The Journey of the Congressman First Son

Prologue

"Dad, when you're still young, do you define mommy as your ultimate wife?" Tanong ni Neulex sa akin

"Hindi pa noon, why?" Sagot ko

"I see. You like Emma Watson diba po she is your first crush, not mommy Kate?" He asked again

"Neulex, let me explain it to you. It happens in a while that you can't predict what will happen in the future, not just because crush mo siya ngayon ay magtatagal na iyon, anak bata ka pa"

"I'm not dad. I am a teen now," pangangatwiran niya

"Kahit na anak" sabi ko

He's too young for this pero ang matured niya mag-isip

"Hi, anak, hon, are you okay?" Sabi ni Kate

Bumati muna siya sa anak namin bago siya bumati sa akin at kita ko ang pag-aalala nang asawa ko na galing lang sa kanyang trabaho

"Can we talk, hon?" Sabi ko

"Sure, doon na tayo sa room mag-uusap, Anak, Neulex doon ka muna kanila tito Matt mo ah" Sabi ni Kate kay Neulex

"Ok po mommy,"

Sobrang maligalig si Neulex na tumungo sa tito niya, tumungo naman kaming dalawa sa kwarto

"Ano ba nangyari hon?"

"Yung anak natin nagtanong kanina" sabi ko

"Ehh ano sabi hon?"

"Nagtanong siya kanina, ang sabi niya ay 'Dad, when you're still young, do you define mommy as your ultimate wife?' Yan ang tinanong niya, syempre hon nabigla ako. "

"Then anong sabi mo hon?" Tanong niya sa akin

"Ang sabi ko ay hindi pa noon"

"Siguro gusto lang naman alamin ni Neulex ang mga kaganapan mo noon, natural yun hon kasi nagbibinata na si Neulex eh"

"Pero hon alam mo yung situation na ganito pala ang maging ama"

"Oo naiintindihan kita, mabilis talaga ang panahon hon, tignan mo ngayon nagtatanong na siya nang mga bagay-bagay kasi yung kuryusidad niya, lumalawak, wala tayong magagawa kundi tignan siya sa paglaki at magabayan siya nang tama"

"Tama ka hon pero nanibago lang ako sa bilis nang takbo nang panahon"

"Hon, hindi ka nag-iisa dahil magkasama tayo sa lahat, alam kung hindi madali pero kilala natin ang anak natin" Sabi ni Kate

"Salamat at binigay sa akin bilang asawa at ina sa anak natin, napakaunawain mo sa lahat ng bagay"

"Kailangan hon, lalo na magulang na tayo, hindi na tayo tulad noon na tayo pa lamang, malaki ang pinagkaiba ko noon saka ngayon."

"Tama ka Kate"

"Magbibihis lang ako hon" Sabi niya

"Oo nga pala hon kamusta work mu ngayon?"

"Ang hassle nang schedule hon, pwede pa request?"

"Nang ano hon?"

"Pabawasan mo naman kahit kaunti lang, wala nakong time sa iyo"

"So nagrerequest ka para may time ka sa akin ganun ba hon?"

"Ayaw mo ba hon?"

"Gusto, gustong-gusto ko, sige ako na bahala sa schedule mo hon, don't worry."

"Thank you, hon, I love you!" Sabi niya

"I love you too, hon, sige na magbihis ka na and tutungo tayo sa isang restaurant ngayon kasama sila mom and dad"

"O sige hon mabuti kung ganun"

"Of course, hon,"

Tapos na siyang magbihis at ready to go na, binuksan ko na yung pintuan sakto ready na silang lahat

"Let's go" Sabi ko sa kanilang lahat