16.

7.1K 467 476
                                    

Tam dudaklarıma doğru hamle yapacağı sırada birden kapının kırılmasıyla beni bırakmıştı.

İkimizinde bakışları kapıyı bulunca jungkookun endiseli bakışları beni bulmuştu.Arkasina baktığımda da Chan ve Alex vardı.

Ben hala ağlamaya devam ediyor ve deli gibi tiriyordum. Çok üşüyor ve korkuyordum...

Jungkook hemen yanıma gelmiş ve ağzımdaki bantı bana zarar vermeyecek şekilde çıkarmıştı ardından bileklerimdeki ipleri çıkarıp beni kucağına almıştı

Yüzümün heryerine öpücükleriyle donatıyordu.

"Jungkook..k-korkuyorum"

"Geçti bebeğim..geçti"

"Çok üşüyorum"

"Bir daha üşümene izin vermeyeceğim bebeğim,asla"

Sıkıca sarmıştı bedenimi aynı zamanda da ruhumu sarmıştı sıkıca. Bir daha bana zarar vermelerine izin vermeyecek gibi duruyordu ama en çok o zarar veriyordu beni

Kucağındaki ben ile masadan kalkmış Felix ve Alex'e onların icabına bakmalarını söylemişti

Ben hiç bir şeyi görmek istemediğim için boynuna iyice sokulmuş kokusunu içime çekiyordum,aynı zamanda da mayıştırıyordu beni

Tam zamanında yetişmişti yoksa bana yapacakları şeyler kanımı donduruyordu. Arabanın yanına geldiğimizde beni şoförün yanındaki koltuğa oturtmuş üzerime eğilip kemerimi takmis ardından yanağıma ufak bir buse kondurmustu. Bu halleri içimi ısıtmaya yetmişti

Kendiside hızlıca şoför koltuğuna binmiş ve arabayı sürmeye başlamıştı.

Gerçekten ona o kadar teşekkür borçluyum ki yaptığı şey herşeyi unuturmaya yeterdi

Tamam azcik sürümdürürdüm tabii ki

Stresle ellerimle oynuyordum bundan sonra ne olacağını çok merak ediyordum. Jungkookun ellerini aniden ellerimin üzerine hissetmemle irkildim

Sağ elimi alıp her bir parmağımın üzerine öpücük kondurup vitesin üzerine koyup ardından üzerine kendi ellerini koyup parmaklarımızı iç içe geçirmişti.

Bu yaptığıyla gobusumdeki kelebekleri gerçekten hissetmiştim.

"Nereye gidiyoruz"

"Evimize"

Tamam,çok hızlı gidiyorduk ve bu eskiyi hatırlamama sebep oluyordu. Bir yanım ona güvenirken bir yanım korkuyordu ondan

Hoseok hyungun akşam bize geleceğini hatırladığım da ona mesaj atmam gerektigini hatırladım ama şuan ellerimiz çok uyumluydu ve ben bu uyumu bozmak çok istemiyordum

Eve gidince yazardım değil mi ?

Şimdi gerçekten güvende ve huzurlu hissediyordum. Arabayı saran kokusunda göz kapaklarını çok ağırlaştırıyordu...

...

Taetae💛💗💖💙💗💛❤️💙:
Hyung
Son anda arkadaşıma söz verdigimi hatırladım
Özür dilerim
Soonradan söz veriyorum telafi edeceğim 😊😊😊😊😊😊

Görüldü ✓✓

...

Jungkook:
Ne yaptınız chan

Chan:
Kaptan
Bunlar bayılana kadar dövdük işte

Jungkook:
Teşekkür ederim Chan

Ineffable |TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin