Karanlık Hayatlar

8. BOLUM

Gizem le okula girdik  . Gizem lavobaya gitmek istiyince bende su almak için kantine geçtim.  Anlaşılan epey beklicektim.  Sırada beklerken Emre ve çetesi de kantine girip her zamanki  masalarına oturdular . Emre  beni gordugunde kaşlarını çattı. Masadan kalkıp yanıma geldi ." Napiyosun " dedi kaslari çatılı bı şekilde bana bakarken
" Sıra bekliyorum su alicam , sen napiyosun " dedim sevimli bı şekilde .      Emre yanımdan ayrılıp kantinin en ön siradaki çocuğa ters bı şekilde baktı , çocuk hemen sırasını Emre ye verdi .

Kabul ediyorum bu çok havali ve düşünceli bı hareketti ama aynı zamanda zorbalikti . Emre tekrar yanıma gelip suyu bana uzattı . Şaşkınca ona baktigimda tek kaşını kaldırıp suyu işaret etti.

Girdiğim şaşkınlıktan çıkıp suyu aldım. " Parasını veriyim " dedim . Tam parayı vercekken Emre kolumdan tutup beni arkasından sürükleyerek kantinin duvarına yasladı.

DENGESİZ BU COCUK

Beni duvarla arasında sıkıştırırken sinirden cenesindeki damarlar belli oluyordu .
" Eğer bir daha Kaan ve seni yanyana görürsem veya duyarsam çok kötü olur İrem" dedi öfkeyle.
Yine psikopat Emre gelmişti." Tamam " dedim korkuyla .
" Eğer duyarsam çok kötü olur İrem" dedi aynı yakıcı öfkeyle . Bedeniyle de iyice sıkıştırmışti .

" Tamam dedim ya Emre" dedim sesim titrerken. " Aferin kızıma"dedi , yanağıma öpücük kondurup arkadaşlarinin yanına geri gitti . Birçok kişi bize bakmıştı .

Psikopat, pislik, bazen Emre yi bı güzel dövesim geliyor!

Sinirle Gizem in yanına gittim. Gizem şaşkınlıkla bana baktı. Şuan oldukça sınırlı görünüyordum sanırım.
" Kızım ne bu öfke , noldu ?"
" Tabiki de Emre yüzünden bu öfkem , dengesiz psikopat, biz bu Emre yi bı ara tenha da sıkıştırıp bı güzel dovelim "
Gizem kahkaha attı ama ben oldukça ciddiyim . Yanına oturdum .
" Ne yaptı yine"
" Yine psikopat hallerine geri döndü, bu çocuğun kişilik problemleri var " dedim . Gizem tekrar kahkaha atarak bana baktı " bence seninde var "
" Benim neyim varmış " dedim tek kaşımi kaldırarak. " Sende bu aralar çok sinirlisin " dedi. Emre nin sinirinin yanında benimki hicbiseydi tabi
" Emre yüzünden hepsi, hiç iyi gelmiyo bı yandan da iyi geliyor " dedim . " Sana hem zarar veriyo hemde iyi geliyor yani " dedi Gizem .

Tam bu sırada Emre ve çetesi sınıfa girdiler. Hoca da arkalarından girdi ve ders başladı . Dersin baslamasindan 15 dakika sonra müdürümüz Kasım hoca girdi sınıfa . Tüm sınıf sessizlesirken müdürumuz konuştu . " Emre , İrem ve Deniz odama gelin hemen " dedi . Herkes bize bakarken Emre oldukça rahatti .

Hadi Emre ve Deniz i bugün kavga ettikleri  için  çağırıyorlardir peki BEN !

sıradan kalktığımda hemen arkamdan Emre de kalktı tama arkamda yürüyordu , bedenini bedenimde hisseticek kadar . Dordumuz birlikte Kasım hocanın odasına geçtik . Kasım hoca masasına geçince biz 3 umuz de ayakta dikildik . Ben ortada bı yanımda Deniz diğer yanımda da Emre vardı . Kasım hoca " Emre bu kaçıncı kavgan , hep birilerine karisiyorsun sonrada arkadaşların ve sen kavga çıkarıp öğrencilerimizi hastanelik ediyorsunuz " dedi bıkkınlıkla.
Emre elleri ceplerinde bı şekilde konuştu " hocam biz sizin öğrenciniz değilmiyiz bizi niye ayiriyorsunuz " dedi alıngan bı sekilde . Sok içinde Emre ye baktığımda omuz silkti . " Emre en son karıştığın kavgalar çok büyüktu eğer böyle kavgalara devam edersen seni okuldan atmak zorunda kalicam " dedi Kasım hoca.

