SERSERi'M

5.

Elçinle beraber bizim eve gidiyorduk. Ara sokağa girdiğimizde bağırışma sesleri duyduk. Ve ilerlediğimizde Barkın'ı gördüm kavga ediyordu.

Arkamda Elçini bırakıp koşarak Yanına gittim. Barkın çocuğa yumruk atacakken kolunu tuttum

"Barkın dur!"

Barkın şaşkınlıkla bana bakarken arkasına döndü.  "Ne geziyorsunuz burada?"

"Eve gidiyoruz asıl sen niye buradasın?"

Barkın birşey söyleyecekti ki kavga ettiği çocuk yüzüne yumruk atınca çığlık attım.

Elçinde koşarak yanımıza gelirken hemen Barkına baktım. Burnu kanıyordu ve dudağı patlamışti.

"İyiiii misin?"

Çocuk oradan kaçarken Barkın başını salladı, Barkın'nın yüzünü okşarken Elçin peçete uzattı. Dudaklarının kanını silerken Barkın da beni izliyordu. "Acıyor mu?"

Gülümsedi "biraz"dedi.
dudaklarına üfleyip burnundaki kanları da temizledikten sonra göz göze geldik.

"Biz artık gidelim." Diyip oradan ayrılıyorduk. Barkın kolumdan tuttu. "Sizi ben bırakayım araba şurada"

Elçine baktım. "Arabayla gitmek ister misin?"

"Ev uzak mı ki?"

"10 15 dakikalık bir yol"

Elçin gülümsedi "ay yorulmuştum bende arabayla gidelim o zaman"

Barkınla beraber arabaya doğru yürüdük.

Arabanın yanına geldiğimizde. Elçin arka koltuğa oturdu, bende Barkın'nın yanına yolcu koltuğuna oturdum.

"Yeni taşıdığınız ev tam olarak nerede?"

Tarif ettikden sonra Barkın evimizin önünde durdu. "Teşekkür ederiz bıraktığın için Barkın"

Gülümsedi. "Bende Teşekkür ederim"

Bir anda arabanın içinde bana sarılınca bende ona sarıldım. Burnuma gelen parfümünü içime çekerken kalbimin hızlandığını hissettim. Barkından ayrılınca Elçin de Barkına Teşekkür etti ve kapıya doğru yürüdük.

Arkamı döndüğümde hâlâ bize bakıyordu. Zile basıp annemin kapıyı açmasını beklerken Kapıyı kimse açmadı. Elçinle birbirimze baktık "annem evde değil herhalde "

Barkın arabadan inip yanımıza geldi  "niye girmiyorsunuz içeriye?"

Elçin konuştu "kimse yok evde"

Elçinle Barkından uzaklaşıp annemi aradım.

3. çalışta açıldı telefon

"Anne neredesin sen ya?"

"Defne teyzenin arkadaşındayız biz 1-2 saate geliriz sen Nisan'a git "

"Of tamam anne"

Telefonu kapatıp Elçinle Barkın'nın yanına gittim "evde değillermiş başka bir yere gidelim Elçin"

Barkın çekinerek konuştu. "İsterseniz bize gidelim?"

Elçin'nin Telefonu çaldı. "Efendim anne?" "Tamam ben eve geliyorum" Telefonu kapatıp bize baktı.

"Kardeşim hastalanmış ben eve gideyim"

Barkın Elçin'i kolundan tuttu, "ben bırakırım gel"

Üçümüz tekrar arabaya bindik. Elçinin evide bize fazla uzak değildi.

☆☆☆☆☆☆☆☆

Elçini bıraktıktan sonra Barkınla öylece denizin kenarında oturuyorduk. Barkın bana döndü. "Yemek yiyelim mi?"

"Olur"

"Sen burada bekle iki dakika birşeyler alıp geleyim."

"Tamam burdayım"

Tam gidicekken geri döndü.

"Numaranı ver birşey olursa ararsın"

Numaramı verdikten sonra Barkın uzaklaştı.

Telefonum çalınca ekrandaki yazıyı gördüm. "AŞKKUŞUM"  Telefonu açtım.

"Efendim?"

"Napıyorsun aşkım eve geçtin mi?"

"Evet geçtim."

"Arkadan dalga sesi mi geliyor sanki?"

"Çetin müsait değilim şuan"

Telefonu yüzüne kapattıktan sonra Çetin tekrar aradı.

"Efendim Çetin?"

"Defne sen iyi misin bugün sabahda bir tuhaftın?"

"Çetin müsait değilim!"

Sinirle bağırdığımda Çetinde bağırmaya başladı.

"Noluyor Defne ne bu tavırlar?"

Derin bir nefes aldım.

"Ben istemiyorum Çet-!!"
Diye bağırdığım an da arkamdan Barkın'nın sesi duyuldu.

"Defneee geldimm"

Çetin bağırdı.

"Sen bir erkeklesin ve şuan bana söylemiyor musun?"

Yüzüne kapattım ve Barkına döndüm.

Barkın yanıma oturdu ve elime çiğ köfte uzattı.

"Noldu biriyle mi tartışıyordun?

Çiğ köfteyi alıp konuştum.

"Boşver"

Ve telefon tekrar çaldı, bu sefer arayan annemdi. Onuda meşgule atıp yemeğimi yemeye devam ettim.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Hava fazla serinlemişti Barkın saate baktı.

"Saat 23.54 annenler daha gelmemiş midir?"

Kollarımı tutarak konuştum "bilmiyorum"

"Üşüdün herhalde arabaya geçelim."

Onaylayıp Arabanın içine geçtik

Dayanamayıp annemi aradım,

"Anne neredesin?"

"Eve geçtim kızım"

"Tamam geliyorum"

"Bu saatte gelme istersen kal Nisanlarda"

" geliyorum ben"

Telefonu kapatıp Barkın'a baktım. "Gidelim"

Eve doğru ilerlerken yine Çetin aradı. Sinirle açtım

"Ne var ?"

"Defn- "

"Ben ayrılmak istiyorum Çetin"

Dediğim anda Barkın frene basıp bana baktı.

"Sevgilin mi var ?"

Çetin bana telefonda birşeyler söylüyordu ama hiç birşey duymuyordum. Öylece duruyordum telefonun elimden kaydığını bile hissetmemiştim.

Barkın beni birkaç kez sarstı ve anca kendime geldim.

"Defne bak bana"

Barkına baktım ve gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. "Lütfen beni eve götürür müsün ?" Barkın hızlıca arabayı sürmeye başladı.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Evin önüne gelince Barkın kapımı açtı ve arabayı kapattı ikimizde arabanın yanında dururken yüzümü ellerinin arasına aldı. Birbirimizin gözlerinin içine baktık.

"Ağlamayı bırak hadi eve git dinlen"

Başımı salladım. "Herşey için teşekkür ederim"

Gülümseyip "görüşürüz" dedi ve eve doğru yürürken annemin kapıda bizi izlediğini gördüm. Hemen göz yaşlarımı silip içeriye girdim annem de kapıyı kapattı.

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM DİĞER BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE