~Die middag~
"Abby, ik ga eerst naar meneer Adams, om te praten over toneel ik ga z'n zoon echt niet kussen." zeg ik droog.
"Sgoed meid, zorg maar dat je gelijk krijgt." zegt ze grijnzend.
"Byee."
"Tot zoo!"
Ik loop naar het kantoor van meneer Adams, en klop aan.
"Ja?" hoor ik hem roepen.
Ik doe de deur open, en loop naar binnen.
"Ah Ally, wat is er?" vraagt hij.
Ik ga op een stoel zitten, en begroet hem.
"U weet dat 3MuDa dit jaar toneel krijgt toch?"
"Ja tuurlijk weet ik dat, is er een probleem?"
"Ja, er is een probleem, en geen klein." zeg ik droog.
"Vertel."
"Dus we moeten Sneeuwwitje spelen, en ik ben Sneeuwwitje."
"Oh maar dat is super goed! Een hoofdrol!" roept hij over-enthousiast.
"Ik was nog niet klaar meneer, uw zoon, Jorn, speelt de prins." zeg ik zonder emotie. "En ik wou niet eens Sneeuwwitje zijn, ik was liever een dier ofzo."
"En heb je daar met je leerkracht over gepraat?"
"Ja, maar ze vind dat ik niet naar gevoelens moet kijken en gewoon naar je zoon."
"Als je wil haal ik Jorn en mevrouw Johnson naar hier." zegt hij.
"Jorn hoeft niet."
"Jorn is een onderdeel van het probleem dus hij zal wel moeten Ally."
"Ow oke."
Hij zet z'n microfoon op -zoiets waardoor hij met heel de school kan communiceren-.
"Jorn Adams en mevrouw Johnson, naar het kantoor van de directeur, nu."
Dat moet toch handig zijn, gewoon met meer dan 300 mensen tegelijkertijd communiceren zonder je recht te hoeven zetten.
Zalig.
"Wat is er pa-meneer?" vraagt Jorn, als hij als laatste binnenkomt.
"Ga even zitten zoon." zegt hij met de nadruk op het woord zoon.
Hij gaat zuchtend zitten, en dan ziet hij mij.
Als hij niet snel die vieze grijns van z'n gezicht haalt, zullen er nooit kleine Jorntjes op deze aardbol lopen.
"Meneer de directeur waarom moesten we komen?" vraagt mevrouw Johnson.
"Mevrouw, u hoeft hem zo niet te noemen, noem hem gewoon met voornaam." zegt Jorn droog.
"Waarom?"
"Ally is z'n lievelingetje en ik ben z'n zoon, we weten allebei hoe hij heet."
"O oke."
Ik ben z'n lievelingetje niet, wat denkt die jongen.
"Jorn, hou je manieren." zegt meneer Adams.
"Waarvoor moesten we nu komen?" vraagt Jorn arrogant.
Arrogante zak.
"Ally, let op je woorden."
"Sorry meneer, m'n gedachten kan ik niet tegenhouden.
"Maar, waarom ik jullie dus liet komen. Er is een probleem met het toneel."
"Oh? Wat is het probleem?" vraagt mevrouw Johnson.
Tuurlijk weet ze wat het probleem is, zij heeft het probleem veroorzaakt.
"Ally moet Sneeuwwitje spelen, terwijl ze niet wil."
"Ja, maar ze deed auditie voor die rol."
"Is dat waar Ally?"
"Nee, van haar moesten de meisjes voor alle vrouwelijke rollen auditie doen."
"Nou, dat is ook waar." zegt mevrouw Johnson beschaamd.
"En wat ik ook weet is dat u er niks op tegenheeft, dat mijn zoon, Jorn, haar moet zoenen, en Ally wilt dat niet."
"Oke, Ally je hoeft die rol niet meer te spelen."
"Ja? Yes!" roep ik enthousiast.
"Oke, dat is dan opgelost!" zegt meneer Adams vrolijk.
"Jullie kunnen gaan." zegt hij er achteraan.
"Bedankt meneer, bye!" zeg ik vrolijk en loop z'n kantoor uit zonder nog maar even om te kijken naar Jorn.
Hij is zo'n eikel.
"En?" vraagt Abby als ik de kantine binnenkom.
"Deze meid is geen Sneeuwwitje meer." zeg ik vrolijk.
"Top!" roept Abby vrolijk.
"Van mij mag Hannah die rol hebben hoor, dan kan ze zoenen met Jorn."
"Ja dan zijn wij ervan af!" zegt Abby vrolijk.
