5 Yeni Kişi/Yeni Bir Hayat (TXT)

3. bölüm:senden nefret ediyorum

Çocuklarla tanışmamın ardından 2 hafta geçmişti ve her geçen gün onlara daha yakın hissediyordum. Sanki benim öz abilerim varmış gibiydi. Korunduğumu hissediyordum.

Yine sabah okula gitmek için hazırlanırken babamdan bir mesaj geldi.

Babam
"Vien bu günlerde çok şımarmaya başladığını hissediyorum, kendine bir an önce çeki düzen ver yoksa sonun annenle aynı olucak."

Babam beni hep böyle tehdid ederdi. Artık alışmışım. Doğru düzgün korkumyordum bile. Cevap yazmadan babam sinirlenirdi o yüzden:

"Merak etme baba dikkatli olurum"

Yazdım sadece.

Okula gittiğimde saat çok erkendi, nedense erken kalkmıştım bugün. O yüzden sıraya kafamı koyup kulaklığımla müzik dinlemeye başladım. 7-8 dk sonra herkes yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Tam uykuya dalmıştım ki sıra sallandı ve oturduğum yerde sıçradım. Önümde Taehyun vardı, uyanmam için sırayı sallayıp duruyordu.

"Taehyun napıyorsun sen ödüm koptu!"

Th" Ders başlicak derste de uyumayı düşünmüyorsun dur umarım."

"Aslında düşünüyordum ama uyandırdığına göre uyuyamayacağım."

SB" Neden erken kalkıyorsun ki? Okula erken geliceğine evde uyu azıcık daha"

" İstemsizce erken kalkıyorum, geri de uyuyamıyorum."

Bg" tamam bunu sonra konuşuruz hoca geldi"

Dersi dinleyemiyordum çünkü aklıma sabahki mesaj yüzünden annem geliyordu. O öldüğü günden sonra hayat bana cehennem gibi gelmişti. O gün o çığlıkları, babamın bağrışları, hepsi zihnimde yankılanıyordu. Daha fazla dayanamayıp lavaboya gitmek için izin istedim

Bay Hwang (BH)
" Evet Vien"

"Hocam lavaboya gidebilir miyim?"

BH"Tabii"

Yüzümü yıkadım ve aynada kendime uzun uzun baktım içimdeki ses " Neden hâlâ acı çekiyorsun?" Diyordu. Benim ise cevabım yoktu...

Okul çıkışı babam ve korumaları beni bekliyordu. Şaşırmıştım çünkü bu asla göremeyeceğim bir manzara. Yanına gittim.

"Bir sorun mu var baba?" dediğim an yüzüme tokat yedim. Yarım metre kadar savrulmuştum resmen.

B "Birde soruyor musun. Şu 2 haftadır 5 erkekle geziyorsun, kavga ediyorsun ve sorun mu var baba diyorsun hâlâ"

"Kavga başlatmadım ki ben" dedim ve babam telefonunu çıkarım Sori ile olan tartışmamızın videosunu açtı. Bunu kim videoya çekmişti? Doğru ya kameralar...

B " Bu ne o zaman Vien"

"Baba bu çok farklı bir durum bak din-" tekrra tokat yemiştim bile.

Yeonjun orda biriyle konuşuyordu diğerleri ise korumalardan kurtulmaya çalışıyorlardı.

B " Sen nasıl bir evlatsın. Herkesin önünde rezil olmayı çok mu seviyorsun he?" Babam çok öfkeliydi. Zaten sinir hastasıydı ve saçma sapan durumlara fazla sinirlenirdi.

Korumasından bir kılıf aldı içinde bıçak vardı... Yoksa aynı senaryo tekrar mi yaşanacaktı?

" Hadi yap gitsin baba. Anneme yaptığını bana da yap gitsin. Böylece bu HAYIRSIZ EVLATDAN da kurtulursun."

Bir bana bir bıçağa bakıyordu. Tam bu sefer yumruk yiyecekken kolunu bir el tuttu.

" Deli misin? Hangi baba kızına böyle davranır ki?"

Bu kişiyi tanımıyordum ama çocuklar ona güvenircesine bakıyordu.

B"Lan sen de kimsin? Ve ne hakla bana dokunuyorsun? Senin kim olduğum hakkında fikrin varmı ki?"

"Senin kim olduğunu biliyorum eminim ki sen beni tanımıyorsun dur."

B" hah böyle saçma birini ne diye tanıyayım ki!"

" Saçma dediğin kişi Kore'nin en zengin 5 kişisinden biri."

Hem babamın hem de benim gözlerim kocaman olmuştu.

B " Yah, Vien gidelim burdan"

"Seninle hiçbir yere gelmiyorum baba. Anneme yaptığın gibi sinir krizin yüzünden beni de öldürmene izin veremem. Seni hiçbir zaman sevmedim Senden Nefret Ediyorum. Seni hiçbir zaman babam gibi görmedim. Benim gözümde sadece bir Katildin. Annemi öldürdüğün gün benim için sen sadece bir caniydin."

B" sen ne diyorsun anneni ben öldürmedim!"

"Masum görünmeye çalışma baba. İkimizde senin bir katil olduğunu çok iyi biliyoruz ve yakında bütün ülke öğrenecek."

B" imkansız elinde kanıt bile yok "

"Emin misin?" diyip babamın beni döverkenki kaydedilen görüntüleri açtım. Bana sinirle bakıyordu sadece. Şu an neredeyse herkes bizi videoya alıyordu.

B" bu ne böyle bu nasıl montaj yahu"

"Montaja mı benziyo baba"

B " Vien şimdi elimde kaldın"

O sırada o adam babamı durdururken polisler geldi ve bir kadın beni alıp lüks bir arabanın içine bindirdi. Arkamda çocuklar da geldi.

K" Tatlım iyi misin? Ben Yeonjun'un annesiyim bize güvenebilirsin"

Çocuklar ne kadar zorlandığımı anlamış olucak ki hep birlikte beni sakinleştirmeye çalıştılar, gerek güzel sözler söylediler gerek sarıldılar. Şuan güvende hissediyordum.

12 yıl önce

Oturmuş odamda oyucaklarımla oynuyordum. İçerinde sesler yükselmeye başladı. Kavga sesleri. Aslına buna alışıktım babam hep anneme küfürler eder hep bağırır şiddet uygulardı. Gerçi bunları bana da yapıyor ama neyse. Bu sefer annemin çığlık seslerini duymaya başladım. Korkuyordum. Odadan çıkıp kavga ettikleri odaya gittim. Ve önümde o kadar kötü bir manzara vardı ki odaya girer girmez yere yığılmıştım.

"ANNEEEE, ANNEEE güzel annem noldu sana bu kırmızı sıvı şey de ne"

Babamın elinde kanlı bir bıçak vardı.... Anneme onu saplamıştı.

"B-baba o elindeki ne ve annem neden uyanmıyor"

Cevap vermeden evden gitmişti babam. Annemin başında durup uyandırmaya çalışmıştım ama uyanmadı. Uyanmıyordu. Ben yerde ağlıyordum. Ve annem artık melek olup bu dünyadan gitmişti...

İşte bugün annemin öldüğü gün babamdan nefret etmeye başladım. O bir katildi hem de annemin katiliydi....

Nasıl olmuş asklarım. Yazarken
O kadar yoruldum ki bir süre
Yeni bölüm atamicam sanırım.

✿görüşürüzzzzzz✿