BÖLÜM-3

51 2 0
                                    

Resimdeki Kişi GAMZE. Damla'nın en yakın arkadaşı.

Yanımda oturan kişiye döndüm ve olamaz.

Bu yemeğe gittiğimizde lavabodan çıkarken çarptığım çocuktu.
Hemen yüzümü geri çevirdim.
Sonra o çocuğun sesiyle geri ona döndüm.

"Merhaba yine ben"
"Merhaba."

"Adım Cem"
"Damla."

"Memnun oldum"
"Bende"

Dedikten sonra geri önüme döndüm.
Gamzeye gidelim işareti yaptım ama beni görmedi bile.
Sonra çocuk tekrardan konuştu.

"Nasılsın?"
"Iyiyim"
"Bende iyiyim"

"Tanışma imkanımız olmamıştı. Çarptığında işim vardı"
"Tanışmamıza gerek yok"
"Bu kadar sert olmana da gerek yok. En azından konuşurken yüzüme bakabilirsin"

"Peki"dedikten sonra çocuğa döndüm.
Sadece gözlerime bakıyordu.
Bende onun gözlerine bakıyordum.
Siyah gözleri ve yine onu gördüğüm gün gibi dağılmış saçlarıyla fazla çekiciydi.

Sonra bir ses bozdu aramızdaki sessizliği
"Kardeşiiiim"
Cem tanımadığım sese dönerek
"Abi" dedi.
Abisiymiş.
Sonra bana döndü ve

"Damla Abim Can"dedi.
"Memnun oldum"

Cem'e göre çok da yakışıklı görünmese de yine de yakışıklıydı.

"Bende"dedi soğuk bir sesle.
Sonra Cem abisine dönerek açıklama yaptı.

"Abi bana çarpan kız"
Abisi"Hmmm"dedi.

Sonra Gamze geldi.
"Merhaba ben Gamze" dedi.
"Merhaba ben Can. Cem'in abisiyim"
"Merhaba ben Cem"

Sonra Gamze dedi ki
"Cem seni tanıdım. Damla'nın çarptığı çocuktun dimi"dediğinde Gamzeye ayağımla hafifçe vurdum.

Sonra Cem"evet evet" dedi.
Gamze ile gülüştüler.
Gamze gülmediğimi anladığında sustu.
Cemde Gamze susunca sustu.

Sonra Cem'in abisi Can konuştu.
"Kızlar geç oldu isterseniz sizi eve bırakalım"
Tam ben "gerek yok" diyecekken
Gamze beni susturdu.
"Aslında iyi oldu. Saatte geç oldu."
Cem"Damla için sorun olmasın sanki bir şey diyecek gibiydi"
Hemen cevap verdim.
"Aslında gerek yok ama..."
Gamze yeniden konuştu.
"Olur ya ne sorun olacak Damla için"dedi ve bacağıma vurdu.
Sonra hep beraber diskodan çıktık.
Eve kadar Yürüdük.
Hiç kimse konuşmuyordu ki sessizliği Bölen Can oldu.
"Kızlar siz burada mı oturuyorsunuz yoksa tatile mi geldiniz?"
Ben cevap vermeyince Gamze konuşmaya başladı.
"Biz Ankara'da oturuyoruz. Burada teyzem var onun yanına geldik. Peki siz?"

Cem ile ben sadece dinliyorduk.
Sonra Can yeniden cevap verdi.
"Bizde Ankara'da oturuyoruz. Yazlığımız var ondan geldik. Birgün sizi de yazdığımızda ağırlamak isteriz dimi Cem?"

Cem bir an afallamış olacak ki
"E-evet aynen öyle"dedi.
Sonra Can"tabi isterseniz"
Gamze"neden olmasın"dedi.

Ben sadece dinledim. Can ile baya konuştular. Cem ve ben de telefonumuzla uğraştık.
En son Can Gamzenin numarasını istedi.

Ben Gamzeye numarasını vermesin diye uyardım ama o hiç umursamadan numarasını falan verdi.

Can dedi ki "Cemde Damla'nın numarasını alsa ya bir daha buluşuruz"dedi.
Cem abisine dönüp "abi istese kendi verirdi zorlama kızı"dedi.
Bu ne kadar Hoşuma gitse de belli etmedim.

Sonra "gerek yok birdahaki seferde buluşursak o zaman veririm."
Can Gamzeyi yanaktan da olsa öptü.
Ve Gamze hiç ses çıkartmadı. Ne kadar sinir olsamda Cem'in de beni öpmesini isterdim. O ise sadece "iyi geceler"dedi ve gitti.

KALBIMIN KILIDI SENDE KALMIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin