We're Strangers[on-going]

Chapter Sixteen:~Stay Away~

Simula po ngayon di na ako mangangako ng update kasi di ko naman natutupad. So sorry po talaga. I can't promise that i can update regularly BUT I'll try. Sana po don't get tired reading my stories sorry po sa sobrang bagal na updates. :((

Sa mga nagbabasa nito hanggang ngayon. MARAMING SALAMAT PO :)))

________________________________________________________________________________

Chapter Sixteen:~Stay Away~

Angela’s POV:

Kanina pa ako dito sa CBE bar. Di ko alam kung paano ako nakapunta dito basta iniisip ko lang kanina gusto ko pumunta sa lugar kung saan makakalimutan ko lahat. Siguro alcohol lang makakatulong para mawala kahit panandalian yung mga problema ko.

“hey kuya isa pa ngang beer” sabi ko doon sa waiter na dumaan

“eh ma’am nakaka-pitong bote napo kayo, lasing na rin po kayo”- waiter

“wala kang pakealam basta bigyan mo ako ng beer pwede? Nagbabayad ako kaya wag ka magreklamo!!” sigaw ko sa kaniya

“k-kaso ma’am a----”

“kukuha mo ako hindi??!!! BILIS!!”

Nakakabanas yung waiter na yon pakialamero. Sasagot sagot susunod din pala bwiset!!

Maya-maya dumating na yung beer na inorder ko. Ininom ko ito agad kahit na masakit sa lalamunan.

Nakakatawa talaga minsan noh? Noong una siya yung nang-iwan tapos ngayon ako naman pero pinagkaiba lang itong pag-alis ko alam niya yung dahilan. Tinanggap ko na simula pa noong una na magiging masakit kung papasukin ko itong arrange marriage na ito pero iba pa din pala kapag nararamdaman mo na yung sakit. Ngayon nagsisisi na ako sa naging desisyon ko.

Siguro naka-dalawang order pa ako ng beer bago makaramdam ng hilo. Ughh!! Hindi ko na kaya wala pa naman akong dalang cellphone. Pumunta ako sa counter and nagtanong ako dun sa babaeng nagbabantay kung pwedeng makitawag. Pumayag naman siya kaya’t dali daling dinial ko ang number ni anne pero busy kaya naman si blake na lang yung tinawagan ko. And luckily he answered.

I told him na sunduin ako dito sa bar. Binigay ko sa kanila yung address and sabi nila papunta na sila. After that nagthank you ako dun sa babaeng hiniraman ko ng cellphone at binayaran yung bill ko.

Kahit na nahihilo ako I tried my best para makapunta dun sa inuupuan ko kanina.

Siguro mga 30 minutes na akong naghihintay dito. Bakit ba ang tagal tagal nila!!

“Angela” nagulat ako sa nagsalita

That voice kilala ko yun…

Napangiti ako. Sa wakas

“Blake ang tagal niyo ni Anne” sabi ko pagkalingon sa kanila

“Tsk! Bakit ka ba naglalasing?!” sinigawan agad ko ni anne

“Sorry kung naabala ko kayo” sabi habang nakayuko

“Kasi naman eh ano bang nangyayari sayo?”  malumanay na tanong nib lake

“ We had a fight and he told me the truth” pagamin ko sa kanila

Narinig kong napasinghap sila.

“What?! You already know the truth??” sabi ni anne na halatang di makapaniwala

Tumango lang ako bilang sagot kasi naiiyak na naman ako. Naaalala ko kasi yung time na sinabi niya sa akin yung totoo.

“hush now..” pag-aalo sa akin nung dalawa

Niyakap nila ako. Masaya ako na malungkot kasi thankful ako kasi mayroon akong mga kaibigan na handa akong samahan sa oras na kailangan ko sila pero nakakalungkot lang kasi ako hindi ko na sila gaanong nakakasama. Alam ko marami akong pagkukulang sa mga kaibigan ko at ito na siguro yung time para makabawi ako sa kanila.

Nang medyo kumalma na ako inuwi muna nila ako sa condo ni anne. Nang makarating kami inusisa nila ako kung ano yung nangyari tumanggi akong magpaliwanag dahil sobrang hilo na ako gusto ko na din matulog. Hindi na naman sila nangulit.

Inalalayan nila ako at pinahiga sa kama. Pagkahiga ko dun lang ako nakaramdam ng pagod at sa sobrang hilo mabilis akong nakatulog.

**

Kinabukasan

Pag-gising ko sakit agad ng ulo ang naramdaman ko and I remember naglasing pala ako kagabi. Kahit na masakit pa ulo ko I managed to walk papuntang comfort room. Naghilamos at nagmumumog lang ako saka ako lumabas ng kwarto.

Nakita ko si Anne and Blake na umiinom ng coffee sa kitchen. Napatingin sila sa akin at nginitian ako, yung ngiting nag-aalala. Pagkapunta ko sa pwesto nila agad tumayo si Blake upang ipagtimpla ako ng kape.

“Would  you mind if you tell us what happened?” anne.

 I know ito yung unang itatanong nila eah. Umiling lang ako saka ngumiti.

“tell us” anne

Hinintay ko muna na matapos si Blake sa pagtitimpla ng coffee ko. Nang matapos siya ay umupo ulit at nagsimula ng makinig sa sinasabi ko. Kinuwento ko sa kanila lahat lahat. Pinigilan kong yung luha kong tumulo. Nagsasawa na akong umiyak. Matapos ko sabihin ito sa kanila syempre as my bestfriends they comfort me and gave some advices.

“ I need space. I want to stay away from him kahit konting araw or a week. I need time to think and I think it’s time para makasama ko naman kayo” ako

“ So this means Vacation?” Blake

“ Yes” me