1. bölüm

21 3 9
                                    

İREMGökyüzündeki siyah bulutlar az sonra yağacak olan yağmur habercisiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İREM
Gökyüzündeki siyah bulutlar az sonra yağacak olan yağmur habercisiydi . Şişme montuma iyice sarıldım ,Ankara'nın havasını hiç sevmiyordum çünkü dondurucu soğukları vardı ve ben soğuk havadan nefret ederdim .Üstelik erken uyanmayı da sevmezdim ama okulum yüzünden saat 8 'de kalkmak zorunda kalıyordum .
Yine saat 8'de kalkmış okula doğru ara sokaklardan yürüyordum,ara sokağın ilerisinde erkeklerden oluşan bir grup vardı. Al başına belayı şimdi ,hayır ne diye ara sokaktan gidiyorum ki zaten ama başka çarem de yoktu çünkü mahallemiz hiç tekin bir yer değildi ve okula gitmek içinde bu ara sokaklardan geçmem gerekiyordu.Goz ucuyla gruptakilere baktım
Ben böyle şansın!
Emre ve arkadaşlarıydı .

EMRE Hiç onlara bakmadan hızlı hızlı yürürken maalesef Emre beni fark etti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

EMRE
Hiç onlara bakmadan hızlı hızlı yürürken maalesef Emre beni fark etti .
Emre " İrem , dursana iki dakika"dedi sırıtarak. bıkkınlıkla baktım "Ne var?"verdiğim ters cevapla ofkelenirken yavaşça üstüme yürümeue başladı . "Konuşalım mı İrem ? " Dedi zar zor tuttuğu ofkesiyle .Emre psikopatin tekiydi ve beni seviyordu yani ilgi duyuyordu veya gerçekten seviyordu bilemiyorum ama ben ona karşılık vermedikçe daha çok istiyordu beni.Emre hiç tekin biri değildi tüm kötü işlerde vardı . Tam bir serseriydi kesinlikle uzak durulması gereken biriydi ve bu yüzden ondan uzak duruyordum.
"Sana diyorum" daldığım düşüncelerden çıkıp suratına baktım . "Emre senle konuscak biseyim yok lütfen rahat bırak beni" dedim korkuyla ,öyle bı bakıyordu ki korkmamak elde değildi. Arkadaşlarıda bizi izliyorlardı . " Benden korkma İrem benim sana zararım dokunmaz " dedi bana sevgiyle bakarken ,hızla uzaklaştım ondan tam arkamı dönüp yurucekken kolumu tutup durdurdu beni çok fazla sıkıyordu ama farkında değildi sanırım. "Sen benimsin İrem kimsenin de olamzssin "
Şimdi tuymem gerekiyordu burdan kolumu kurtarıp koşar adımlarla kaçtım yanlarından. Okula attım kendimi resmen sabah sabah bu neydi böyle ya?
Okula girer girmez sınıfa çıktım gözlerim Gizem 'i arayıyordu ama daha sınıfa gelmemişti sanırım.Nerde o zaman bu kız ?
Telefonumu çıkarıp Gizem'i aradım ve sıraya oturdum.
Gizem"efendim"
"Nerdesin sen?"
"Ben ilk ders yokum kanka "
" Nasıl yoksun ya "
" Midem çok bulanıyor gelemicem okula sonraki dersler gelirim belki"endişeyle " iyisin demi ?"dedim
"Önemli bişey değildir ya " ,şüpheyle " Gizem senin şu sevgilin sana bişey vermiyo dimi? , zaten gözüm hiç tutmadı o çocuğu " dedim.
"Ya of İrem ne vercek , ne verebilirki zaten?" Biraz sert konuşmustu , darilmistim , ben onu düşünüyorum sadece." İyi tamam Gizem ben sana bişey demiyorum." Dedim ve telefonu suratına kapattım .Gizem hiç tekin olmayan işlere bulaşıyor, internetten tanıştığı kişilerle sevgili oluyordu daha doğru düzgün onları tanımadan.Birgun başına belayı alıcak diye korkuyordum ama beni dinleyen kim ?
