Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Ako po ay malugod na nagpapasalamat sa inyo dahil sa araw na ito ay......." ito ang huling salita na narinig ni Bianca mula sa kanilang punong guro bago napukaw ang kanyang atensyon sa kanyang bahaging likuran kung saan pinapababa ng kanyang kasamahang guro ang binatilyo sa taas ng puno ng mangga.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Bago pa man makakuha ng pansin ang pangyayaring yon ay tinapik na nya ang kasamahang guro na matanda na at malapit ng magretiro. Alam ni Bianca na magiinit ang ulo nito kaya ito na ang sumalo sa problema.
Sumang-ayon naman ang matanda dahil hina-high blood na talaga ito dahil sa tigas ng ulo ng binatilyo. Inakay pa ni Bianca ang matanda palayo sa lugar bago pa sya bumalik doon upang pababain ang binatilyo.
Kahit maraming tao noong panahon na yon ay natuon ang kanyang pansin sa binatilyo. Ang araw kasing iyon ay pinagdiriwang nila ng buwan ng wika kung saan ay may programa ang kanilang eskwelahan.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kaya naman irregular ang klase nila ng panahong iyon dahil na rin sa gusto nilang makisaya at makihalo ang mga studyante sa mga programa at palaro na meron sila ay malayang silang nakakagala sa loob ng eskwelahan.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Iho !!! bumaba ka nga riyan",wika pa ni Bianca. Bago pa man nya nasabi ang salitang iyon ay matagal silang nagkatitigan nito.
Parang ang gaan-gaan ng loob nito sa kanya at parang pamilyar ito sa kanya.
Pababa na ang binatilyo ng may iaabot ito sa kanya. Isang tangkay na walang dahon na may hugis tirador. Inabot nya ang tangkay at sabay abot ng kamay sa lalaki para alalayan itong bumaba.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Di naman kasi kataasan ang punong mangga yon. Kaya naman maraming studyante ang gustong mamahinga sa hugis kamay na malaking sanga nito. Nahihiya man syang aminin sa sarili ay may kakaibang damdamin ang pumukaw sa kanya ng magdampi ang kanilang mga kamay.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Upang malihis ang atensyon ni Bianca sa pakirandam na yon ay tinuon nya ang kanyang pansin sa hawak nyang tangkay.
Ni hindi nya nga napansin na hindi pa binibitawan ng binatilyo ang kamay nito.
Naialis lamang nya ang kanyang kamay sa pagkakahawak ng binatilyo ng tignan nyang muli ang parehong kamay.
Bakit nga ba ganoon ang kanyang naramdaman? Kung iisipin nyang mabuti ay nakakahiya itong iniisip nya.
Una sa lahat ay guro sya at pangalawa halos mga limang taon ang lagtaw nya sa edad ng binatilyong yon. Nasa ganon syang pagiisip ng muling hawakan ng binatilyo ang kanyang kamay.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Ako nga po pala si Manuel. Labing walong taong gulang. Alam ko pong iniisip nyo na isa ako sa mga estudyante rito. Nais ko pong malaman nyo na hindi po ako estudyante dito. Nakikinood lang po ako at namamahinga sa puno ng manggang yan", wika pa ni Manuel.
