Karanlık Hayatlar

10. bölüm

Sabah yine alarmla uyanıp okula gittim. Sınıfa çıkınca Gizem i goremeyince siraya oturup Gizem i aradım .
" Efendim kanka "
" Nerdesin sen ya , sınıfa geldim sen yoksun "
" Ben hasta oldum anasıni ya , bugün gelmicem okula yatağıma aşk yasamayi düşünüyorum"

Duyduğum şeyle hayal kırıklığı yaşadım . Bugün çok sıkıcı gecicekti .

" Of ya beni tek bıraktın , bunu unutmam bak , yazdım kafama "
"He he canım "
" Çıkışta sizdeyim o zaman tamam?"
" Benim evim senin evindir kankacim"vedalaşıp telefonu kapattik .

Can sıkıntısıyla kulaklıklarımi takip şarkı dinledim , zile daha vardı çünkü . Arkama yaslanıp gözlerimi kapattım . Bir süre sarki dinlerken biri sertce kulakligima asıldi. Gözlerimi açtığımda sıraya yaslanmis bı eli cebinde , alayla sırıtan Kaan la karşılaştım .

Ne işi vardı bunun okulda ya ?

Tum bedenimi korku sararken Kaan bunu farketmiş olucakki konusmaya başladı .
" Korkmana gerek yok külkedisi " dedi .
Külkedisi mi dedi o bana !
" Korkmuyorum zaten "
Ciddislerek " gözlerin öyle demiyor ama " dedi küstahça ve yanıma oturdu . Ona doğru dönüp " Emre  seni burda görürse kötü olur "
Emre nin adını duymasyla iyice öfkelendi .gözlerinden ateş fışkırırcasina bakıp "o pic umrumda mı sanıyorsun" dedi bağırarak .

Sınıftaki bı kaç kişi bize baktı ama Kaan dan korktukları için ne yanımıza geldiler ne müdahale ettiler . " Niye ikinizinde öfke sorunları var " dedim işten ederek.
" O serefsiz sana bişey mi yapıyor yoksa " dedi kolumu tutarak.
" Kolumu bırak " dedim ama beni umursamadı hatta daha çok sıktı . " Soruma cevap ver " dedi tislayarak.

Şuan feci korkuyorum
" H-hayir " dedim . Bunla neden bu kadar çok ilgileniyordu ki. Kaan nin bakışları bı an dudağıma kaydı . Yuzlerimiz de şuan tehlikeli şekilde yakındı.  Tam bu sırada kapının ordan Emre nin bagirisini duydum .
" Çek lan ellerini oruspu çocuğu! " . Kaan " tamda yerinde geldi pic " diye söylendi ama sadece ben duydum. Hemen Kaan dan uzaklaştım . Kaan da oldukça rahat bı şekilde ayağa kalktı " hayırdır ?" Dedi Kaan elleri ceplerinde bı şekilde .
Emre Kaan in bu hallerine daha çok sinirlenmiş olucakki Kaan in üstüne yürüdu.

OKULUN EN TEHLİKE İKİ KİSİSİ TAM KARSİMDA KAVGA EDİYOR .
ve biride benim sevgilim .

" Ne işin var lan senin İrem in yanında , canına mi susadın pic " dedi Emre öfkeyle.
İkiside şuan kavga etse birbirini hastenelik edicek kadar öfkeli duruyordu . " Eski dostum aşık mı olmuş " dedi Kaan tehlikeli bı edayla .
Bı dakika o eski dostum mu dedi ?
" Bak sikerim belanı düzgün konuş senden dostmu olur lan"
Kaan da artık o rahat pozisyonundan çıktı ve Emre nin üzerine yürüdü ama tabiki Emre etkilenmedi . " Beni teşvik etme Emre neler yaptığımi en iyi sen bilirsin " dedi feci korkunç bı şekilde . " Eğer bı daha seni İrem in yanında görürsem senin için hiç iyi olmaz" Kaan tehlikeli bı sakinle duruyordu ama Kaan i tanıyan herkes bu sessizligin fırtına öncesi sessizlik olduğunu bilirdi .
İkiside artık sabrinin sinlarinda olduğunu bildigim için hemen aralarına geçtim . " İkinizde bı durun artık "

Emre bana öldürücü bakışlarını gonedererek " sen karışma " dedi . Tam bu sırada hocanın gelmesiyle hayatımın yüzde 99 şansımı burda kullandım bence
Herkes yerine geçerken Emre bana 'seninla sonra hesaplasicaz' bakışı atarak yerine geçti .
Umarım bu ders hiç bitmez .