Sınıfın içine Emre ve çetesi girdi, Emre bana bakıp göz kırptı bende karşılık olarak yüzümü burusturdum.
Tüm dersleri uyuyarak geçirdikten sonra sonunda son derse gelmiştik ama hâlâ Gizem ortalıklarda yoktu.Son dersin bitmesine yakın hoca dersten çıkınca hemen telefonumdan Gizem ' i aradım.Ama açmadı. İçimde çok kötü bir his vardı , umarım bişey olamamıştır Gizem 'e.
Evin kapısını anahtarlarımla açıp içeri girdim. Evde kimse yoktu, ablam ve abim okulda , annem ve babam da işteydi . Üstümü değiştirip yemek hazırlamaya başladım ,yemekler pişerken bende odama geçtip ders çalıştım. lise son sınıftım ve iyi bir üniversite kazanmak istiyordum . Gittiğim lise ne kadar berbat,tehlikeli ve hergun kavgalarla dolu olsada ben iyi bir üniversite için çalışıyordum.Biraz ders çalıştıktan sonra kapı çaldı,gelen abimdi." Hoşgeldin abi" dedim " hoşbulduk güzelim"dedi yorgun duruyordu biraz yanağımdan makas aldı , abim 20 yaşındaydı ve boksör olmak istiyordu , bunun için antrenmanlara gidip maçlara katılıyordu.
Ablam ise 23 yaşındaydı ve psikolojik bölümü okuyordu.
" Yemekte ne var ? "
"makarna "
" İçim dışım makarna oldu yeter ha" dedi bıkkınlıkla. " Ne yapayım yani aşçı değilim ben " dedim " Aman be bidaha dışarıdan yemek yiyip gelicem" " zıkkımın kökünu ye! " Abim dil çıkarıp odasına girdi.
Yarım saat sonra ablamda geldi
Ablam " ay çok yoruldum şimdi yığılcam şuraya"
Abim " Görende çok bişey yaptın sancak " ablam "yaptım tabi " dedi abime göz devirerek . Bende atışmalarına dahil olup "ne yaptın?" Dedim. Ablamda bıkkınlıkla ikimize bakıp " şuan size açıklama yapamam duşa giriyorum ben" dedi
Annemde geldikten sonra yemeğe başladık . Babam yemeğe gelmemişti yine büyük ihtimalle geç saatlerde gelirdi.
Abim " babam nerde yine?"
Annem " Mert sanane"
Ablam"Ne demek sanane anne , o bizim babamız , yeter artık bu yaptıkları" dedi isyanla .Annem "Sevgi , yeter böyle sadece beni üzüyorsunuz" dedi. " Babamdan niye ayrilmiyorsun ki anne " dedim .
Annem sinirle " seviyorum çünkü ne saçmalıyorsunuz siz " dedi bağırarak. Abim " Hâlâ bu adamı nasıl sevebiliyorsun anlamıyorum" dedi ve masadan kalktı , ablamda abimin arkasından kalkınca bende kalktım . Abim ,ben ve ablam aynı odada kalıyorduk. Abim yatağından telefonu ile uğraşıyordu bende masada ders çalışıyordum ablamda hazırlanıyordu."Niye hazırlanıyorsun abla " dedim merakla . " Ablam " Dışarı çıkıcam " abim de telfonunundan başını kaldırıp ablama baktı " Bu saatte mi ?" Dedi tek kaşını kaldırarak. Ablam abimi umursamdan " evet sanane " dedi.Abim" gidemezssin bı yere "
Ablam abime dönüp " oğlum sanane ya ben sana karışmıyorum sende bana karışama" dedi . Abimle ablam biraz daha atıştıktan sonra ablam sonunda ikna edebilmişti abimi. Ablam evden gittikten sonra abim içeri geçti bende odada tek kalınca biraz daha ders çalıştım aslında iyi bir liseye de puanım yetiyordu ama babam sırf evimize yakın diye beni bu okula gönderiyordu. Ablama okuması için destek olurken bana tam tersi davranıyordu.

Karanlık HayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin