- Είμαι καλύτερα τώρα, αλήθεια.
Η Βασιλική προσπαθούσε να ησυχάσει τον φοβισμένο Νικηφόρο. Δεν ήθελε να τον ταράξει. Αρκετά τον είχε στεναχωρήσει μέχρι τώρα. Έγινε μάρτυρας μιας ακραίας κατάστασης και αυτό ήταν απαίσιο. Τι σόι μάνα ήταν και προκαλούσε τόσο πόνο στο παιδί της; Έπρεπε να ανασυνταχθεί και να συμπεριφερθεί σωστά και πολιτισμένα. Αυτά σκεφτόταν όταν χτύπησε η πόρτα και μια αναστατη Καλλιόπη μπήκε ή, πιο σωστά, όρμησε μέσα στο δωμάτιο.
- Ίντα έπαθες κόρη μου; Κόντεψα να τρελαθώ από την αγωνία μου!
Ο Μαθιός εμφανίστηκε πίσω από την Καλλιόπη. Το πρόσωπο της Βασιλικής συσπαστηκε μόλις τον είδε.
- Καλά είμαι τώρα, δεν χρειαζόταν να μπεις σε τόσο κόπο Καλλιόπη.
Ο Μαθιός παρακολουθούσε φαινομενικά ήρεμα και καρτερικά, αλλά μέσα του μαινόταν οργή, τύψεις και ενοχές σε ένα συνονθύλευμα που του προκαλούσε ίλιγγο. Λίγο να αργούσε και ποιος ξέρει που θα κατέληγε η απονεννοημενη πράξη της γυναίκας του. Εξαιτίας του. Θα την έχανε και θα ήταν ο μόνος υπαίτιος! Και μόνο στη σκέψη, το μυαλό του θόλωνε...
- Είμαι μια χαρά τώρα, αλήθεια.
Αφού συνήλθε λίγο από όλες αυτές τις σκέψεις αντιλήφθηκε ότι η Βασιλική προσπαθούσε να καθησυχάσει την Καλλιόπη και τον Νικηφόρο αλλά χωρίς επιτυχία.
- Τι καλά ρε μάνα πλάκα μας κάνεις; Κατάλαβες πριν λίγο τι πήγες και έκανες; Τόσες μέρες νομίζεις δεν βλέπω τα χάλια σου; Όλο ζαλίζεσαι όλο κάνεις εμετούς. Πρέπει να φωνάξουμε γιατρό!
Ο γιος της είχε χάσει πια την ψυχραιμία του. Απόλυτα λογικό σκέφτηκε ο Μαθιός αν αναλογιστεί κάνεις τι έχει περάσει όλες αυτές τις μέρες και την κατάσταση στην οποία βλέπει τη μητέρα του κάθε μέρα.
- Τι ζαλάδες και εμετούς γροικας;
Η Καλλιόπη κοίταξε τη νύφη της με μία υποψία.
- Βασιλική μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;
Δεν μπορεί όλα αυτά τα συμπτώματα να ήταν μόνο από το σοκ, σκέφτηκε η καπετάνισσα, αν και ποτέ δεν ξέρεις με τον ανθρώπινο οργανισμό.
- Για να τελειώνει αυτή η συζήτηση, επειδή ακούω πολύ συχνά να αναφέρεται αυτό. Ξεχάστε όσα φαντάζεστε, ποτέ δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Αν λοιπόν θέλετε να γνωρίζετε έχω ήδη μπει σε κύκλο εμμηνόπαυσης εδώ και τρεις μήνες, εντάξει; Έτσι κι αλλιώς με τον Μαθιό δεν πρόκειται να είμαστε ποτέ ξανά μαζί! Και η κουβέντα λήγει εδώ!
Ο Μαθιός έσφιξε τα μάτια του γεμάτος πόνο. Ήθελε τόσο ένα παιδί με τη Βασιλική! Αυτό ονειρευόταν από 20 χρονών. Φυσικά και τον Νικηφόρο τον είχε σαν παιδί του και τον λάτρευε, αλλά ήθελε και ένα κοριτσάκι, ένα μωράκι να το μεγαλώσει με τη γυναίκα που λάτρευε από μικρό παιδί. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα γινόταν, αλλά θύμισε στον εαυτό του ότι είχε ένα γιο και αυτός ήταν το παιδί της Βασιλικής. Και αυτό ήταν που πραγματικά είχε σημασία. Το πιο δύσκολο να διαχειριστεί από όσα είπε η Βασιλική ήταν η σιγουριά της ότι δεν ήθελε να είναι ποτέ ξανά μαζί του.
Η Καλλιόπη σώπασε και χάιδεψε την κοπέλα απαλά στο πρόσωπο.
- Ο τι είναι να γίνει είναι καλοδεχούμενο, εσύ να μη στεναχωριέσαι.
Κατόπιν σηκώθηκε, και αφού φίλησε τη νύφη της στο μέτωπο βγήκε από το δωμάτιο, κάνοντας νεύμα και στους άντρες να την ακολουθήσουν. Μόλις βρέθηκαν έξω από την κρεβατοκάμαρα πήρε το λόγο:
- Πρέπει να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί είναι φανερό ότι είναι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη. Ψυχολογικά είναι άσχημα και σωματικά έχει καταρρεύσει. Νικηφόρε σε παρακαλώ να την πάρεις με το καλό. Να κάτσεις σιμά της λίγες μέρες. Μαθιό εσύ καλύτερα να επιστρέψεις μαζί μου στο σπίτι. Ξέρω ότι θες να μείνεις μαζί της αλλά νομίζω ότι το να σε θωρει δεν της κάνει καλό.
- Δεν μπορώ να την αφήσω.
Διαμαρτυρήθηκε εκείνος.
- Μαθιό κάνε αυτό που σου λέει και θα σε ενημερώνω εγώ, έχεις το λόγο μου.
Επενέβη ο Νικηφόρος.
Σιχαινόταν τον εαυτό του που έπρεπε να την αφήσει. Δεν μπορούσε μακριά της, ειδικά στην κατάσταση που την έβλεπε αυτή τη στιγμή, αλλά καταλάβαινε πώς η παρουσία του δεν της έκανε καλό. Έτσι αναγκάστηκε να ακολουθήσει τη μητέρα του πίσω στο σπίτι, η καρδιά του όμως έμεινε μαζί της. Έτσι κι αλλιώς πάντα δική της ήταν...
