DOKTOR BEY!

6

Önceki bölümde  son konuşanlar eflal ile Yusuf arasında geçmiştir

★★★★

Yusuf'un birşey demesinden çok korkuyordum.
Saat çok geç olmuştu hâlâ abim aramaması iyi işaret değildi telefonuma sürekli bildirimler geliyordu telefonum titremeye başladığında telefonu elime aldığımda annemin araması dahada gerilmeme neden olmuştu konuşurken yapacağım ufak bir kekeleme annemin herşeyi anlamasına neden olurdu içimden kendime sakin olmam gerekiyor 'sakin ol eflal sadece konuşacaksın birşey olmamış gibi konuşucaksın ' kendimi hazır hissettiğimde telefonu açtım
"TELEFONU NEDEN GEÇ AÇIYORSUN EFLAL!"
"Salondaydı telefon geç duydum "
"BİR DAHA YANINDAN AYIRMA TELEFONU "
"Tamam anne ayırmam ve iyiyim sen nasılsın " yaptığım ima annemin kısa süreli sessiz kalmasını sağladı
"Birde bana ima yapıyorsun gelince sorarım ben sana" evde abimin eflal diye bağıran sesini duyduğumda gerginliğim dahada artmıştı
"Mete mi geldi? Bunu bana şimdi mi söylüyorsun yarın ilk otobüsle geleceğim" şimdi ayvayı yedin eflal içimden hem abime hemde kendime kızıyordum
"Tamam anne bekliyorum"telefonu kapattıktan sonra abime döndüm gördüğüm manzara karşısında şaşkınlığım artıyordu abim içmişti ve annemle bana söz vermişti bir daha içmeyecengine dair .
Abim hızlı adımlarla yanıma geldi boş boş gözlerime baktı beklemedigim anda attığı tokat yüzünden dengemi kaybedip düşmüştüm gözlerim dolmaya başlamıştı
"SEN O YUSUF İTİ İLE İŞLER ÇEVİRİRSİN"
Dediği sözün altında yatan imayi anlamıştım
"Abi ben bunu nereden uyduruyorsun öyle birşey yok ve olmayacak "
dedim abimin sesine aksi kırgın ve sessiz çıkıyordu
"HASTANEDEKİLER GÖRMÜŞ SİZİ"
"Ne anlattılar sana " 
"Yusuf seni kucağına almış ve sende onun kucağında uyuyarak onun odasına çıkmışsın odanın önünden geçenler içerideki bağırmalari duymuş" herşey yanlış anlaşılmıştı
"Abi beni kan tutuyor bildiğin üzere ve kan almam gerektiğini söylemişti bir süre sonra bayıldım ve bayilmadan önce Yusuf'a haber verdiklerini duydum oda beni kucağına alıp odasına götürdü bağırmalar ise benim bu bölümü seçmem üzerineydi neden bu bölümü seçtiğimi bağırarak sorguluyordu hepsi yanlış anlaşılmadan ibaret " konuştuktan sonra gözyaşlarım bu anı bekliyor gibi akmaya başladılar
"Özür dilerim eflal" abimin yanından koşarak merdivenlere yoneldigimde durdum
"Yarın annem gelecek sen geldin diye "
Odama çıkıp müzik açtım müziğin sesini son sese verdim. Kendimce yaptığım kitaplığa ilerleyip ' ölüme fısıldayan adam' kitabını aldım ve balkona çıktım müziğin sesi balkondan rahat bir şekilde duyulduğu için müzik eşliğinde kitabımı okuyordum ne zaman üzülsem veya iftira atılırsa yaptığım bir şeydi buda benim kırıldığımı ve özür dilemek erinin faydalı olmadığını açılıyordu
Görüş açıma giren abim ile okuduğum kitaptan kafamı kaldırdım
"Lütfen konuşalım eflal"
★★★

Yazdığım karakterden kısa süreli bir nefret ettim

Bende ölüme fısıldayan adam kitabını okuyorum oyuzden onu yazdım okumanızı öneririm
Ölüme fısıldayan adam ilk kitap ikinci kitabı kibrit çöpü mezarlığı "