Baran Ege

2.Bölüm

Baran Egeden davam ke

Alev Oğuz Akın ve Yaprak bir anda beni arkalarına aldılar.

Alev: Özgür abi ne diyiyorsun ya onlar Baranı 6 yasında sokaklarda bıraktılar biz kardesimizi onlara vermeyiz

Akın: Böyle bir hakları yok alamazlar bizden Baran bizim kardesimiz

Ediz: Baran bizim kardesimiz bunu anlamanı beklerim

Oğuz: Kamera nerde nereye el sallıyoruz acaba

Doğu: Saçma saçma konuşma

Cihan: daha 15 yaşında farkındaysan ve bizimle karması gerek

Yaprak: O öyle hemen olmaz beyefendi sokaga atınca bir sey yok ama kaç sene gecmis geliyorsunuz özür diliyorsunuz ve bizimle gelicek diyiyorsunuz ya ne bu saçmalık sokaga atmadaydıniz o zaman

Yapraklar her zaman beni korunlardı ne olursa olsun ben bir sey diyecegim sırada Özgür abim bir anda bagırdı

Özgür:(Bagırarak) Yeter herkes sussun artık bu konuya Baran karan vericek Baran ne derse onun dedigine sağ duyucaz

Ben: İstemiyorum ben abimle ve kardeslerimle kalmak istiyorum

Ozan: Babam yapma böyle

Doğa: Nolur böyle yapma Annem sana sarılmaya seni öpmeyi özledim oğlum

Ben: Doğa hanim siz hiç biriniz ne bana sarıldınız ne beni öptünüz sadece Atlas abim baska kim gelip beni öptü sarıldı ya sizin sadece önemli olan sey oğullarınız ben dış kapının dış bandalıydım

Ozan: Baran biz senin aileniz o zaman biraz sinirliydik bize sans ver

Ben: Ne sanssı be sıktır gidin burdan hemen

Alev: Acaba dalsak mı nasıl fikir

Ben: Alevim sakın

Yaprak: hadi gitsenize

Çağatay: Baran bizimle geliyor o kadar biz senin gercek aileniz ve aileler ayrılmaz Baran

Baran: Aa aileler ayrılmaz mı pardon ama anneniz ve babanız beni evden kovarken siz neden camdan izliyordunuz beni Atlas abim gibi annenizi ve babanızı durdula bilirdiniz ama yapmadınız o sert abiye ne oldu beni aranıza almazdınız Çağatay ne oldu simdi pişman mı oldunuz olun lan umrumda degil

Özgür: Baran hadi içeri gecin Ozan bey sizde sizi kovmadan devorup gidin hadi  ne bekliyorsunuz gitsenize

Görkem: Baran bizim kardesimiz anla bunu Baran bizle gelicek

Akın: Ya gelmesse zengin bebesi

Ben: Bakın sizi istemiyorun defolup gidin burdan hemen hatta sıktır gidin burdan

Bir anda bahcede bir adam geldi bagırarak elinde silah ve 10 15 tane adam vardı arkasında ben ve Alevler biraz geri cekirdik adam bagırıyordu

" Ak ailesi sizin burda ne isiniz var pisman mı oldunuz size sunu diyim son pismanlık vayde eglemez simdi kardesimi rahat bırakıp burdan sıktır gidin hadi lan "

Bu bu Atlas Atlas abimdi ve sinirli duruyordu bana dondu ve gülümsedi sonra Ak ailesine gere dondu o zaman sinirli duruyordu hemen silahhini eline aldı ve havaya cıktı sonra beklemedigim bir sey yaptı ve benim yanıma gelip bana sarıldı öyle sıkı sarılmıstı ki sanki bir daha bırakmak istemiyormus gibi sarıldı bana ve benden ayrıldı sonra ak ailesine döndu.

Atlas: Siz burdamısınız hemen burdan defolun

Cağatay: Abi

Atlas: Bana abi deme dah burdan defolup gidin hemen

Doğa: Oğlum yapma böyle

Doğu: Abi

Ediz: Abi biz

Atlas: Edizim Doğum gel yanıma

Ben biraz geri cekirdim

Atlas: Merak etme Doğu ve Ediz sen gitmenden sonra benle geldiler ama sonra Doğuyu bizden aldılar onu alınca Edizzide onu koruması için gonderdim onlardan korkma sen gitmenden sonra ucumuzde evi tehkettik

Ediz: Abi seni çok özledim

Atlas: Bende

Ozan: Oğlum Atlas yapma böyle nolur

Atlas: Sıktır gidin burdan

Ozan: Bu burda bitmedi Baranı ne olursa olsun alıcaz bunu aklina sok

Ozan beyler arabalarına bindiler ve gittiler.

Özgür: İsterseniz icerde konusalım

Atlas: Olur

İceri gectik hepimiz Atlas Ediz ve Doğu bana bakıyordu ben Alev Oğuz Akın ve Yaprakla beraber oturmustuk Özgür abimde sandalyeye karsısınada atlas Ediz ve Doğu

Özgür: Evet sizde Barani istiyorsunuz

Atlas: Biz Baranın bize alısmasını istiyoruz isterse burda kala bilir Ediz ve Doğu Baranın yanında kala bilir tabikide bende birbirimizi tanımak istiyoruz sonra Baran isterse baska bir yere gideriz ama burdaki egitimine devam eder biz sadece Baranla beraber olmak istiyoruz Baran nerde mutluysa bizde orda mutlu oluruz.

Özgür: Tabikide olur ama buna ben bir sey diyemem Baranın kararı bu Baran ne derse onu yapıcaz 

Ben: Aslında...