Lost Memories

Chapter 1

Mayumi's POV
"Haayyyy!! Nakakainis naman!! Bakit ba kasi may pasok pasok pa?!" Sigaw ko habang nag alarm na ang aking orasan

Ang ganda na eh!! Yung makikita ko na si Prince Charming!! Tapos bigla na lang ako nagising dahil sa bwisit na alarm clock na to?!

Eh, Wala na tayong magagawa dun..

Ayy...Ang tanda ko na pala para maniwala pa sa Happy Ever After...

Ako nga pala si Mayumi, Mayumi Klein Illier, 19 years old at isang College Student sa Rosíer Academy.

"ATE GUMISING KA NA MALALATE NA AKO DALI!!"Sigaw ni Thea, Ang aking nakakainis na kapatid habang nagbibihis na ako ng aking uniporme

"EXCITED KA NANAMAN EH PAPARATING NA!!" Sigaw ko pabalik habang tumatakbo papuntang kusina para kumain tsaka na isundo siya sa eskwelahan niya.

Kumuha na lang ako ng Sandwich, Kinakain habang pinapaandar na ang kotse. Dun na sumakay si Thea sa Likod tsaka si Lel sa tabi ko. Ahhh....Oo...Lelouch nga, Mico Lelouch De Helíos, Sabi nila bakit yata name yun ng anime, yung Lelouch Lamperouge daw sa Code Geass, eh ayun nga daw pangalan niya eh? Tsaka alam ko..Mas naunang nabuhay si Lel kesa sa Code Geass na yun.

Anyways, Di ko siya kapatid, Well, medyo of a brother nga...Palagi kasi siyang nasa tabi namin simula nang nag ibang bansa parents ko, "Crush ng bayan". Term din yan sa kanya, Kasi daw gwapo siya, Oo medyo nga, Pero hanggang dun lang un.

Ata.. but then again, study first!

Anyways!! Habang nagdadrive na ako, Biglang kumanta si Thea ng kanta

Would you dance?
If I ask you to dance?

Wag ngayon Thea.....please bat pa yan kinakanta mo

Would you run?
And never look back?

Thea bwisit ka bat pa yan!!

Am I in too deep?
Have I lost my mind?

I dont care your here. Tonight.

Di ko na kinaya. Bumalik nanaman ung mga pangyayari

_______Flashback_______
"Ano?! Linoloko lang ako ni Sebastian?! Hindi totoo yan!!
Mahal niya ako!! Linoloko niyo lang ako diba?!?" Wika ko habang tuloy tuloy ang pagluha ng mata ko.

"Best!! Maniwala ka na samin! Narinig ko ang mga nangyari!! Kami!! Linoko ka lang niya!" Sabi ni Yamane, Habang pinapatigil niya ako sa paghagulgol.

"Pakita niyo sakin....NASAN ANG E-EBIDENSYA!!" Sigaw ko sa kanila, medyo umurong sila pero medyo naluluha narin sila.

"O sige, Wag mo akong sisisihin." Sabi ni Lel habang pinakita niya sa akin ung mga nangyayari.

"Baste, Musta na yung plano?" Wika ni Karen, Ung isa kong mortal na kalaban.

"Malapit na Baby, pag sinagot niya ako dun ko na siya pahihirapan ha?" Sabi ni Sebastian. Tsaka na nila ginawa ung kawalang hiya ng pinaggagawa nila,

Di ko alam na navideohan nila to dahil sa katangahan nilang di man lang ni lock ung pintuan.

Tuloy tuloy yung pagluha ko. Okay na rin to, dahil ngaun mas napatunayan ko na mga hinayupak talaga sila, mga walang kwenta.

Ilang linggo din akong malumay, Tapos isang araw, Nagkaharapan kami ni Sabastian. Wala na akong inisip pa, Sinampal ko na lang siya ng walang habas tsaka suntok na dalawa.

