54 Numara -Fenerbahçe Futbol

1.Bölüm-İstanbul

Desteklerinizi bekliyorum lütfen oy atın
⚽️⚽️⚽️
"Evet artık İstanbuldayım"
Kendi kendime söylediğim bu kelimenin hala şokunu yaşıyordum.
Her şey çok hızlı gelişmişti asla geri gitmem dediğim şehire tekrar gelmiştim ve her seferinde bir daha asla gitmem dediğim şehire yine gelmiştim.

İstanbul'a geldiğim için mutluydum. Kendime yeni sayfalar açma zamanım gelmişti. Artık 24 yaşındaydım ve İstanbul'a temelli olarak gelmiştim. Artık bir işim ve hayal edip istediğim her şeyim var,tabi aşk hariç. Şu zamana kadar hiç aşkla işim olmadı desem yalan olur,sürekli birilerine pilotonik olurdum. Ama şu zamana kadar hiç sevgilim olmadı çünkü korkağın tekiydim ve asla birine açılamazdım ve zaten herkes benden korkardı insanın deli fişek 1 abisi ,3 tanede kardeşten öte arkadaşı olunca aşk benim için baya zordu.

Hava limanın ortasında elimde 3 bavul 2 de sırt çantamla şapşal abimin gelmesini bekliyordum.
İstanbul'un kokusunu özlemiştim yağmur yağmıştı, belliydi. Hava da yoğun bir yağmur kokusu vardı ve etraf çok sakindi.

İstanbul'a asıl gelme sebebim babamın ısrarlarına dayanamayarak aile dostumuz Ali amcanın iş teklifini kabul etmiştim.

Koç  holdingle çalışmak benim için büyük bir avantaj olucaktı. Ben forma tasarlamak istiyordum bunun için girişimlerindeki oldu tabi kendimi Ali amcanın görebileceği seviyeye ulaştırmak mutlu ediyordu .

Ama ne olurdu yani biraz daha baba parası yeseydim.

Olsun biraz da işime gelmişti annemlerin artık evlen baskılarına katlanmicaktım

"Doğaaa"

Arkamdan gelen sesle irkildim

"Abicim gelir gelmez nerelere daldın yine"Bu Meteydi yani abim aramızda sadece 2 yaş olmasına rağmen bana abilik taslamaya bayılıyor.

"Mete"dedim sahte olan kızgın bir ses tonuyla

"Efendim"dedi,tek kaşı havada gülerek.

"Hani yeğenlerim" Evet iki tane birbirlerinden tatlı yeğenlerim var

"Uyuyorlar,gecenin bir yarısı gelmeseydin onlarıda getirebilirdim" Evet gecenin bir yarısı gelmiştim,gece yolculuklarını severim bana huzur veriyorlar bana göre sabah yolculukları bunaltıcı geçiyordu

"Neyse,eve gidince severim artık bücürlerimi" Onları gerçekten çok ama çok özlemiştim

Mete'yi takip ederek arabaya bindim.

Arabasını değiştirmişti ve çok güzeldi

"Eee neler yaptın bakalım Hollanda da"Hiç bir şey yapmamıştım günlük olarak annemlerin evlen artık dırdırlarını çekmek dışında tek yaptığım şey tasarımlarımdı

"Hep aynı valla Meti,sen neler yaptın asıl onu söyle bana"Mete'yle uzun zamandır görüşemiyorduk,çok yoğundu lig başlicaktı ve şampiyonluk için çok çalışmaları gerekiyordu

"Biliyorsun antrenman,ev,maç öyle gidiyor valla" Ayrıca evde çocuklarla da çok yoruluyordu. İkizlerle uğraşmak kolay değildi ama Melisle çok güzel giden bir ilişkisi vardı birbirlerine çok güzel destek oluyorlardı.

Mete arabanın radyosunu açtı kanallar arasında rastgele gezmeye başladı. Bende o sırada yolu seyrediyordum gözlerimi zor tutuyordum uyumamak için ama boşa zorlamışım kendimi çok geçmeden kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Araba aniden durdu gözlerimi hızlıca açtım
"Uyan artık civciv geldik"
Başımı kaldırdığımda 3 katlı bahçeli şirin bir ev karşılamıştı beni taşındıklarını biliyordum ama bu kadar güzel bir eve taşındıklarını bilmiyordum.

Gözlerimle arabadan evi incelerken Mete'nin sesiyle irkildim

"Civciv hadi insene ağaç oldum burda"Gözlerimi devirerek arabadan indim

Birden duyduğum hafif patlama sesinle uykum bir anda açılmıştı

⚽️⚽️⚽️
Merhaba bu benim ilk kurgum umarım hatam yoktur lütfen hatam varsa beni düzeltin.

Ne zaman ve saat kaçta başladığınızı buraya yazabilirsinizzz🫶🏻

Hayalet okuyuculuk yapmayın oylayın şimdiden teşekkürler😍

İkinci kurgumu yazmaya başladım onada göz atarsanız çook mutlu olurum futbol voleybol ile alakalı şimdiden teşekkürlerr