Zilin çalmasıyla Emre beni kolumdan tutup bı hızla resmen arkasından sürükledi .
" Emre yavaş ol kolum açıyor" dedim ama duyan kim
Boş siniflardan birine girdigimizde 5 kişilik bı grup oturmuş sohbet ediyordu . Emre sinirle " herkes dışarı !" Diye bağırdı. Hiç ikilemeden hepsi dışarı çıktı . Aklı olan Emre yi karşısina almazdı zaten . Emre sertçe kapıyı kapatti .
Deli gibi korkuyordum şuan . Korkudan duvara sindim.
" Ben sana demedim mi bı daha Kaan la seni Birlikte gormicem diye!" Öyle bi bagirdiki korkuma titemelerimde eklendi . " Senin amacin ne kızım katil mi yapicaksin beni !" Dedi iyice bana yaklaşıp
"B-ben uyardım onu ama" bağırarak sözümü kesti . "Uyarmakla olmuyo , niye yanıma gelmedin niye kalkmadin!"

Şaşkınlıkla ve hayal kırıklığıyla suaratina baktım " tüm bunlar için beni mi sucluyorsun" dedim gözümden bı damla yaş akarken .
Emre ağladığımi görünce sesli bı nefes verdi , sertçe yumruğunu duvara geçirdi . Ardı ardına vuruyor ve sıraları deviriyordu .
Şuan çok korkunç duruyordu ve Emre yi taniyamiyordum . Bende olduğum yerde çökerek ağlamaya devam ettim . Emre sinirini alamamis olucakki yanıma gelip sertce kollarımdan tutup kaldırdı . Öfkeyle bağırdı yine " birdaha seni Kaan in yaninda görürmucem anladın mı beni" ben sessiz kalınca tam arkamdaki duvara yumruğunu geçirmek için kolunu kaldırınca sertçe iterek yanından hizla kaçtım . Koridarda koşarken sert biseye çarpıp dengemi kaybettim , tam dusucekken biri beni belimden yakaladı . Beni tutan kişiyi gormemle korkuma korku eklendi .

Çünkü beni tutan kişi Kaan di.
" Bu halin ne , bişey mi yaptı sana Emre " dedi öfkeyle . Ağlamaktan cevap veremiyordum şuan . " O pic kurusu sana bişey mi yaptı ?" Dedi aynı öfkeyle suartima bakarak .
Emre nin tekrar bizi görmesini istemediğim için belimdeki elini ittirdim . " Lütfen bidaha yanıma gelme " dedim yalvararak . Kaan umursamadan tekrar ellerini belime koyarak kendine çekti beni . "Soruma cevap ver " diye gürledi .

Eee yeter ama gelen geçen bana patliyo

" Seni neden ilgilendiriyor"
Bu sefer de tam arkamda Emre gürledi .
" İrem le ilgili olan herşey beni de ilgendirir " dedi gözlerindeki yakıcı öfkeyle .
Emre sinirle güldü " niye senin sevgilin mi yoksa"
"YETER" diye bağırdım .
İkiside şaşkınlıkla bana döndü. 
" İkinizinde bu sınırlı ve psikopat halinden bıktım . Rahat bırakın beni ikinizi de görmek istemiyorum!" İkisi bana şaşkınlıkla bakarken " sakin karşıma çıkmayın" diye de ekleyip sınıfa geçtim .

İkisininde beji insandan saymayip bu şekilde emir vermesinden , öfkelerini bana kusmalarindan ciddi anlamda bikmistim artık . Okul çıkışı kesinlikle Gizem le dertlesmeliydim . Tüm dersleri uyuyarak geçirdim . Emre ve çetesi derslere girmemişti zaten . Kaan ve çetesini de çok fazla görmedim.