Simula nun, I never trusted my heart anymore. Dahil baka isang araw, Itong puso ko ung makakapatay sakin

-----------End of Flashback----------

"Oy Panget!! Umiiyak ka na oh, Mukha ka nang loka loka, Hahahaha!!" Tawa ni Lel sabay punas sa pisngi ko, Mukhang napaiyak nanaman ako.

"Oo na Unggoy! Wag ka ngang magulo dyan uupakan ko mukha mo eh!!" Sabi ko sabay tanggal ng kamay niya sa pisngi ko, Tsaka nnman kumanta si Thea

"MAYUMI AND MICO SITTIN' ON A TREE, K-I-S-S-I-N-G!"pasigaw na kanta niya habang tumatawa, Nanahimik naman si Lel na parang kung anong nangyari sa kanya habang napatawa ako sa kapatid ko.

"Wag ka munang maingay, Tingnan mo nga si Kuya Lel mo oh, muntanga." Sabi ko sabay hinto ng kotse

"Okay Ate, Bye Bye Dalawang magkasintahan!!" Sigaw niya sabay labas at takbo papunta sa Gate ng school nila.

"Adik, Uwi muna tayo sa bahay ko, May nakalimutan ako eh." Sabi ni Lel sakin habang nakatingin sakin, Mukhang seryoso siya.

"Okay Lel, Pero di ko-"

"Ako na, Magpalit na lang tayo, Okay?" Sabi niya sakin sabay labas na, Mukhang bad trip na siya.

Wala na rin akong nagawa kundi lumipat sa upuan niya, Dun na siya pumasok sabay Paandar na ng kotse.

"Hoy Unggoy, May problema ba tayo??" Wala na, nasabi ko na. Hahahahhaa tanga ko rin talaga eh.

"Wala, walang tayo." Sabi niya habang nagmamaneho

"Aba kingina netong nilalang na to ha!" Bigla kong sinapak sa ulo si Lel na siya nang pinagmura.

"MAMAYA KA SAKING HAYOP KA." Wika niya na sobrang diction na Di ko nakayanan at tumawa ng napakalakas.

"Abnormal." Huli netong wika na siyang binelat ko pabalik ka nanahimik na sa buong biyahe.

"Andito na tayo, Diyan ka lang." Sabi niya sakin tsaka niya binigay ung susi ng kotse sabay labas, Pagkatapos ng ilang segundo kinatok niya ako sa salamin ng kotse, Na ibinukas ko naman. Tinulungan niya ako sa pagbaba, WOW!! Gentleman si Unggoy!! Nakakatuwa naman.

Ayy oo nga pala, Makikita ko nnman sina tita, ang tagal na rin eh, Mga dalawang taon na rin. As usual Engrande parin ung bahay nila.

Namimiss ko na rin si Sophie eh, Malaki laki na siguro un. Excited na talaga ako!

"Teka." Sabi ni Lel habang nasa may pintuan na kami sa loob ng mansion nila.

"Bakit Lel?"

"Wala kang pasok ngayon diba?"

"Opo sir? Bakit?"

"Mabuti...wag kang magugulat sa makikita mo sa loob ha?" Ssbi niya na parang may pag aalinlangan sa boses niya.

"Oo nga Lel!! Bakit? Bampira ba kayo na kung ano man? Hahahaha Huwag ka ngang manloko," sabi ko sabay tapik sa balikat niya.

"Tsss....Wag mo kong sisihin pag ikaw ang napili ko maging...." sabi niya, Di ko narinig ubg bandang huli niyang sinabi, Bahala na nga.

"O sige na Lel!! Buksan mo na yan!!" Sabi ko sa kanya,

Then our eyes meet, there was some spark when we meet our gaze to each other

Wierd...Never ko pa naramdaman to kay Lel habang nag stastaring contest kami ha.....

"Very well then, Panget." Sabi niya sabay yakap niya sa akin.

"Para kang adik!! Bilis na kasi!!" Sabi ko sa kanya habang sinasabunutan ko siya ng pabiro.

"Okay..." Sabi niya.

Tapos nagbukas na ng Mansion....

"H-ha?!?!"
----
Oh wow, major revisition on this story, huh