İ𝚔𝚒𝚗𝚌𝚒 ş𝚊𝚗𝚜

Gözlerin Hasreti

Gitmek sadece bir eylemdir, unutmak ise 

kocaman bir devrim...

                        -   Nazım Hikmet-

        《Bölümün şarkılları》

Aşk kısa unutmak uzun/ Sevimo

Aylar olmuş / Tuğkan

Bazı anlar vardır ne yapacağını bilemesin konuşamasın gözler ile anlaşılmaya ,anlaşmaya çalışırsın ama bazen bir  bakış anlatmaya yetmez duygulları ,hasterleri

Genç adam ne yapıcağını bilemez bir vaziyete sevdiği kıza bakıyordu emin olmak için boynuna baktı tanıdığı Adin ise orada kalp şeklinde bir doğum lekesi vardı genç adam oraya bakıp bunu onayladı

onunla parkta çarpışmak bir yana şimdi ne yapacağını düşünüyordu, içini kemiren sadece bir duygu vardı hatırlanmak. içinden ne kadar güzelleştiğini geçirdi ,gerçi Adin herhalli ile güzeldi onun için

İçeri geçtiller herkes sohbete dalmıştı ama Barayı ne yapacağını bilmiyordu ...

Adin annesinin yanına oturmuş, yanındaki oğuz ile  şakalaşıyordu

Barayı 'nın bildiğine göre Adin 'in kardeşi yoktu ailesi ile arasıda iyi değildi şimdi ne olmuştuki

Adin'in hakkında hiçbir şey unutmamıştı her anını aklına kazımıştı

bir gün aniden ortadan kaybolmuştu sanki hiç var olmamış gibi

Annesini olduğunu tahmin ettiği kadın konuşmaya başladı "hadi sofraya geçelim" dedikten sonra herkes ayaklanıp sofraya  geçtiller

Adin anlamıştı, babasını beklerken parkta çarpıştığı kişiydi veya öyle sanıyordu

Masada koyu bir sohbet vardı babaları geçen ki maçı analiz ediyorlardı Anneleri ise kendi hallerindelerdi

Barayı bakışlarını Adin'e kitledi halla tanıdığı Adinse gözünün içine bakıp gözünü kaçırmasını bekliyecekti çünkü onun güzeli çok inaçtıydı ,eskiden önce gözünü çeken kaybeder gibi oyunlar oynuyorllardı başka insanlara göre saçma ama onlar

İçin bu oyun bir eğlenceliydi bu oyunu Barayı bulmuştu ,Adin'in gözlerine daha çok bakabilmek, onun denizinde boğulmak için ,bu noktada  Adin'in inadı işine yarıyordu

Adin ,Barayı'nın ona baktığını fark ettiği sıra oda ona baktı  ve bakmaya devam etti

Bu bakışmanın kazananı her zaman ki gibi Adin olmuştu içinden sevinç çığlıkları atıyordu ama 

Genç adam anlamıştı bundan sonra hiç birşey aynı olmayacaktı cenneti geri kazanmaya çalışıcaktı 

Adin'in aklını kurcalıyan bazı şeyler vardı onun için bu bakış çok tanıdıktı bir o kadar yapancıydı

Barayı dayanamayıp "Merhaba ben Barayı" dedi Bora dayanamayıp güldü Adin abisini dürtü "Bende Adin tanıştığıma memnun oldum"

Barayı her an  ağlayabilirdi kaç yıl gözlerine,sesine,kokusuna hasret kaldığı kadın tam karşısındaydı

Yemekler yendi sohbetler edildi o akşam,Barayı hasret kaldığı  gözleri süzdü.  Adin her zaman ki gibi onunla uğraşan abileri ile  geçirdi zamanı ,ara sıra Barayıyla göz göze geldi ama bakışları çözemiyordu gözlerine baktığı yapancı ona özlem le bakıyordu

Gece bitmişti herkes bir birine veda ediyordu kapıda, sıra Barayı ve Adine gelmişti Adin ilk adımı attı ,elini uzatıp sıkıştıllar

Çünkü sarılsalar arkada üç tane kıskanç adam vardı bu gece dırdır çekmek istemiyordu

"Görüşürüz" dedi Adin
"Görüşürmüyüz cidden?" Genç adam daha sık görüşeceklerini biliyordu

çünkü babaları ortak olmuştu ve bu onu daha çok sevindiriyordu  cenneti kazanmaya kafayı koymuştu bu onu başlangıcı olmayan bir sona yaklaştırsa bile

Misafirler gideli çok olmuştu herkes odallarına çekilmişti Nergis hanım düşünceli bie şeklide yatağın kenarında otuyordu

Kenan bey eşinin durgunluğunu fark edip "ne oldu yavrum  dalgınsın bir  şey mi oldu?"

Dolu gözlerle eşine dönüp
"Hayır  korkuyorum Kenan yavrumu kaybetmekten korkuyorum, iyimi yaptık sence, ondan herşeyi gizleyerek her gece bunu düşünerek uyuyorum   öğrenince ne yapacak beni,bizi ailesini bırakırsa ben ne yaparım.kabusları daha çok artı bu arallar  hatırlarsa ne yaparım belki bencillik ama her gece dua ediyorum hatırlamasın diye . O aile ile anlaşmasaydın keşke, ya eskiyi hatırlatacak bir şey olursa, ya tetiklerse onu" dedi eşine endişeyle

Nergis hanım çok korkuyordu Adini kaybetmekten belki o doğurmamıştı ama Adin'de daha farklı annelik tatmıştı üç tane oğlu vardı ama Adin farklıydı doğurmadan da anne olunuyor bunu Adin den öğrenmişti sanki

ilk defa anne oluyormuş gibi heycanlanmıştı onu evlat edinirken

Kenan bey eşinin göz yaşlarını sillerek  konuşmaya başladı "O bizim kızımız Nergis o bizi hiç bırakmaz ki ve de o çocuğu Adin den uzak tutmak için herşeyi yapacağım"

Kenan bey kendini ve karısını kızlarının onları bırakmayacağına ikna ediyordu

Bugünden sonra hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı

🌟yıldız bi lütfen🌟

Nasılsınız?

Eee bölüm nasıldı¿

Barayı hakkında ne düşünüyorsunuz cenneti kazanabilcek mi ?