DOKTOR BEY!

5

Evet evet kesinlikle yandık Yusuf pek öyle görünmüyor aksine sırıtıyordu abime ne diyecektim?
"Pardon ben-ben  sizi tanıyor muyum acaba?"
Lanet olsun kekelemiştim abim kesin anladi yalan söylediğimi ama belli etmemem gerekiyordu bu yüzden tam gidecekken abimin kolumu tutmasıyla durmak zorunda kaldım
"Eflal yalan söyleme"abimin sinirlenmeye başladığını anlamıştım sesinden
"Yalan söylediğini nerden anladın Mete?"işte bu soru beni yakmıştı sorucak başka sorumu kalmadı abim anlatırsa bittim demekti
"Yalan söylediğinde kekeliyor ve elleri ile oynuyor gözlerini kaçırıyor"abi yaktın beni bu hiç söylenir mi! Allah aşkına ardından devam etti abim
"Demekki Yusuf'un yanında çalışıyorsun bunu bildiğim iyi oldu,ve bana söylemediğini için evde hesaplaşıcağız " şimdi kesinlikle öldüğümün garantisi çıkmıştı abim eve doğru ilerlemeye başladı biraz uzaklaşınca direk Yusuf'a döndüm
"Sen ne diye karşımıza çıkıyorsun ve niye sevgili asistanım diyorsun abimin yanında"diye çıkmıştım
"Ve hastane dışında dediklerini yapacağımı düşünüyorsan yanılıyorsun " dediklerim karşısında sırıtırken alaylı bir ifade takındı
"Bence eve gitmelisin abin çok kızgın bakıyor"
eliyle balkonu işaret etti. Balkona baktığımda bize sinirli gözlerle bakan abimi görmek benim dahada gerilmeme neden oldu Yusuf'a hic birsey demeden eve hızlı adımlarla yürümeye başladım bir yandanda abime ne diyeceğimi düşünüyordum eve girdiğimde salonda hızlı adımlarla daire çizen abimi gördüğümde her an birşey yapabilecek kadar sinirlendiğini gördüm
"Abi?" Seslenmemin ardından hızla bana döndü ve gözlerime sinirle bakıp çekip gitti abimin böyle davranması beni üzerken haklılık payı olduğunuda düşündüm ama sırf ona söylemedim diye böyle davranması canı çok sıkmıştı banyoya girip yüzümü soğuk su ile bir kaç kez yıkandıktan sonra mutfağa geçip kendime birşeyler hazırlamaya başladım telefonum çalinca ellerimi kuruklayip telefona baktım annem arıyordu dedeme birşey olmasından korktum
"Alo anne nasılsınız"
"İyiyiz kızım deden de iyi ben bir iki güne eve geliyorum "abimle aramı düzeltmeden gelmemeliydi
"Anne sen biraz daha kal istersen hem dedemleri de özlemişsindir biraz vakit geçir " ikna olması için içimden dualar ediyordum annem inatçı biriydi dediğinden kolay kolay dönmezdi
"Hmm haklisin aslında ben biraz daha kalayım, abin gelince bana haber ver"annemin verdiği tepki karşında şaşırsamda belli etmemem gerekiyordu ,annem abim zaten burda yani buradaydı bir kaç dakika önce
"Tamam anne haber veririm gelince herkese selam söyle, görüşürüz " annem cevap vermeden telefonu kapattım bu yaptigimdan dolayı annem gelince bana baya kızacakti abimi aramaya karar verdim
Ama telefonu açmamıştı bu kadar abartmasi saçmaydı telefonum tekrar çalınca arayanın abim olduğunu düşündüm telefona baktığımda hayal kırıklığı ve sinir bütün bedenimi kavramıştı
"Niye arıyorsun yine birşey diyip abimle aramı daha fazla bozmak için mi " dediğim şey karşında benden böyle bir tepki beklemediği çok açık belliydi
"Ben özür dilemek için aradım eflal cidden özür dilerim böyle olacağını bilseydim öyle demezdin üzgünüm "sesi üzgün ve pişman geliyordu
" ÖZÜR DİLEMEN ABİMLE ARAMİ BOZDUĞUNU VE BANA GUVENMEYECEGİ GERÇEĞİNİ  DEĞİŞTİRMİYOR" bu konuda haklıydım abiminin birşeyi sizden değil başkasından öğrenmesi size güvenmeyecgini
"Gerçekten ne dersem haklısın abinle arani yapmaya çalışacağım" sonra dahada aramızın kötü olmasından korktum
"SEN KARIŞMA DAHA KÖTÜ HÂLE GETİRSİN BU SEFER ABİMİN GÜVENİNİ KAZANAMAM"telefonu yüzünde kapattim