Luna-TaeJin

11-Fırtına

"Çok güzel olduğunu söylemiş miydim?"

"Birkaç bin kez, efendim."

"Az olmuş."

"Gidelim mi artık?"

"Gidelim."

Geldikleri gibi ata binmiş saraya doğru yol almışlardı.

"Benim eve gitmem gerek."

"Bu gece seninle kalsam olmaz mı?"

"Olur mu hiç?"

"Ben istersem olur. Prensinim ben senin."

"Ama kral-"

"Sabah gideceğiz zaten. Ayrıca herkes uyumuştur. Dert etme."

"Pekala."

Uzun yolun ardından eve varmış her zamanki gibi gül kokulu yatağa kendini atıvermişti Taehyung.

"Sanırım artık birlikte uyumamız için bir engel yok. Değil mi?"

"Öyle mi diyorsunuz?"

"Evet."

"Ya biri gelirse?"

"Kim gelecek ki senin evine?"

"Kimse."

"O halde prensinin kollarında mışıl mışıl uyumanda bir sakınca göremiyorum."

Seokjin'in içindeki sıkıntı onu bırakmasa da düşüncelerini bir kenara bırakıp kendini Taehyung'a teslim etti. İyice sarıp sarmaladı prensi onu.

"Ne düşünüyorsun, Seokjin?"

Yüzünü görmese de anlayabiliyordu bir şekilde.

"Hiç."

"Söyle hadi."

"Tuhaf hissediyorum..."

"Öptüğüm için mi?"

Seokjin'in başını göğsünden uzaklaştırıp yüzlerini aynı hizaya getirince devam etti Taehyung.

"Rahatsız mı oldun? Özür dilerim."

"Hayır hayır. Rahatsız olsaydım bunu orada söylerdim zaten."

"O halde sorun ne?"

"Yanlış bir şey yaparız da hayatınız mahvolur diye korkuyorum."

"Yanlış ne yapabiliriz ki?"

"Halk bizim bu halimizi görürse ne düşünür?"

"Halk benim umrumda değil Seokjin. Tek umrumda olan şey sensin."

"Peki kral?"

"Ona her şeyi açıklayınca bizi anlayacağına eminim."

"Ben?"

"Sen?"

"Ben aşık mıyım size?"

Bu soruyla nefesi kesildi Taehyung'un. Bunu tamamen unutmuştu.

"Ahh, çok haklısın. Ben neden böyle aceleci davrandığımı bilmiyorum..."

"Sizi suçlamıyorum. Daha önce de söylemiştim, ben hiç aşık olmadım. Nasıl anlayacağım aşık olduğumu?"

"Sana hissettiklerimi anlatmak istiyorum ancak kelimeleri seçemiyorum."

"Anlatın, lütfen."

"Gözlerine bakınca Ay ve yıldızlar geliyor aklıma, parıl parıl parıldıyorlar. Yalvarıyorum tanrıya, başkasına bakmasın bu denli güzel gözlerle, sadece bana özel olsun.
Görünüşün için değil hissettirdiğin şeyler için seviyorum seni.
Aklıma geldiğinde farkında olmadan gülümsettiğin için belki de.
Ben bütün vakitlerimi, hatta bütün vakitlerimden daha çoğunu, yeryüzünün bütün vakitlerini sana ayırmak istiyorum; seni düşünmek ve seni yaşamak için...
Ben, sevgiye şimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın.. Seni seviyorum. Deli gibi ama aklı başında olarak seviyorum..."