SALGIN: Başka Bir Evren

Tanıtım

"Hayır, hayırr sen iyileşiceksin, ölmiyceksin. Lütfen beni bırakma sensiz yapamam ben, bana bunu yapma."

Elleri çenemde gezindi, öyle çaresiz öyle bitkin öyle üzgün bakıyordu ki bin parçaya bölündüm yanında,

Benim yüzümden olmuştu herşey, beni korumak istemişti.

Neden korudun beni Peter, kendine bu kötülüğü neden yaptın?

Parmak uçları dudaklarıma değdi, sağ göğsünden gelen kanlara bakmamak için büyük çaba gösteriyordum, canım acıyordu. Onu kaybedeceğim düşüncesi kalbimi bin parçaya bölüyordu.

Derin nefes aldı. Nefes alırken kısık bir inleme döküldü dudaklarından,

Gözlerine baktım acı çekiyordu, bana göstermemek için çaba sarf ediyordu.

"Jane"dedi zorlanarak.

Gözümden yaşlar dökülüyordu, sesi acılı bir haykırış ile eşdeğerdi.

"Efendim"dedim ağlayarak.

"İlk karşılaştığımız gün sana neler söylerdim hatırlıyor musun?"dedi.

"Hatırlıyorum, hepsini hatırlıyorum."

"Sana senden nefret ettiğimi, sadece mecbur olduğum için yanında durduğumu, sana aşık olacağıma bir zombiye aşık olurum daha iyi dediğimi, hatırlıyor musun?"dedi.

Bu kadar cümle söylemesi canını yakmıştı.

"Hatırlıyorum"dedim ağlayarak.

"Unut onların hepsini,ben senden nefret etmemişim aslında ben sana aşık olmuşum, ben senin yanında mecbur olduğum için değil, kendim istediğim için kalmışım."dedi.

Güldüm bu acılı bir gülüştü. Ağladım, Gözlerim kan çanağına dönmüştü.

"Ağlama, sen güçlü bir kızsın ben olmadan da başının çaresine bakarsın."dedi. sanki son cümlelerini söylüyormuş gibi,

"Jane"dedi adımı bu sefer acı ile söylemişti.

Gözlerine baktım.

"Ölme lütfen, ben sensiz yapamam, olmaz, katlanamam, beni bırakma... belki yaptığım bencilliktir ama ben sana bağlandım, sana aşık oldum, şimdi senin beni bırakman doğru olur mu sence?"dedim. Yutkundu. Duydukları onu yaralamıştı. O da beni bırakmak istemiyordu ama daha fazla dayanamayacağını da biliyordu.

"Jane"dedi tekrardan. bakamadım ona bu sefer gözlerine bakamadım. Eli ile ona bakamamı sağladı.

Vedanın acılı haykırışı vardı gözlerinde, sanki son dakikaları gibi bakıyordu gözlerime ama ben inanıyordum, ölmiycekti, ölemezdi. sevdiğim adam beni bırakmazdı.

"Ne olursa olsun Jane, ben seni hep sevdim, İlk gördüğüm andan beri bu kalp senin için attı. Hayatımda ilk defa birini böyle sevdim, ben ilk defa böyle delicesine aşık oldum... Sen beni deli ettin, bensiz de devam edersin sen, etmeye çalış güzellik. bu hayat ile başa çık. Sen gördüğüm en güçlü kızsın benim kalbimsin."dedi.

Devam etmek için dudaklarını tekrar araladı.

"Jane, biz severek ayrılanlardanız ama bizi ayıran ayrılık değil, ölüm."dedi. İşte bu kalbimi parçalara ayıran bir cümleydi.

Ardından devam etti

"Mutluyum çünkü senin kollarındayım, Mutluyum çünkü son anlarımı seninle geçirdim."dedi Derin nefes alarak.

Sadece dediklerini dinliyordum, gözlerime bakarak gülümsedi, elleri yanaklarımı buldu, ardından ensemi hafif kavrayarak, kafamı kafasına yaklaştırıp, yumuşak bir şekilde dudağımdan öptü. Geri çekildiğinde gözleri aşk ve acı karışımıydı. Yeşil rengi gözleri gözlerime bakıyordu, hemde büyük bir aşkla.

"Kalbimde seni yaşatmaya devam edeceğim. Sen benim kalbimde yaşayan tek kişi olacaksın, ölsen bile kalbimde yaşamaya devam edeceksin, sana söz veriyorum... kalbim sen ölsen bile sadece senin için atacak. seni kalbimde yaşatmak için atacak."dedim.

Kabullenmiştim, gözlerimde kabulleniş vardı öleceğini kabullenmiştim.

"Sana aşığım Jane, unutma bunu bu kelimeleri yaşat kalbinde, hepsini her ayrıntısına kadar yaşat kalbinde."dedi burnunda ince bir çizgi halinde kan geldi.

Bitmişti. Son gelmişti, bizim sonumuz.

Daha fazla ağladım ölüyordu ve ben hiçbirşey yapamıyordum.

"Bende sana aşığım...tüm kalbimle. Her zerrem senin için, kalbim senin için atacak. sadece senin için."dedim.

Gözlerimi gözlerime dikti, son kez bakıyordu gözlerime. bundan sonrası büyük bir acıydı.

Gözleri kaymaya başladı, eli elimi tuttu, sıktı. Baş parmağı elimi okşadı, direniyordu. gözlerimi kaybetmemek için bakışımı kaybetmemek için direniyordu. Onunda canı acıyordu ama onun canı bana bir daha dokunamayacağı bu gözlere bakmayacağı içindi. Son kez baktı gözlerime,

Dudaklarından son bir cümle döküldü.

"Jane"

Sadece bunu dedi. Ardından gözleri sonsuzluğa kapandı, ağlamalarım şiddetlendi. Bağırdım. Çğlık attım. Adını defalarca bağırarak söyledim ama bu acımı dindiremezdi. Onu kaybetmek acıların en büyüğüydü. Onsuz yaşamak benim için cehennemdi. Son kez sarıldım, öptüm. ellerini, dudaklarını, yanaklarını, burnunu her zerresini öptüm.

Bu bir vedaydı, Bu acılı bir vedaydı. karanlıktı her yer, ama o varken heryer aydınlıktı. onun gidişi ile tekrar karanlığa gömülmüştüm.

●●●●●●

Çıldırmamak ramak kaldı sayın seyirciler bu bölümü yazarken acaba spoi ye giriyormu diye düşündüm ama aman neyse ne oluyorsa olsun hikayem inşallah tutarda inşallah çünkü baya mükemmel yazdım tüm duygular bu bölümü yazarken öldü. Neyse sadete gelim bu bir zombi kurgusu gibi bişi bir virüsten kaynaklı bunu da sölim bu arada Marco ya kalbim gitti o böyle olunca geberdim ben neyse birinci bölüm gün içinde gelir ya ama hikaye okunsun tutsun istiyorum inşallah tutar neyse askolar

Bye♡♡♡♡♡