Ineffable |Taekook

24.

UZUN BİR YOLCULUGA CİKİYORUZ HERKES KEMERLERİNİ BAGLASİN DÜT DÜT !!!!

Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin çünkü cooook uğraştım

...

Koşarak merdivenlerden indim ve abimin çalışma odasına gittim. Ne kadar hızlı olursam o kadar iyiyidi benim için.

Arabanın anahtarını aldıktan sorna koşarak dışarı çıktım. Arabay binip çantamı yan koltuğa attım ve telefonumu cebimden cıkarıp telefon tutacağına koydum.

Jiminden gizlice öğrendiğim konumu açtım.

Emniyet kemerimi takıp en kısa yolu seçtim hastaneye gitmek için,Seul hastanesindeydi sevgilim.

Camı sonuna kadar açıp derince nefes aldım. Ellerim titriyordu,kazadan sonra fobi olmuştu. Kendimi hazır hissettiğimde arabayı çalıştırdım.

Hangi odada olduğunu bilmiyordum veya nasıl yanında duracağımı. Yanıma yüklü miktarda para almıştım bunun için.

Neredeyse yolu yarılamıştım. Aklımdaki düşüncelerle boğuşuyordum. Ya beni istemezse, o sözlerimden sonra beni affetmezse ne yapardım ?

Ama asıl olay chana görünmemekdi. Jiminin dediği gibi Chan beni öldürebilirdi. Haklıydı da.

Hastanenin otoparkına geldikten sonra arabayı güzelce park ettim. Telefonumu ve çantamı alıp arabadan çıktım sonunda, midemi bulandırıyordu araba.

Asansöre binip birinci kata bastım. Buraya daha önceden geldiğim için neyin nerede olduğunu biliyordum.

Buradan taburcu olmam çok uzun sürmüştü. Her gün kabus gibiydi...

Asansörden indiğimde karşımda bir masa;masanın üzerinde bir sürü dosya ve bilgisayar vardı evet burası danışmaydı.

Masaya yaklaştığımda masanın arkasında bir kadının olduğunu gördüm. Bilgisayar kocaman olduğu için kadını kapatıyordu.

Kadının üzerinde mini kırmızı bir etek ve beyaz bir crop vardı. Sacları platin sarısı ve kıvırcıktı. Makyajı o kadar ağır değildi. Dürüst olmak gerekirse etiği çok kötü görünüyordu. Ama kadın galiba bunu çok takmıyordu.

Kadının bakışları sonunda beni bulunca üzerindekiler incelemisti. Ama bende çok umursamadım şuan tek umursadığım şey Jungkook du.

"Şey merhaba ben Kim Taehyung"

"Ne için gelmistiniz Bay Kim ?"

"Hasta ziyaretine gelmiştim "

"Anlıyorum,kim için gelmistiniz ? "

"Jeon Jungkook"

İsmini söylememle kadın tekrar bakışlarını bilgisayara çevirdi ve klavyeden bir kaç birşey yazdıktan sonra tekrar bakışları beni buldu.

"Üzgünüm ama hasta güvenliği için onun neyi olduğunuzu öğrenmem gerekiyor aksi takdirde size birşey söyleyemem"

Üzgünüm dediğinde nefesimi tutmustum,söylemeyecek sanmıştım ama cümlenin tamamını dinlediğimde tuttuğum nefesi saldım.

"Sevgilisiyim"

Kadının güzel bakışları birden igrenircesine bakmaya başlamıştı. Nefret ediyordum böyle insanlardan

"Kat 3, 405'inci oda"

İnanamazsınız ama kadının ses tonu bile değişmişti. Ama hiçbiri umrumda değildi giydiği şeylerden bile 'ben sürtüğün' diye bağırıyordu.