We're Strangers[on-going]

Chapter Five:~Destiny's Game~

nag-update ulit ako kasi sinisipag ako ngayon hahaha  ^____^

__________________________________________________________________

Chapter Five:~Destiny’s Game~

Angela’s Pov:

0___0!! W-WHAAT??????!!!

“WHAT DAD?? ARE YOU OUT OF YOUR MIND??” sigaw ko kasi diba ikaw kaya nasa situation ko matutuwa ka??

“watch your words angela!!” mom

“why?? Bakit kailangan pa ng arrange marriage na yan?? Noon pa lang ayaw ko ng nangingialam kayo sa buhay ko ”

“ginawa lang naming toh para sa ikabubuti ng lahat” pagpapaliwanag ni dad

“ikabubuti??” naguguluhan ako eah I know wala naman kaming problem sa company namin or hindi ko lang alam ang tanga ko dun ako nagwo-work pero di ko alam yung problem ng company

“yes because it’s the only way para hindi na mabawi nung business partner natin yung share nila sa company natin kapag kinasal kayo nung anak niya and we also want to merge our company and their company”

Ahhh so business???!!!

“oo sa inyo mabuti yun kasi lalago yung business niyo ganyan naman kayo lagi niyong iniisip yung pera!! eah ako sa tingin niyo sasaya ako?! Hindi kasi ayan na naman kayo sa pagkontrol ng buhay ko ” unti unti na naglabo yung paningin ko dahil sa luha inaalo naman ako ni kuya

“anak please kailangan lang natin para hindi bumagsak yung company natin sana maintindihan mo ayaw din naming kayo maghirap” mom

“but mom-- ” pinutol agad ni dad yung sasabihin ko

“sa ayaw at sa gusto mo wala ka ng magagawa” bakit ba nagkaroon ako ng ganitong tatay di naman sa sinasabi ko na masama siyang tatay kasi feeling ko yung gusto niya lagi masusunod

“bahala kayo kayo na lang magpakasal sa kanya” pagkasabi ko nun umalis agad ako

 “ANGELA!!” narinig ko pa na tawag niya

Dumiretso ako sa veranda ng bahay namin na umiiyak pa rin

I know iisipin niyo masama akong anak dahil sa mga pinagsasasabi ko kasi naman nakakagalit eah kung ikaw nasa situation ko na akala mo simpleng family dinner lang yung mangyayari and the something important daw na sasabihin is the arrange marriage thingy sa di ko kilala

“here” may nagabot ng panyo sa akin pagkatingin ko si kuya pala umupo siya sa tabi ko tapos tinapik tapik yung balikat ko

“shhhh don’t cry” pag-aalo niya

“kuya bakit ganun sila?? Ayaw ba nila ako maging masaya??” yumakap na ako kay kuya

“try to understand them sis ayaw nila tayong mahirapan kung saka sakaling bumagsak yung company natin”

“but kuya alam mo naman na hanggang ngayon di pa ako nakaka---”

“I know malay mo siya pala yung magiging susi para makalimutan mo na si Aldrich”

“kuya naman eah” sabi ko nakakainis kasi

“haha malay mo lang naman diba”biro niya