POV LOUIS
"Waar ligt Ally Tomlinson?" vraag ik hysterisch als ik het ziekenhuis binnen ren en richting de balie loop.
"Kamer 302, maar jongeman, wilt u rustig blijven."
"Hoe kan ik rustig blijven?! M'n zusje was vermist en nu is ze plots hier, met een overlevingskans van 0!"
"Meneer, wilt u dat we u een spuit geven, of gaat u rustig worden?"
"Ik wil gewoon naar m'n zusje.."
"Oke, moeten we mee lopen, of gaat u het vinden?"
"Ik vind het wel."
-In Ally's kamer-
"Ally.." fluister ik zacht, als ik haar daar zo zie liggen.
Zo wit..
Zo gebroken..
Zo.. Zo levenloos.
Ze hadden toch gezegd dat ze nog leefde?
Waarom ligt ze hier dan zo levenloos..
Dit is het meest vreselijke iets dat je ooit kunt meemaken in je leven..
Je zusje halfdood zien liggen..
Het was beter dat ik in haar plaats was..
Ally had nog zo'n lang leven te leven.
"Louis?" hoor ik een vrouwenstem zeggen.
"Ally?" vraag ik verbaasd.
"Owh sorry.." zegt de verpleegster.
Ow, het was de verpleegster.
"Kan geen kwaad.."
"Maar hebt u nieuws mevrouw Scott?" vraag ik verder.
"U hoeft geen mevrouw Scott te zeggen, zeg maar Nina."
"En.. Ik heb niet zo heel goed nieuws.." gaat ze verder.
Oh nee.
"Ally heeft een gekneusde rib, 7 messteken, en kans 3/10 dat ze het overleeft.. Het spijt me.."
"U-U kunt er niets aan doen.. U heeft gedaan wat u kon.."
M'n hoop is weg.
M'n hart is zonet in duizenden stukjes gebroken, en dan is er nog een olifant gaan opstaan.
"He, de hoop nog niet volledig laten vallen."
"Vanwaar moet ik de hoop nog halen? Ally was het belangrijkste in m'n leven."
"Ze heeft nog steeds 3 kansen om te overleven.. En we gaan er alles aandoen om haar te laten overleven."zegt ze, en komt naast me zitten.
"3 kansen om te overleven, en dus 7 kansen dat ze het nooit meer haalt.."
"Louis, laat de hoop niet zakken. We beloven dat we er alles aan doen. I promise."
"Beloftes kunnen altijd gebroken worden.."
"Hoe kan ik je opvrolijken?"
"Door Ally wakker te maken. Door de oude Ally terug te geven."