İşte şimdi sıçtı Emre ehehe

" Cidden beni okuldan atabilicegini mi sanıyorsun" dedi yüzündeki gülüşü tehlikeli bı hal alırken .
Bu fazlaydı işte, müdürle nasıl böyle konusabilirdiki ? Emre arkasindaki birine güveniyordu ama kime ?

Kasım hoca sıkıntıyla nefesini verdi ve bana döndü. Evet şimdi ben sıçtım.
" İrem, Emre ve Denizin yaptıkları son kavgalarla bı alakan olduğunu düşünüyorum, tum okul Emre nin seni sevdiğini ve sahiplendigini biliyor  eğer bu kavglarla bı ala-" Emre ateş saçan gözlerle Kasım hoca ya bakıp sertçe sözünü kesti . "Kendini canını dusunuyosan eğer bidaha bu konulara karışma " dedi Emre . Dakikalardir ilgisizce bizi dinleyen Deniz in dikkatini çekmeye başlamisti Emre , kesin bugün olanları Kaan a yetistircek . Kasım hoca " beni de mi doversin Emre " dedi sakinlikle ."herhangi bir gece benim tarafımdan bıçaklamak mi istiyorsunuz " dedi acımasızca. Dehşet içinde Emre ye baktım . Bu da neydi böyle . Emre beni kolumdan tutup bı hızla odadan çıktık. Emre nin bu fevri hareketlerinden gina gelmişti artık.
" Bırak beni " diye bağırdım sinirle . Emre ilk sasirsa da sonra kendini topladı.  " Senin bu psikopat hallerinden , serseri tavırlarından ve beni yanında yanında sürüklemenden bıktım artık Emre ! " Dedim .
" Ne saçmalıyorsun sen , biksan nolur ha ! Benden başka biriyle olabileceğini mu sanıyorsun, ben buna izin verir miyim sence " diye bağırdı .

Emre nin hiç bı kadar ileri gidibilecegini düşünmemiştim . Evet sınırlı ve öfkeli bı yapısı vardi ama bu kadar olduğunu bilmiyordum . Hayal kırıklığıyla baktım gözlerine, gözlerim dolmuştu. " Sen benimsin kızım,bunu anla  başka da kimsenin olamazsın " öyle bir bagirdiki ki tüm okul onun sesiyle yankılandı . Emre nin bir başka yüzünü görmüştüm şuan . Keşke gormeseydim
Emre sinirle kolumu bırakıp duvarı yumrukladı sinirini cikarircasina ardından da yanımdan gitti .
Yaşadığım hayal kırıklığıyla resmen yıkılmıştim . Kosarcasina lovabaya gidip zil calasiya kadar ağladım . Zil çalınca da hızla sınıfa gidip çantamı topladım. Gizem " İrem noluyo , niye ağladın , nereye, Emre nin o bagirislari neydi öyle?" Diye sorular sordu . " Sonra konuşuruz Gizem benim eve gitmem gerek " dedim ve cevap vermesini beklemeden çıktım sınıftan . Direk eve gittim . Evde de kimse yoktu annem bugün işe gitmemişti evde olması gerekiyordu , acaba nerdeydi ?
Duşa girip rahatlamak istedim ama pek işe yaramadi . Emre nin son hali hala aklımdan çıkmıyordu .

Saçlarımi kuruttuktan sonra odama geçtip yatağıma yattım . Müzik dinlemeye basladim . Muzik dinlarken telefonum çaldı, Emre arıyordu, tabiki cevap vermicektim hatta mesgule atıyım da iyice merak etsin. 14 kere daha aradıktan sonra aramayı birakti . Pislik
Tam içimden Emre ya söverken kapı açıldı annem telefonda biriyle konusarak içeri girdi .
Annem " tabiki , bidaki sefere artık "
...
Annem " hemen anlarlar , benden de böyle nefret etmelerini istemem "
...
" Herşeyin bı zamani var , bekle "
...
" Neyse eve girdim ben sonra görüşürüz öptüm " dedi ve telofunu kapatti . Odamdan çıktım .
"Anne kiminle konuşuyordun " dedim tek kaşımi kaldırarak. Annem biran avalladi .

" İşten bı arkadaşımla konuşuyordum kızım , sen neden bu saatte geldin eve"
Üzüntüyle anneme baktım " kendimi kötü hissediyorum"
Annem endiseyle " hastamisin yoksa ?" Dedi . İçeri geçtik birlikte kendimi koltuğa attım " hayır , ama son olanlardan sonra kafamı toplayamiyorum " dedim
" Güzel kızım benim, biz senin hep yanındayız , babanın yaptığı çok büyük ve kötü bişey biliyorum ama hayatımıza devam etmemiz gerkeiyor"
" O artık benim babam değil " dedim . Artık babamın hayatımda hicbiyeri yoktu ondan nefret ediyordum  ama bilemezdim ki babamın yine gelip bizim hayatımızı mahvetcegini .