Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Ashley , yarın ki randevuları iptal et , 3 günlüğüne izinliyim " " Elbette , Adela hanım , Çıkıyor musunuz? " " Evet , biraz erken çıkacağım " " Peki , iyi günler " Ceketimi alıp hastaneden çıktım , arabama doğru ilerlerken önüme siyah maskeli bir adam çıktı ve geçmeme izin vermedi. " Yardımcı olabilir miyim , beyfendi? " " Elbette " Henüz ne olduğunu anlamadan bir silah patladı ve yere yığıldım , çığlık seslerini duyabiliyordum... Uyandığımda hastanedeydim , ama hayır hasta değildim , hala doktordum ve biri kapımı çalıyordu, ne olmuştu böyle? Kafamı iki yana sallayıp kendime geldim. " Gir " " Merhaba doktor hanım , randevum vardı ama biraz önceki hastayla biraz uzun konuştunuz sanırım , randevu saatimden 1.5 saat geçti " " Ne? , ah evet üzgünüm hanfendi oturun lütfen , rahatsızlığınız nedir? " " Bir rahatsızlığım yok , sadece kontrolüm vardı , bebeğimin " " Pekala , ultrasona geçelim " Hastayı tedavi edip gönderdikten sonra , 2 saatliğine hiç hastam olmadığını gördüm , bu iyiydi , çantamı alıp odamdan çıktım ve asistanım Ashley'nin yanına gittim. " Hey Ashley , konuşmalıyız " " Tabii? " " Birkaç saat önce bütün randevularımı iptal etmeni ve 3 gün izin aldığımı söyledim , daha sonra çıkıp gittim , doğru değil mi? " " Adela hanım.. geldiğinizden beri full doluydunuz odanızdan çıktığınızı hiç görmedim ve maalesef sizinle böyle bir diyaloğumuz olmadı. " " Ama nasıl? " " Bu hafta çok yorulmuş olmalısınız isterseniz bugün erken çıkın , kalan hastaları Bailey hanıma gönderebilirim. " Mantıklıydı , biraz dinlenmeliydim. " Teşekkür ederim Ash (: " Odamdan ceketimi de alıp hastaneden çıktım ve arabama bindim , siyah maskeli adam yoktu. Ah! Ne saçmalıyordum ben? Sadece bir kabustu. Arabayı çalıştırdım ve dikiz aynasından arkamı kontrol ettim , Aman Tanrım! Arkamdaydı! Adam yine arkamdaydı! ,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüksek bir çığlık attım , arabayı açıp kaçmaya çalıştım ama kapı açılmıyordu , ağlamaya başladım , sonunda kapı açılmıştı , kendimi hemen dışarı attım ve koşmaya başladım... Başım dönüyordu , kaçtığım ormanda bayılmış olmalıydım. Bir dakika ne? Arabamdaydım akşam olmuştu ve hala hastanenin önündeydim , çantamdan bir şişe su çıkarıp içtikten sonra arabayı çalıştırdım ve eve doğru sürdüm.Eve geldiğimde fazlasıyla yorgundum , kendimi yatağa atıp uykunun beni alıp götürmesine izin verdim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umarım hikayeyi begenirsinizz okunması için değil canım sıkıldığı için yazıyorum iyi okumalar! 💞
