώ και κάποιον καιρό στο ίδιο σπίτι. Τον αγαπώ και θέλω να συνεχίσω μαζί του και βέβαια να μεγαλώσουμε την οικογένεια μας.

Φεύγω από τις σκέψεις μου και βγαίνω γρήγορα από το μπάνιο. Βλέπω τον Μιχάλη να κάθεται στον καναπέ και να βλέπει με μεγάλη αφοσίωση κάτι στο κινητό. Αμέσως γυρίζει και με βλέπει απότομα.

"Τι έπαθες Ξένια; Σε βλέπω κάπως χλωμή!" με βλέπει και σηκώνεται γρήγορα από την θέση του.

"Θέλω να σου πω κάτι που είναι σημαντικό και για τους δύο μας" απαντώ κάπως διστακτικά πλησιάζοντας σιγά σιγά κοντά του.

"Πες μου κοπέλα μου και θα με σκάσεις!" και αμέσως τα μάτια του πέφτουν στο τεστ εγκυμοσύνης που κρατώ.

"Είμαι έγκυος" απαντώ σοκαρισμένη.

"Τι είπες;" ρωτάει και κάνει πίσω. Με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω και περιμένει την επόμενη απάντηση μου.

"Μιχάλη θα γίνουμε γονείς!" απαντάω με ένα χαμόγελο.

"Όχι, όχι το παιδί δεν είναι δικό μου! Είσαι άπιστη γυναίκα! Πρέπει να σταματήσεις την εγκυμοσύνη" άρχισε να φωνάζει και να πηγαινοέρχεται νευρικά στο σαλόνι.

"Γιατί το λες αυτό; Μα εσένα μόνο έχω!" απαντώ και ξεκινάω να κλαίω. "Γιατί μου το κάνεις αυτό;" τον ρωτάω μέσα από τα δάκρυα μου.

"Ξένια χωρίζουμε! " φωνάζει και τώρα δεν ξέρω τι να πω.

"Σε παρακαλώ σκέψου λίγο!" λέω μέσα από τα κλάματα μου πάλι και πέφτω στα γόνατα παρακαλώντας να ανακαλέσει αυτήν την απότομη απόφαση του.

"Όχι εμείς οι δυο δεν ταιριάζαμε και ούτε θα ταιριάξουμε ποτέ! Πήγαινε πίσω στην μανούλα και τον πατέρα σου μαζί με το παιδί σου! Φύγε σε παρακαλώ από το σπίτι! Τώρα!" έδειξε εξαγριωμένος με τον δείκτη του χεριού του πάνω μου και με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα.